VVDKamerledenbrengenwerkbezoek aan Goeree-Overflakkee

Organisator van het werkbezoek was wethouder Trouwborst. “Het is goed om elkaar hier te treffen”, gaf hij in zijn welkomstwoord richting de Kamerleden aan, “om te zien welke issues hier in de regio spelen en wat er vanuit Europa op onze dorpen afkomt”. Wederkerig vond Kamerlid Bosman het “oprecht fijn om hier ontvangen te worden”, zo zei hij. “Op deze manier pikken we uit het veld signalen op die we mee kunnen nemen naar de Tweede Kamer, om ons daar sterk voor te maken.” Na een korte nabeschouwing over het verloop van de gemeentelijke herin deling op Goeree-Overflakkee werd uitgebreider stilgestaan bij een aantal actuele items die de visserijwereld raken en waarvoor belangenbehartiging in politiek Den Haag gewenst of zelfs noodzakelijk is. Daartoe voerde allereerst UFA-directeur Johan van Nieuwenhuijzen het woord.

Pulskorvisserij Hij gaf aan dat in de achterliggende twintig jaar de hoeveelheid vis die aan land gebracht werd meer dan gehalveerd is en dat dit onomkeerbaar consequenties met zich meebracht voor de visserij, zoals schaalverkleining, andere vangsttechnieken, aanpassing van schepen en hun inzet. Als nieuwe vistechniek ging Van Nieuwenhuijzen dieper in op de pulskorvisserij, een Nederlandse innovatie die volgens hem een antwoord vormt op meerdere probleemgebieden. “Bij pulsvisserij wordt de zeebodem niet meer omgewoeld, zodat dit beter is voor de ecologie.

Vissen komen veel gaver aan land, zodat het de kwaliteit van de vis vergroot. In plaats van wekelijks 35.000 liter brandstof te verstoken bij traditionele visvangst heeft een visserschip dat aan pulsvisserij doet slechts de helft aan stookolie nodig. Dit betekent voor het betreffende visserijbedrijf een bedrijfsresultaat dat 750.000 euro hoger ligt, terwijl het voor het milieu de helft minder CO2 uitstoot per schip betekent. Daarnaast verkleint pulsvisserij de bijvangst, dus de vangst van vis die niet bedoeld, maar wel tot het visquotum behorend, gevangen wordt maar aan land niet verhandelbaar is.”

Discardban En juist hierover spelen zich momenteel óók problemen af i.v.m. Europese regelgeving, die bepaalt dat bijvangst toch aan land moet worden gebracht en daar verhandeld of verwerkt wordt, hoewel de praktijk bewijst dat hiervoor geen enkele markt bestaat. Ook zal al deze bijvangst aan land gedood moeten worden, voor niets, terwijl veertig procent na teruggezet te zijn in zee overleeft. Over deze bijvangstregelgeving - de discardban, die een regelrechte bedreiging vormt voor het voortbestaan van veel visserijbedrijven - bestaat dan ook veel discussie. Allerwege beijveren niet alleen de visserijwereld maar ook Nederlandse politici die de averechtse werking van de discardban onderkennen zich richting Europa om de regelgeving aan te passen en beter op de werkelijkheid af te stemmen.

Daarnaast worden, zo gaf Van Nieuwenhuijzen aan, lokale initiatieven ontplooid - waarvoor ook “forse investeringen” worden gedaan - om constructief mee te denken over mogelijkheden om de discardban te optimaliseren. Dit door middel van onderzoek om de overlevingskans voor bijvangst die teruggezet wordt in zee verder te vergroten. Resultaten die de proeven, met viskooien in zee, tot nu toe laten zien, geven volgens de UFA-directeur hooggespannen verwachtingen.

Pleidooi

Reden genoeg, zo lijkt het, om de pulstechniek visserijbreed in te zetten. Echter, dit wordt - opnieuw door Europese regelgeving - weer sterk aan banden gehouden omdat deze visserijtechniek momenteel nog slechts als proef wordt uitgevoerd, waarbij nog onderzoek gaande is naar de werkelijke positieve effecten ervan. Lopende dit onderzoek wordt maar aan een klein deel (20%) van de vissers vergunning verleend om op deze manier visserij te bedrijven. De overige visserijbedrijven, waarvan vele inmiddels financieel noodlijdend zijn, zijn nog steeds gehouden om op de veel duurdere manier te blijven werken. Een sterk pleidooi van Van Nieuwenhuijzen ging dan ook richting de Tweede Kamerleden om zich ervoor in te zetten dat zo spoedig mogelijk ontheffing kan worden verleend aan alle vissers om aan pulsvisserij te gaan doen.

Probleem zal echter zijn dat pulskorvisserij met name de Nederlandse visserij ten goede komt, terwijl die zich al op zeer hoog niveau bevindt. Andere Europese landen die zelf ook visserij bedrijven, zullen er niet warm voor lopen snel gehoor te geven aan Van Nieuwenhuijzens pleidooi omdat dit in wezen concurrerend zal werken tegen de visserij in hun eigen land. “Nederland brengt de beste kwaliteit vis binnen. Daar wringt het gewoon enorm”, beaamde ook Kamerlid Bosman.

Van Nieuwenhuijzen liet echter weten inmiddels de staatssecretaris te hebben uitgenodigd om ook met haar in gesprek te gaan over genoemde zaken.

Volhouden

Ook wethouder Arend-Jan van der Vlugt onderschreef richting de Kamerleden het belang van de visserijsector voor Goeree-Overflakkee. “De visserij heeft van oudsher een stempel gezet op de eigen cultuur van het eiland, namelijk die van ‘volhouden, en nooit opgeven!’. De gemeente heeft een rol om dit, samen met de sector, te ondersteunen, óók voor nieuwe visserijtechnieken die hier ontwikkeld zijn.” Daarnaast gaf Van der Vlugt aan dat de visserij ook van belang is voor andere sectoren op het eiland: landbouw en recreatie.

Verder vroeg hij aandacht voor het bevaarbaar houden van het Slijkgat, waarvoor in het verleden afspraken zijn gemaakt met Rotterdam in het kader van de aanleg van de Tweede Maasvlakte, maar welke afspraken overgedragen zijn aan het Havenbedrijf, dat pogingen doet om tot een andere invulling van de gemaakte afspraken te komen. “Daar bestaan zorgen over”.

Ook lijkt het niet eenvoudig om subsidie uit het Europees Maritiem Fonds richting de regio te laten komen. Hiervoor is inzet van de provincie Zuid-Holland nodig, maar die blijkt visserij niet hoog op het lijstje te hebben staan, waardoor simpelweg een miljoenenbedrag aan de neus voorbij dreigt te gaan. Een dringend verzoek dan ook van de wethouder of de Kamerleden ook op dit punt, hoewel niet op hun bestuurlijke terrein liggend, hun invloed willen aanwenden om indirect toch enige druk op de provincie uit te oefenen.

Daarnaast werd nog gewezen op het belang van een goede zoetwatervoorziening op het eiland, de waterkwaliteit van de open wateren rondom het eiland en, daarmee samenhangend, de realisering van een getijdencentrale in de Brouwersdam.

Draak van een verhaal

Voor alle genoemde zaken vonden visserij en gemeentebestuurders maandagmiddag een luisterend oor en betrokken Kamerleden. “U vindt ons aan uw zijde”, en “wij gaan onze stinkende best voor u doen”, waren enkele reacties zoals Bosman ze verwoordde.

Vooral met het oog op de discardban kan de visserijsector rekenen op stevige inzet van het Tweede Kamerlid. “Over de consequenties van het invoeren van de discardban, wat er werkelijk met aan land gebrachte bijvangst gaat gebeuren, is niet doorgedacht”, weet hij inmiddels. “Al deze vis zal onnodig gedood worden en gaat zo de verbrandingsoven in. In plaats van dat de maatregel de visstand ten goede komt, schaadt het juist, want vis die in zee doodgaat is daar het voedsel van andere dieren en dat onttrek je nu aan de keten. Die discardban is een gewoon een draak van een verhaal. De eerst beste keer als dít met de bijvangst gebeurt, sleep ik de staatssecretaris en de pers erbij om te laten zien wát hier nu werkelijk gebeurt…”, zo beloofde Kamerlid Bosman alvast.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen