In memoriam ds. Gerrit Kuijt

22 mei 1933 - 20 augustus 2000

Na vele jaren zendingswerk en daarna enkele jaren van gedwongen rust vanwege een ernstige longziekte overleed op 20 augustus j.l. op de leeftijd van 67 jaar onze vriend en broeder ds. Gerrit Kuijt. De laatste vier jaren van zijn leven bezochten we elkaar regelmatig en heb ik mijn vriend leren kennen als een oprecht en soms onverzettelijk man. Hij liet het er niet gauw bij zitten als hij geconfronteerd werd met tegenslagen en bleef moed houden als anderen het al lang hadden opgegeven en zijn plannen als onrealistisch beschouwden. Zijn gedrevenheid is mij op verschillende momenten duidelijk geworden.

De jaren dat ik hem heb leren kennen, waren voor hem niet gemakkelijk. Hoewel zijn geest zeer actief bleef, kon zijn lichaam zijn tempo niet meer bijhouden, waardoor hij zich belemmerd en soms nutteloos voelde. Hij had zich zo graag nog meer ingezet voor het werk in Gods Koninkrijk. De gemeenten van Lynden en Chilliwack hebben het voorrecht gehad hem vaak te mogen horen voorgaan en zijn daar dankbaar voor.

Ds. Kuijt zag erg op tegen de dood, maar niet zozeer tegen de eeuwigheid. Ondanks de hevige aanvallen van satan en soms diepe twijfel, wist hij wat er in zijn leven gebeurd was. De vrees voor de dood kende hij vanaf zijn jeugd. Jarenlange behandeling voor TBC, waarin hij bestreden werd dat hij nooit zendeling zou worden, hebben hem getekend. Meer dan eens heeft hij mij verteld van het wonder dat een zo zwak iemand sterkte heeft gekregen om pionierswerk te doen in een tropisch klimaat. De trouw Gods was een geliefd thema voor deze dienstknecht. Het was die trouw, die maakte dat hij in 1961 kandidaat mocht worden gesteld tot de heilige dienst en dat hij gedurende een periode van bijna dertig jaar (van 1962 tot 1991) als zendingspredikant van de gemeente van Rotterdam-Centrum dienstbaar mocht zijn in het verrichten van veel pionierswerk op wat vroeger Nederlands Nieuw-Guinea werd genoemd en later Irian Jaya. Velen - vooral de wat ouderen onder ons - zullen zich nog herinneren hoe hij op 15 februari 1962 werd bevestigd als die- naar des Woords en werd uitgezonden als zendingspredikant door wijlen ds. A. Vergunst. De plechtigheid vond plaats in de Rotterdamse Ahoyhal. Ds. Kuijt is niet meer. Zijn lichaam werd langzaam afgebroken en gebrek aan zuurstof benam hem de mogelijkheid om lang te spreken. De laatste dagen van zijn leven was hij zich van weinig dingen meer bewust en tenslotte is hij in vrede ingeslapen. Zijn strijd is gestreden en hij mag delen in de rust die er overblijft voor het volk van God. De Heere gedenke zijn vrouw die hem zo trouw terzijde heeft gestaan op het zendingsveld en daarna. Zij waren aan elkaar vergroeid in al de jaren dat zij samen mochten werken in het Koninkrijk Gods. De Heere geve ook Zijn zegen over zijn kinderen die hun ouders in de Indonesische periode zo weinig hebben gezien.

Ds. Kuijt zal in onze gedachten blijven als een instrument dat de Heere wilde gebruiken om een kerk te stichten op wat nu heet West-Papua. Het is mijn bede dat zijn arbeid onder ons en op het zendingsveld mag zijn tot de verheerlijking en prijs van Gods genade.

Chiiliwack, ds. P. van Ruitenburg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen