De orgelbespeling van Arie Keijzer

In de gehouden orgelbespeling met samenzang j.1. zaterdagavond in de Herv. Kerk te Middelharnis, vormden de Preludium en Fuga in b, en de Triosonate in d, van de grote Leipziger Thomascontor Joh. Seb. Bach wel het hoogtepunt. Vooral de Fuga heeft ons buitengewoon getroffen door haar machtige climax waarin de prima gekozen registratie tot een schitterende geluidsversmelting kwam. Ook de sprankelende registerkeuze en klaverwisselingen gaven aan deze Preludium en Fuga het doorzichtige spel dat juist Bach zijn werken tot een kunstzinnig geheel maakt. Hetzelfde mag gezegd worden van de voordracht van Bach's Triosonate, waarin wij de delen, andante, adagio, en vivace beluisterden.

De Triosonates van Bach vragen een gedegen, ja zelfs een geheel aparte studie door hun 3-delig karakter. Elke stem heeft zijn eigen functie en niet te vergeten haar eigen registratie. De organist heeft getoond ook deze kunst machtig te zijn. Vooral de zeer levendige „Vivace" vraagt een grote dosis techniek. Verder beluisterden wij van Bach de mooie koraalbewerking over „Wachet Auf! ruft uns die stemme". De gekozen registratie vonden wij niet zo buitengewoon geslaagd. De cantus firmus was te licht tegenover de nogal sterke tegen stemmen. Vervolgens nam de heer Keijzer een „overstapje" op de grote tijdgenoot van Bach, o.a. Handel, van wien hij zijn orgelconcert in Bes speelde. Deze muziek is van een geheel ander genre. Heel duidelijk zien wij deze twee geheel verschillende componisten getekend. Bach de bezadigde, diepzinnige. Handel de grote wereldse componist en gevierde concertheld. Zijn orgelconcerten geven Handels karakter goed door. Onrustig en vol afwisseling. Toch heeft Handel altijd dat spannende in zijn orgelconcerten wat ons als een stroom meesleept. Door de prima restratie, vlugger passages en snelle klaverwisselingen gaf de organist de juiste spanning dat Handel zo boeit.

Ten slotte bracht de organist ons met Cesar Franck's „Zwanenzang" Choral 3 enigsinds in de mystieke sfeer. Jammer dat hij daarin niet geheel slaagde. Dit werk heeft ons het minst bekoord. Niet omdat het bij uitstek een echt romantisch werk is, dat kan ook prachtig zijn, doch de organist moest zich getroosten met een registratie die Choral 3 niet het juiste accent gaf wat het behoort te hebben. Het orgel is nu eenmaal niet romantisch van intonatie en dispositie. De sologedeelten met het tongwerk gespeeld kwamen nog het best tot haar recht. Jammer dat de tremulant juist in die gedeelten te snel sloeg. Ter afwisseling voor de luisteraars zongen wij enige koralen. De heer Keijzer heeft ons weer een uur geschonken waarin wij beluisterden de rijke waarde die de grote orgelmeesters hebben achtergelaten. Met belangstelling zien wij de a.s. februari orgelbespeling tegemoet S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen