God Houdt Zijn Woord

Soms zijn er Bijbelgedeelten waarvan je je af kunt vragen wat ze ons te zeggen hebben. Geslachtsregisters. Opsommingen van namen en steden. Dat geldt ook de hoofdstukken die aan de tekst boven deze meditatie voorafgaan. In deze hoofdstukken wordt beschreven hoe het land Kanaän onder de kinderen van Israël wordt verdeeld. Van iedere stam worden heel nauwkeurig de toegewezen delen en steden beschreven. Vers na vers, hoofdstuk na hoofdstuk. Samenvattend wordt in de verzen 43 en 44 opgemerkt hoe de Heere zorg heeft gedragen voor Zijn Israël. Hij gaf ’aan Israël het ganse land dat Hij gezworen had aan hun vaderen te geven’ (v. 43a); Hij gaf ’hun rust rondom, naar alles wat Hij hun vaderen gezworen had’ (v. 44a). Om daar tenslotte deze conclusie aan te verbinden: ’Er viel niet één woord van al de goede woorden die de HEERE gesproken had tot het huis Israëls, het kwam altemaal’.

We worden er met nadruk op gewezen. Dít is wat er in de voorgaande hoofdstukken werd opgemerkt. Alles wat Hij Abraham, Izak, Jakob en hun nageslacht had toegezegd en beloofd, heeft Hij waargemaakt. De verlossing uit Egypte. De bescherming tijdens de woestijnreis. De intocht in het beloofde land. De overwinning op de andere volken. Huizen, vol van goederen. Putten, die ze zelf niet zouden uithouwen. Wijngaarden en olijfgaarden die ze zelf niet geplant hebben (Deut. 6). Het werd hen allemaal geschonken overeenkomstig Gods beloften. Het wordt Israël voorgesteld om het volk duidelijk te maken: ‘Zien jullie wat er gebeurt? Het is alles zoals de Heere het heeft toegezegd’. God houdt getrouw Zijn woord!

Het wordt ook ons voorgesteld. Want zoals deze dingen waarheid zijn geworden, geldt dat ook voor al die andere beloften in Zijn Woord. Heel in het bijzonder als het gaat over de beloften rondom de Zaligmaker. Zijn menswording, geboorte, lijden en sterven. Alles werd reeds aangezegd en geprofeteerd. En het is allemaal waar geworden. Niet één woord van al de goede woorden die God aangaande die volkomen verlossing heeft gesproken is onvervuld gebleven. Wat een troost als we dat leven met Christus kennen mogen. Dan geldt dat al Gods beloften in Hem ook in ons leven waarheid zijn. Dat we in Hem vrede met God hebben. Dat niets ons zal kunnen scheiden van Gods liefde, in Christus Jezus. Dat Hij ons niet zal begeven, noch zal verlaten. Noem ze maar op. Dat mag ook bemoedigen. Want zoals dat geldt voor al deze beloften, geldt dat ook voor de beloften van wat nog komen gaat. De nieuwe hemel en de nieuwe aarde. De thuiskomst van al Zijn gelovigen. De opstanding van alle mensen. Het is soms allemaal niet voor te stellen. Maar door het geloof mag er de verwachting én zekerheid zijn: ze zullen waarheid worden. Dat geldt Zijn beloften. Dat geldt ook Zijn bedreigingen. Voor hen die buiten Christus leven zal er geen leven maar een eeuwige duisternis zijn. En op die dag, waarop Christus in al Zijn heerlijkheid verschijnen zal, zal door iedereen worden opgemerkt: ’Er viel niet één woord van al de goede woorden die de HEERE gesproken had tot het huis Israëls, het kwam altemaal’. God houdt Zijn Woord! Toen, nu, morgen, ja tot in eeuwigheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen