Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Aardsgezind

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Aardsgezind

Ds. Labee over:

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Waarom is de refocultuur zo gericht op het hier en nu en lijken mensen alleen maar mee te tellen als ze carrière maken?

Wereldburger en hemelburger

Eigenlijk was het meer dan een vraag. De lange brief waarin iemand vertelde vanuit de wereld in ons kerkverband te zijn gekomen. Maar die na een zwerftocht met vele teleurstellingen weer terugkeerde naar de wereld(!). Een áánklacht, die hopelijk uitzonderlijk, maar denkelijk wel een spiegel is. En behalve een rechtstreeks verzonden persoonlijke reactie en oproep aan de vraagsteller, willen we er ook op de achterpagina over schrijven.

De wijze Salomo schrijft in Prediker: ‘Gelijk als hij voortgekomen is uit zijner moeders buik, alzo zal hij naakt wederkeren, gaande gelijk hij gekomen was; en hij zal niet medenemen van zijn arbeid, dat hij met zijn hand zou wegdragen’ (5 vers 14). Een wereldburger komt met niets op de wereld. Na kortere of langere tijd moet hij die ook verlaten zonder iets van deze aarde mee te kunnen nemen. Een oud gezegde luidt: ‘een doodshemd heeft geen zakken’. Lezer(es), geloven we dat nog? Of leveren we ook deze boodschap uit Prediker over van generatie op generatie, terwijl zichtbaar en merkbaar is dat we ons niets laten gezeggen? De gemiddelde ‘refo’ lijkt als twee druppels water op de doorsneewereldburger. Natuurlijk, we zijn allemaal van één lap gescheurd, na Genesis 3 allen kinderen des toorns en trouwe aanhangers van satan. Maar hoe komt het toch dat de smart hierover en het uiterlijk stáán naar een eenvoudige levensstijl zo ontbreekt? Zou het ook één van de signalen zijn van de eindtijd, waarin mensen meer dan ooit gericht zijn op comfort, geld en goed?

Waar zijn die echte christenen die met Paulus getuigen in Filippenzen 3 vers 20: ‘Maar onze wandel is in de hemelen, waaruit wij ook den Zaligmaker verwachten, namelijk den Heere Jezus Christus’? Daar horen we een hemelburger die wel een poosje op de aarde verblijft, maar gericht is op de hemel en de God van de hemel. Van de goede zaken op aarde mag een christen best genieten en gebruik maken. Zelfs rijkdom en bezit is allemaal Bijbels. Maar hoor: ‘En die deze wereld gebruiken, als niet misbruikende; want de gedaante dezer wereld gaat voorbij’ (1 Kor. 7 vers 31). Kanttekening 60a leert ons: ‘Dat is, hun hart daarop niet stellende, zodat zij door het gebruik derzelve van het voornaamste goed zouden afgekeerd worden’.

Vreselijk is het als (zogenaamde) christenen bezit en status, ras of cultuur aangrijpen om mensen - binnen of buiten de kerk - al dan niet te accepteren of te waarderen. Juist de Zaligmaker van zondaren leerde Zijn discipelen om oog te hebben voor blinden en kreupelen, zieken en melaatsen. Hij openbaarde Zichzelf als Heiland der wereld voor de Kananése vrouw en Hij ontfermde Zich over de hoer van Sichar.

Eén kus van Jezus’ mond

Van de bekende dominee L.G.C. Ledeboer (1808-1863) is de uitspraak: ‘Voor één kus van Jezus’ mond, geef ik al die zwarte grond’. Daarin proeven we iets van die ware pelgrimsgestalte van een hemelburger die nog een poosje wereldburger moet zijn. Zo iemand is maar een reiziger, op weg naar de eeuwigheid. Hij heeft hier geen blijvende stad, maar zoekt de toekomende. Onder de aartsvaders (Abraham, Izak en Jakob) kwam dat zo treffend openbaar: ze woonden in tenten! Dat is ook het beeld dat Paulus gebruikt in de tweede brief aan de gemeente van Korinthe (hoofdstuk 5 vers 1). De Heere geve dat we op goede grond kunnen zeggen: ‘Want wij weten dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig, in de hemelen’.


VRAAG?

Heb jij/hebt u ook een vraag? Mogelijke vragen over onderwerpen binnen de doelstelling van De Saambinder kun jij/kunt u mailen naar ds. B. Labee of hem per post toezenden (zie colofon). Er volgt -zo mogelijk- altijd een reactie.
Echter alleen als de redactie het waardevol acht voor de lezers, volgt een antwoord op jouw/uw vraag in een nummer van De Saambinder.
Graag wel wat geduld. Er liggen nog tientallen vragen op een reactie te wachten.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 juli 2018

De Saambinder | 20 Pagina's

Aardsgezind

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 juli 2018

De Saambinder | 20 Pagina's