De schrelende kerk,wonderlijk verhoord

1 Sam. 7 : 2b, 5b en 9b.

Nadat de arke Gods door den vijanä, Lder Gods toelating was weggevoerd, tam de afgoderij hand over hand toe. Steeds viel t' volk verder af van den ïeere God. Hoe meer Gods di?rbare JVaarheid verdraait en vervalscht wordt les te meer neemt het volk in afgoderij loe en 't on­ eii bijgeloof krijgt de overhand. f • ^

Daarom heeft Paulus gewaarschuwd, Lderzoekt­de geesten of zij uit God Ln. Het meerendeel des volks week af Un de zuivere dienst Gods en de afval Xam groote afmetingen aan, totdat de' arke Gods des Heeren onder loeiende koeien, werd opgebracht 'naar de tent lAbinadabs „Vader der weldadigheid."

Nu vernemen wij uit 't midden des volks*een levende zieleklacht, die'Opstijgt tot 's Heeren troon. Met e.3n boetvaardig hart, betreurt men de bedreven onde.

Dit klagend volk had berouw omdat hiet geli^isterd was naar de stem des Heeren. Ibaarom was het een klagend laanloopen.

Dat diepe zielsberouw, die zielesm^rt, lopenbaart door dit klagen, dat men niet [kan blijven liggen in Gods gemis! Welk leen beeld is dit van den ontdekten zon­ Idaar ,dat hij gevoel krijgt, dat hij Gods [dierbare Waarheid, 's Heeren ark der Igetuigenis voorheen ,heeft vertreden! IDan wordt men schuldenaar voor een heillig G<3d. Dan wordt een klagende tolle­ Inaar geboren, die als de verlorene Zoon Iziehzelf gaat besohuldig.sn. Dat er zulk leen levende klacht moclit vernomen [worden, in deasn tijd, die zoo benauwend [is, zoo vol van afval en ongeloof. Want I immers Gods Woord en de gang Zijner [verlossende genade, wordt bestreden en f als er nog eens iemand vanuit de diepte tder ellende gaat sprekert, die wordt met J geduld, daar zegt men van: het is zoo l.donker niet. Maar als 't ware volk de 7 breuk gevoelde, dat zij de oorzaak' zgn, ' dan blijft er niets anders over dan ee [ bedroefd klagen ­en zuchten met de fwoorden: ­„Wij hebben God op 't hoogst [misdaan." Dat gevoel ^an schuld brengt ' zulk een volk op de knieën en dan werpt men niet de schuld .op anderen doch worden zij zelf de schuldigen.

Bedroevend is, dat zélfs in groote gemeenten zoo weinig wordt vernomen van die Gods' weldaad, dje hart vernieuwende genade, ­«»aaronder een schuldig volk geboren wordt,

O zeker, daar zijn er nog die in \ vtiborgen den Heere zoeken, alteniaa klagers, omdat zij zich zelf beksnd zijn geworden, Welk een schuldig in zichzel volk is dat, dat hun ziels verloren klacht uitstort vanwege de ontdekkend genade. Hoe d^t zuchten wor^t verhoord, zieiï wij een volgende maal. t,V. —Xiangstr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen