ds. P. Blok (99)

In de laatste weken sprak hij veel over de doortocht door de Jordaan. Omdat de priesters, staande in het water, de ark droegen, kwam er een ruime doorgang naar het beloofde land. Dat gaf hem troost in de laatste dagen van zijn leven. Ook citeerde hij regelmatig Psalm 138:4, naar de berijming van Datheen: ‘ Gij zult mijn kruis eindigen hier; Want goedertier, Zijt Gij gestadig; Het werk Uwer handen zult Gij, Volvoeren vrij, O Heere genadig’.

Eén jaar eerder, precies op deze datum, had onze geliefde oom de boodschap ontvangen een ongeneeslijke kwaal bij zich te dragen. Ondanks de afbraak van zijn lichaam in het achterliggende jaar heeft hij de gezegende leeftijd van 99 jaar mogen bereiken, waarbij hij, bijna tot het laatste toe, in de dienst des Heeren bezig is geweest. Ondanks zijn hoge leeftijd mocht hij de helderheid van geest behouden.

Het eerste punt

Op 20 augustus zou hij 60 jaar predikant zijn geweest. De Heere bepaalde hem bij Psalm 119:65: ‘Gij hebt bij Uw knecht goedgedaan, HEERE, naar Uw woord’.

Toen hij over deze woorden aan het mediteren was, kreeg hij sterk de behoefte om daarover nog een preek te schrijven. Helaas is hij niet verder gekomen dan het eerste punt.

Wanneer we zijn leven overzien, mogen we zeggen dat hij door genade zijn dienstwerk bepaald niet in ledigheid heeft doorgebracht. Wat is zijn arbeid in woord en geschrift omvangrijk geweest!

We denken daarbij ook aan het werk dat hij heeft verricht voor de Gereformeerde Bijbelstichting. Dit had de liefde van zijn hart. Vele jaren mocht hij als voorzitter functioneren. De Heere heeft zijn arbeid willen gebruiken tot zegen.

Hij sprak vaak over de raad Gods. Wat is dat ook in zijn persoonlijke leven en in zijn familieleven openbaar gekomen. Samen met zijn broer en onze vader, wijlen ds. M. Blok, was hij uit een onkerkelijk, werelds gezin getrokken, waarin muziek en toneel centraal stonden. Twee van de dertien kinderen Blok waren niet alleen verkoren tot kinderen Gods, maar ook om dienstknechten des Heeren te mogen zijn. Daar waren hij en vader vaak verwonderd over. Misschien mogen we hier ook noemen de bekering van zijn moeder op latere leeftijd. Zij mocht op 76-jarige leeftijd belijdenis doen en gedoopt worden.

Een grote plaats

Ds. P. Blok nam een grote plaats in bij velen van Gods kinderen, ook door de oefeningen die de Heere hem uit genade had geschonken. Hij kon dat vaak kort en duidelijk weergeven. Maar ondanks dat alles moest ook hij inleven wat door hemzelf in het bijbels dagboek ‘Bij het geopende Woord ‘ op 2 juli van dit jaar is geschreven: ‘Gods kinderen leven tot de laatste snik hier op deze wereld in wat het betekent om een gevallen mens te zijn. De waarachtige bekering is het sterven van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens. Dat is geen schermutseling van een ogenblik, maar een proces dat doorgaat tot de laatste snik toe… De ouden spraken van één klomp zonde, die ze moeten meedragen tot de dood toe. Paulus komt in Romeinen 7 ook tot deze doorleving: ‘Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?’ Het wonder is dat God Zich bemoeit met hopeloze gevallen…’.

Moge de nagedachtenis van hem tot zegen zijn.

ds. L. Blok, Gorinchem

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen