Verslag zendingsdag (1)

Er zijn zoveel groeperingen op de wereld. Zou de waarheid alleen maar bij ‘jullie’ gevonden worden en nergens elders? De vraagsteller op de afgelopen zendingsdag wilde weten of de vrijwilligers van de Huiskamer Samaria die tegenwerping wel eens kregen. Ouderling Van Lagen antwoordde dat dat niet vaak voorkomt. De voorzitter van de evangelisatiecommissie in Barneveld heeft uitgelegd dat het in de Huiskamer Samaria niet gaat om de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, maar om Gods Woord. “Als we met ons mensen verstand Gods Woord proberen te begrijpen, dan krijg je honderden verschillende meningen, honderden verschillende groeperingen. Maar als we door de verlichting van Gods Geest de Bijbel gaan lezen, zijn we eensgezind over de boodschap die in Gods Woord tot ons komt.”

Wat is dat voor een boodschap? Een boodschap waar geen mens van nature op zit te wachten. Zo zouden de bijdragen tijdens deze zendingsdag zijn samen te vatten. Niet in Nederland, niet in Zuid-Afrika, niet in Oost-Azië, nergens ter wereld. De inhoud van die boodschap valt het beste samen te vatten met ”Alles uit God, niets uit de mens”.

Dat werd ook duidelijk tijdens de opening door ds. Krijgsman, voorzitter van het Deputaatschap Zending en Evangelisatie. Het ging over de geschiedenis van de Kananése vrouw uit Matthéüs 15:21-28. Ds. Krijgsman: “Hoe begint die geschiedenis? Met deze vrouw? Nee, met Jezus: En Jezus van daar gaande, vertrok naar de delen van Tyrus en Sidon. Jezus is de Eerste, de Alfa. Hij zoekt deze vrouw op. Jezus nadert tot deze vrouw en daarom nadert deze vrouw tot Jezus. Haar komst is vrucht van de trekkende liefde des Vaders. Zij is een beeld van elke zondaar of zondares die getrokken wordt uit de duisternis, uit het Tyrus en Sidon van zonde en ongerechtigheid, van ongeloof, maar ook van eigenwillige godsdienst.

Deze vrouw kwam met grote nood in haar ziel. Heere, Gij Zone Davids, ontferm U mijner. We verkeren allen in nood omdat we de satan moeden vrijwillig zijn toegevallen. Maar zijn er in ons midden voor wie dit gebedje op dit moment praktijk is?

Is er nog, o groot Ontfermer,

is er voor een nare kermer,

voor een schreier nog gehoor?

Is er nog een open oor?

Het houdt wat in: God kwijt. Zijn gemeenschap, Zijn gunst, ja, alles kwijt. Is dat de nood van uw ziel?

Doch Hij antwoordde haar niet één woord. Dat is de eerste zware beproeving. Hij zwijgt. Een schreiende ziel en een zwijgend God. Zijn er in ons midden die daar ook wat van weten? Kinderen, als je bij de dokter komt, je voelt pijn, je legt uit wat er aan de hand is en de dokter zou zwijgen. Zou dat niet zeer vreemd zijn? Vanwaar Zijn zwijgen? Hierdoor werd de Kananése vrouw als het ware nog meer aangevuurd om te blijven roepen.

Dan volgt de tweede afwijzing: Ik ben niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis Israëls. Met de ene hand lijkt het alsof Jezus deze zwaar beproefde vrouw van Zich afduwt. Maar met de andere hand, met de rechterhand van Zijn liefde en gunst, trekt Hij haar onwederstandelijk naar Zich toe. Wat zal het voor deze vrouw geweest zijn? Zij hoorde niet bij de verloren schapen van het huis Israëls. Wie zegt dat vanmorgen ook? Wie zegt: ‘Daar hoor ik ook niet bij. Ik ben van God gescheiden. Ik sta er buiten.’ Wat een nood is dat toch! Maar dan is één ding zeker. Dan kunt u niet ophouden met roepen, hoe zwaar de beproeving ook is. Deze vrouw weet twee dingen: dat God almachtig en vrijmachtig is. Dat Hij aan haar niets verplicht is. Kunt u dat ook zeggen? Want o, wat zijn we vaak rechthebbend in ons roepen! Wat moeten we ontdekt worden door Gods Geest aan onze totale rechteloosheid. Dan volgt de derde afwijzing: Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen en den hondekens voor te werpen. Wat doet deze vrouw? Ze buigt en zegt: ‘Ja Heere, dat is zo. Ik ben een heidin. En ik ben het brood der kinderkens niet waardig.’ O, wat een gezegende plaats: buigen voor God en onder God. Het eens te mogen worden met God. ‘Maar Heere, ik kan niet zonder U. Ik kan niet zonder U, het Brood des levens.’ Ze is als een Jakob die worstelde met Christus, nadat Christus eerst met Jakob begon te worstelen. Ik zal u niet laten gaan, tenzij Gij mij zegent.

En dan zien we de ontknoping in vers 28. De meerdere Jozef, Wiens ingewanden rommelen van barmhartigheid, gaat Zich ontfermen over deze vrouw, deze verkorene des Vaders. Deze vrouw in wiens hart de Heilige Geest het ware, Goddelijke genadewerk had verheerlijkt.

O vrouw, groot is uw geloof; u geschiede gelijk gij wilt. Groot is uw geloof. Jezus noemt het geloof dat Hij door Zijn Geest in haar hart verheerlijkt had een groot geloof! Jezus zet hiermee het stempel op het werk van Zijn Geest in het hart van deze vrouw. Hij heeft haar zwaar beproefd, maar nu wil Hij haar ook rijk bevestigen in het werk dat in haar hart verheerlijk was. Zo wil de Heere dat nu ook nog doen in de harten van arme zondaren.

Hij is nabij de ziel, die tot Hem zucht;

Hij troost het hart, dat schreiend tot Hem vlucht;

Dat ongeveinsd, in ’t midden der ellenden,

Zich naar Gods troon met zijn gebeên blijft wenden;

Hij geeft den wens van allen, die Hem vrezen;

Hun bede heeft Hij nimmer afgewezen.

Deputaatschap Zending en Evangelisatie (DZE)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen