Doorstart

Wat voor werk heeft u gedaan?

Ik ben begonnen bij Hoogovens in IJmuiden. Daar was een kunstmestfabriek, de Mekog. Deze fabriek kwam op een gegeven moment volledig in handen van DSM. Ondanks dat ik altijd had geroepen niet in Limburg te willen werken, werd ik toch gevraagd om naar Geleen te gaan. Dat was voor ons een moeilijke beslissing. We hebben het toch gedaan en zijn met vijf kinderen in Hoensbroek gaan wonen. Achteraf hebben we dat gezien als leiding van God in ons leven.

Hoe kijkt u terug op uw werk?

Ik heb met ontzettend veel plezier gewerkt. Ik heb daarbij de zondag altijd als rustpunt ervaren. Bezig mogen zijn met de dingen die het aardse leven overstijgen. Dat heeft me behoed om workaholic te worden. Ik heb dat gecombineerd met mijn positie als vader in het gezin en wat kerkenwerk.

Wat zijn de belangrijkste lessen die u heeft geleerd uit uw werk? Waarom?

Blijf altijd eerlijk naar je omgeving. Wees een voorbeeld als christen, vooral in je handelen. Dat is belangrijker dan mooie verhalen.

Hoe heeft u het christen-zijn in uw werk ervaren?

Ik vind het moeilijk een standpunt te bepalen over de zondag. Hoe houd je vast aan de zondagsrust als je weet dat bepaalde fabrieken drie dagen nodig hebben om op te starten en ongeveer een dag om af te regelen? Het zijn fabrieken met een investering van enkele honderden miljoenen. Natuurlijk begrijp ik de Bijbelse argumenten. Maar moeten we dan ook stoppen met het produceren van al deze producten? Ik mis een open discussie binnen de RMU op dit punt.

Hoe heeft u de overgang van werk naar pensioen ervaren?

Ik ben nog altijd actief voor mijn oude werkgever. Weliswaar op beperktere schaal. Ik ervaar dit als een bijzonder prettige manier van afbouwen. Ik bezoek gedetineerden en geef nu ook een cursus aan gedetineerde vaders. Daarnaast ben ik op kerkelijke vlak nog steeds behoorlijk actief. Ik help graag mensen met allerhande klussen. En uiteraard bezoek aan kinderen en kleinkinderen. Voor een bezoekje zitten we nogal eens een paar uur in de auto of soms de trein.

Waarom bent u lid van de RMU?

Ik ben, denk ik, één van de leden van het eerste uur. Toen de RMU werd opgericht ben ik uit solidariteit lid geworden. Ik heb een jaar geleden mijn eerste vraag aan de RMU gesteld. Ik verbaas me over het ledenverloop bij de RMU. Ik heb sterk de indruk dat mensen lid worden zodra zich een probleem voordoet en na oplossen van hun probleem hun lidmaatschap opzeggen. Dat vind ik erg jammer. Maatschappelijke solidariteit heeft in de reformatorische kring blijkbaar niet postgevat, terwijl de RMU als kleine organisatie zich goed heeft gepositioneerd in het maatschappelijke veld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen