„We zijn in het centrum van Gods wil”

„Ecuador is in de afgelopen jaren een van de grootste exportlanden van cocaïne geworden. Dat betekent dat er heel veel handel en productie plaatsvindt. Daardoor zijn er in bijna alle delen van Ecuador bendes actief. Ook in Ecuador zelf is drugsgebruik een groot probleem en sinds de pandemie zijn veel jongeren bij bendes terechtgekomen. In die periode zijn de scholen voor langere periode gesloten geweest en juist de jongeren uit armere situaties in de criminaliteit beland.

Ontvoeringen, berovingen en afpersing zijn daardoor aan de orde van de dag. Ook door geweld tussen bendes zijn liquidaties en schietpartijen gewoon geworden. Het afgelopen jaar kwam het tot een climax. De overheid besloot het leger in te zetten om de orde te bewaren. Dat heeft wel wat rust gegeven, maar het probleem is zeker niet verdwenen. Voor ons is het daarom onverstandig om in de avond over straat te gaan. Daardoor kunnen we’s avonds niet meer samenkomen. Voorheen, toen we nog wel bijeenkomsten hadden in de avond, is onze auto gestolen. Laatst is onze collega, samen met onze dochter Naema (9) overvallen, toen hij net na zonsondergang nog buiten reed. Bijna alle kerkbezoekers hebben te maken gehad met afpersing of overvallen. Verschillende mensen uit de gemeente zijn familieleden of bekenden verloren aan bendegeweld. Vaak al op heel jonge leeftijd.

Ook ontvoeringen komen veel voor.

Daarom delen wij als werkers onze locatie permanent via GPS, zodat we op de hoogte zijn waar iemand is en we iemand bij een ontvoering gemakkelijker op kunnen sporen. Gedurende een periode hebben we ook ’s nachts bewaking gehad bij ons huis, omdat er een inbraak was geweest. Verder is het terrein waar we wonen, beveiligd met camera’s en stroomdraad.

De situatie heeft invloed op ons gezin. Onze kinderen zijn 14, 13, 10,9,5en 2. Wij zijn veel op de compound en de kinderen ontmoeten voornamelijk daar hun vrienden en vriendinnen. Zij zijn best wel beperkt in hun vrijheid. Tegelijk zijn zij ermee opgevoed en weten ze niet beter dan dat dit de situatie in het land is. We zijn dankbaar dat het heel goed met hen gaat en dat er veel ruimte op het terrein is voor hun hobby’s.

We sturen hen bewust niet naar school. Naast dat het onderwijs op de lokale school niet bijzonder goed is, is het geen veilige omgeving voor pubers. Zeker bij de oudsten, die op het voortgezet onderwijs zitten, is dat een punt. Daar is veel invloed van drugs en rekruteren bendes jongeren om hen in te zetten.

De situatie in Ecuador is voor ons nooit reden geweest om te overwegen terug te keren. Wij mogen weten dat God ons heeft geroepen hier te dienen en wij mogen ook weten te vallen onder Zijn bescherming. We verlangen te gaan in Gods weg met ons, hoe de omstandigheden ook zijn.

Juist door de moeilijke omstandigheden in Ecuador is er veel ruimte het Evangelie te delen en is er veel vrucht op de arbeid. We zien hoe God levens verandert en krachtig werkt. Er is geen grotere vreugde dan die verandering in levens van mensen te zien. Wat de toekomst brengt weten we niet, we kunnen weleens onze vragen hebben over het land. Tegelijk mogen we bij de dag leven en moeten we niet bezorgd zijn over de jaren die voor ons liggen. Het belangrijkste is dat we zijn in het centrum van Gods wil.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen