Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

PERSOONLIJK BIDDEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

PERSOONLIJK BIDDEN

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Soms of onregelmatig

Persoonlijk bidden. Er zijn mensen onder ons die zeggen dat je moet bidden wanneer je daar behoefte aan hebt. Dan is net bidden pas oprecht en echt gemeend. Zij zijn tegen de macht der gewoonte. Regelmaat wordt bij hen niet gevonden. Anderen geven aan dat bidden tot God een regelmatig iets moet zijn. Een gebedsdiscipline. Men kent dan een ochtendgebed, het gebed voor en na het eten, het avondgebed.

De Bijbel kent voorbeelden genoeg, waarin sprake is van regelmaat. Denk maar eens aan Daniël, die de gewoonte had om driemaal per dag tot God te bidden. Ook Petrus en Johannes gingen naar de tempel op het uur van het gebed. Israël kende vaste tijden voor de offers en de gebeden. Het kende het dagelijkse morgen- en avondoffer (Num 28:1-8). Uit dit alles blijkt dat God van ons vraagt om regelmatig tot Hem te bidden. En regelmaat is een goede gewoonte. Want als we het moeten hebben van onze eigen wil dan komt daar zo weinig van terecht. We zijn zo gauw afgeleid. We zoeken vaak de gemakkelijkste weg. Vaak gericht op ons zelf en alles wat ons bezig houdt, zeker wanneer het ons in materieel opzicht voor de wind gaat. Het gevoel van gezegend zijn en dankbaarheid mag dan wel aanwezig zijn, maar wat concurreren die gevoelens vaak met de gevoelens voor de wereld. Hoe gemakkelijk is het om God daarbij te vergeten. Oppervlakkigheid is ons niet vreemd. En dan is er de regelmaat. Momenten van bezinning. Bepaald worden bij God, bij onszelf en bij de ander. Daarbij bedoel ik niet dat als de lippen maar bewegen en de handen gevouwen zijn, dat het dan goed is. Dan is het hart niet bij de Here. Een hart dat open wil staan door de Geest, wordt versterkt door de Geest. Dan is het net alsof de uitgesproken woorden weerklank en warmte ontmoeten. De Heilige Geest is onze Leermeester in het bidden. Hij wekt ons op tot het gebed en houdt het gebed levend in het hart. Hij ondersteunt in het bidden en komt te hulp. Ondanks die hulp staat u voor de keuze om er gebruik van te maken. Wij zijn (ver)antwoord(elijk). Bidden wanneer er noodzaak toe is, prima. Als die noodzaak maar een dagelijkse regelmaat kent.

Misschien kent u het wel, dat na langere of kotiere tijd het gebedsleven moeite wordt. Vroeger ging het vanzelf, er was het binnenkamer-gebed. Hoe veel jonge huwelijken zijn niet begonnen met vóór het slapen gaan samen bidden. In de loop der jaren is dat gaan slijten. Hoe meer het gebed een inspanning is geworden, hoe gemakkelijker wij het veronachtzamen. En hoe meer het veronachtzaamd wordt, hoe verder we van God komen af te staan. Het gevaar van de gezindheid voor de wereld wordt daardoor groter.

Hoe moet men bidden?

God wilt graag een relatie met ons. Een levende relatie. Een relatie, waarin open en eerlijk met elkaar gesproken kan worden. Het gaat om een vrije en levende verbinding met Hem, waarin noden en behoeften, maar vooral ook lofprijzing en dankzegging naar voren komen. In zo’n relatie moet tijd en energie gestoken worden. Zo is het ook met het bidden. Bidden moet je leren. God wil dat we mensen zijn die leven uit dankbaarheid. Dat moeten we God bekend maken. Dankbaar voor alles. Voor de zegeningen, voor de gezondheid, voor Zijn genade. God wil ook dat we Hem onze noden en behoeften voorleggen. De algemene noden, de noden van anderen, de noden van onszelf. De behoeften mogen aan God voorgelegd worden. En dat kunnen vele zaken zijn. Bidden is: onze harten openstellen voor Jezus. En Hij wil ons gebed beantwoorden, genadig en overvloedig. Gebed moet het middel zijn waardoor ik te allen tijde al datgene ontvang wat ik behoef. Het mag ook duidelijk zijn dat een kind van God de Heiland niet dieper kan bedroeven dan door het gebed te veronachtzamen. Want daarmee wordt de verbinding verbroken tussen Hem en U. Ons innerlijk leven is dan gedoemd om weg te kwijnen.

Verhoring van het gebed komt niet direct. Het kan soms heel lang duren voordat een gebed verhoord wordt. Kijk eens naar Elia. Voordat er een wolkje aan de hemel kwam, moest de jongen zeven keer de berg op. Zevenmaal bidt Elia om dezelfde zaak. Elia moest volharden in het gebed. Zo moeten wij ook vaak volhouden, volharden in onze gebeden. Doorgaan met bidden naar Gods wil. Volhouden en de uitkomst aan de Here overlaten. De Here geeft uitkomst, maar op Zijn tijd en op Zijn manier.

Het is goed om te bidden in concrete woorden en zinnen. Hardop spreken zorgt ervoor dat de gedachten niet ergens anders naar toe gaan. Dat kost inspanning. Het gebed is dan ook geen monoloog, maar een tweespraak. Door met ons hele hart te komen voor Gods aangezicht taten we hem ook binnen in ons leven. We mogen Hem liefhebben en alles met hem ‘bespreken’. Onze dagelijkse ondervindingen, de kleine en grote dingen. Vertel hem de vreugdevolle en de verdrietige zaken. Als je met je hele hart tot God gaat, haal je opgelucht adem als je van je knieën opstaat. Er is een Heer die ons lief heeft. Beveel dan ook maar gerust uw wegen en al wat uw harte deert aan de trouwe hoede en zegen van Hem die net al regeert.

Zaken die net bidden bemoeilijken

Tijdens het bidden is er nog een die meeluistert. En dat is de satan, die alles in het werk zal stellen om ons van het bidden af te houden. En dat is meestal niet zo moeilijk. Wij mensen zijn vaak zo gericht op onszelf. Geldzucht, de mooie auto, de tweede hypotheek, de drukte op het werk, de zorg om het bestaan, de film die zo interessant is, het kan ons heel snel verleiden om het bidden te beperken. De slaap kan soms zo aanlokkelijk zijn, dat we al biddend in slaap vallen. Het is allemaal zo menselijk. En onze excuses zijn zo begrijpelijk. En toch vraagt God ons om Hem aan te roepen. De Heere eist het zelfs van ons. Misschien hebt u wel eens de uitdrukking gehoord: “De Heere wil erom gebeden zijn”. God wil het gebed. Hij is onze schepper. Hij wil dat wij Hem in alles nodig hebben.

Als dat de opdracht is, dan begrijpt u ook dat de satan alles in het werk zal stellen om ons van het bidden af te houden. En met onze zondige en eigenzinnige natuur lukt hem dat dagelijks weer. We zullen ons daarom moeten wapenen tegen onze laksheid. We kunnen dat alleen maar doen door ons zelfdiscipline op te leggen. Vanuit die zelfdiscipline groeit het contact met God. En wanneer het contact, de geloofsband beter is geworden, wordt het een behoefte en vanuit behoefte ontstaat de ommekeer.

Stille tijd

Er wordt regelmatig gesproken over ‘stille tijd’. Een tijd, een (dagelijks) moment stil zijn voor God, d.w.z. je afzonderen, liefst met de deur op slot, in een kamer waarin je vrijuit tot God kunt spreken. Jezus heeft ons gezegd in Zijn Woord, Matth. 6:6, dat bidden een persoonlijke zaak is: “Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, die in het verborgene ziet; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden”. Niet voor niets staat er dat u de deur moet sluiten. Jezus dringt eropaan dat, wanneer u met God spreekt, u niet gestoord moet worden. U moet er helemaal bij zijn. U moet niet afgeleid worden. ‘Stille tijd’ zou een agendapunt moeten zijn in onze volle agenda’s. Een moment waarop we niet gestoord willen worden, omdat we iets belangrijks te bespreken hebben. Een gewichtige zaak waarvoor andere dingen even aan de kant gezet kunnen worden.

Bidden wordt dan een intens spreken met God. Als u zo de Here vreest, dan zijn er twee Voorbidders. Eén op aarde: de Heilige Geest in uw hart en één in de hemel: de Here Jezus Christus aan Gods rechterhand. In Jakobus 5:16 staat dat het krachtige gebed van de rechtvaardige een geweldige uitwerking heeft. Niet om ons gebed maar op ons gebed doet Hij grote wonderen.

Het leven is een strijd. In die strijd is bidden nodig om in de maalstroom van deze tijd staande te blijven. De afloop van die strijd wordt uiteindelijk beslist door het geloof, door het gebed en de genade om Christus’ wil. De beslissing valt niet in het dal van ons werkzame leven, maar op de eenzame berg van de persoonlijke gemeenschap met God.

Dit artikel werd u aangeboden door: Christelijk Gereformeerde Kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 september 1994

Ambtelijk Contact | 28 Pagina's

PERSOONLIJK BIDDEN

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 september 1994

Ambtelijk Contact | 28 Pagina's