Geliefde belijdeniscatechisanten,

Zie je dat grote volk van Israël staan bij de Sinaï, zoals Mozes dat beschrijft in Deuteronomium 5? Al die mensen leggen belijdenis af. Ze zeggen, als het over Gods Woord en wet gaat: ‘We zullen het horen en doen’ (Deut. 5:27). Keurt God die belijdenis af? Als de Alwetende weet Hij dat ze over zeven weken bijna allemaal zullen dansen om het gouden kalf. En toch zegt de Heere van hun belijdenis: ‘Het is altemaal goed wat zij gesproken hebben’ (Deut. 5:28).

De Heere keurt jouw openbare geloofsbelijdenis dus niet af. Hij is het ook waard om gediend en gevreesd te worden. Zijn dienst is een liefdedienst.

God zegt er wel iets bij. Met eerbied gesproken bidt God voor dit belijdenis-doende volk: ‘Och, dat zij zulk een hart hadden om Mij te vrezen’ (Deut. 5:29).

Jongelui, dat is de Heere nu aangenaam, daarin heeft Hij lust: Bekeer je, bekeer je! Mag jouw jawoord in de toekomst gevolgd worden door het dagelijkse gebed om bekering, om God te leren kennen in Zijn heiligheid, jezelf in je vloekwaardigheid en Christus in Zijn dierbaarheid. Er is nog verwachting, ook voor het late nageslacht. ‘Het zaad zal Hem dienen; het zal den Heere aangeschreven worden tot in geslachten’ (Ps. 22:31).

We hopen dat jullie als jonge belijdende leden sierlijke leden mogen zijn in de kring van onze gemeenten en daarbuiten. Dat je hartelijk verbonden mag zijn aan Gods Woord in de Statenvertaling, trouw bent in de komst naar Gods huis op zondag en door de week, en dat je een binnenkamer mag hebben waar je dagelijks de Heere zoekt in de weg van het gebed. Dat je ook sierlijk bent in je levenswandel, zoals ze vroeger zeiden: in praat, daad, gewaad en gelaat. Dat wil zeggen dat we in woorden en daden leven naar Gods Woord, en dat ons uiterlijk, in kleding en haardracht, is zoals Paulus daarover schrijft. Maar allermeest is het ons uitzien dat velen van jullie oprecht mogen zeggen, door wederbarende en bekerende genade: ‘God heb ik lief, want die getrouwe Heere hoort mijn stem’. Dat je met Petrus mag zeggen: ‘Tot wien zullen wij heen gaan, want Gij, Heere Jezus Christus, hebt de woorden des eeuwigen levens’.

Geliefde ouders en grootouders van deze belijdeniscatechisanten

Wat een blijdschap dat uw kinderen hun jawoord willen geven. Wat maakt ons dat klein en onwaardig, toch? Want wat ligt er een schuld en tekort, ook in onze godsdienstige opvoeding. En dan toch te mogen zien dat de Heere onze kinderen wilde bewaren bij de eenvoud van Zijn Woord. Moge van u en van uw kinderen en kleinkinderen maar gelden (of mag dat onze verzuchting zijn) wat Paulus schreef van Timotheüs en zijn moeder en grootmoeder: ‘Het ongeveinsde geloof dat in u (Timotheüs) is, hetwelk eerst gewoond heeft in uw grootmoeder Loïs en in uw moeder Eunice’ (2 Tim. 1:5).

Bedroefde ouders

Uw kinderen kónden er staan, maar ze staan er niet. Uw kinderen stónden er, maar keerden zich af. Wat kunnen belijdenisdiensten moeilijk zijn en verdrietig. Sálomo sprak voor u in de Naam des Heeren het bemoedigende woord: ’God zoekt het weggedrevene’ (Pred. 3:15b). Daar mogen we om blijven vragen.

Doopleden die nog geen belijdenis deden

Jongelui, heb je de leeftijd? Zoek de Heere in de weg van het gebed. Hij is de Koning Die het zaligst lot, ver boven alle andere vergankelijke dingen kan schenken.

Kerkenraad, gemeente en kinderen des Heeren

Wat hebben onze jonge belijdende leden ons jaloersmakend voorbeeld nodig ten opzichte van de leer en de levenswandel. Wat hebben ze ook ons gebed nodig, opdat door ons voorbeeld onze (kerkelijke) naasten voor Christus mogen gewonnen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen