Ds. A. C. VISSER †

23 April 1892 - 30 Juni 1948

Maakten wij in ons vorige nummer melding van de ernstige ziekte van Ds. A. C. Visser, thans moeten wij met ontroering melding maken van zijn nog onverwachts overlijden. De Heere gedenke de zo plotseling herderloos geworden gemeenten van Scherpenisse en Poortvliet en trooste de achtergebleven weduwe met haar kinderen.

Reeds geruime tijd was Ds. Visser lijdende aan een hartkwaal, hetgeen zijn krachten zozeer sloopte, dat de dokter hem het prediken verbood. Lan-gzaam namen zijn krachten af en Maandag op Dinsdagnacht moest de dokter hem meerdere injecties toedienen. Hij mocht getuigen, dat zijn anker vast lag en dat het hem verreweg het beste was ontbonden en met Christus te zijn. Woensdag 30 Juni omstreeks vier uur n.m. heeft hij het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Hij is ingegaan in de rust, die er overblijft voor het volk van God.

Ds. Kersten, Ds. Ligtenberg en Ds. de Blois hebben hem op die dag nog een bezoek gebracht, doch bij hun komst was Ds. Visser^ reeds enkele uren geleden overleden.

Ds. A. C. Visser werd geboren te St. Annaparochie op 23 April 1892. In 1935 werd hij toegelaten aan de Theol. School der Ger. Gemeenten te Rotterdam. Op 28 Juni 1939' werd hij candidaat en 30 Aug. 1939 toegelaten op de classis Middelburg tot de volle bediening. Zijn eerste standplaats was Aagtekerke-Meliskerke, waar hij door Ds. A. Verhagen is bevestigd. Hij deed zijn intrede uit Joh. 3 : 29. In October 1945 aanvaardde hij het beroep naar de gemeenten Scherpenisse en Poortvliet, waar Ds. J. v. d. Berg hem bevestigde uit 2 Tim. 4 : 2 en hij zijn intrede deed uit Richt. 6 : 14.

De begrafenis.

Maandag 5 Juli vond de begrafenis plaats. Het was voor de familie, maar ook voor de gemeenten Scherpenisse en Poortvliet, een droeve dag, die 5e Juli Immers, hun man en vader, hun herder en leraar, zou grafwaarts worden gedragen.. Vele genodigden, alsmede leden der gemeente en nog andere belangstellenden, spoedden zich reeds vroeg naar het kerkgebouw der Geref. Gem. te Scherpenisse, waar men om 1 uur samenkwam. De belangstelling was wel buitengewoon groot. Vele bussen en auto's voerden de mensen aan uit geheel Zeeland, maar ook uit andere delen van het land.

Verschillende predikanten der Geref. Gem. waren aanwezig, die als vriend en medebroeder van de overledene, hem de laatste eer zouden bewijzen. Wij merkten o.a. op Ds. Kersten, Ds. Fraanje, Ds. de Blois, Ds. de Wit, Ds. Aangeenbrug, Ds. Bel, Ds. V. d. Berg, Ds. Stuivenberg, Ds. v. d. Ketterij, Ds. Rijksen, Ds. Blok, Ds. Ligtenberg, candidaat J. W. Kersten en student A. Vergunst. Voorts hadden talrijke afgevaardigden der classis, gemeenten en uit Ds. Visser's vorige standplaats Aagtekerke, hun gereserveerde zitplaatsen ingenomen.

Ook Ds. Vroegindeweij, Ned. Herv. predikant te Poortvliet, woonde de samenkomst bij. Tenslotte willen wij van de vele aanwezigen nog noemen plaatsvervangend Burgemeester, Wethouder en Secretaris der gemeente Scherpenisse. Om 1 uur was het kerkgebouw tot in alle paden gevuld. Velen stonden in de paden en ook buiten stonden nog honderden mensen, welke niet meer in het kerkgebouw konden.

Ds. Kersten opende door te laten zingen Ps. 89 vers 7 en 8, en las daarna voor Hebreen 6. Hierna begon Zijn Eerw. zijn toespraak tot de verzamelden en begon te zeggen, dat er geen gewone predikatie gehouden zou worden, ook geen zgn. rouwdienst, want dit zou ingaan lijnrecht tegen de leer van onze Geref. voorvaderen. Maar vanwege gebrek aan ruimte in de gewone woning, zou van dit kerkgebouw gebruik worden gemaakt, om een kort troostwoord tot familie en gemeenten, benevens een vermanend en onderzoekend woord te richten. Hij wees er verder op, dat hij met opzet Ps. 89 vers 7 en 8 had laten zingen. Het door li, door U alleen, om het eeuwig welbehagen, was toch ook het geloof van uw herder en leraar geweest.

En juist Hebreen 6 sprak van de hoop, de hoop geankerd in Christus. I)ü hoop toch, vrardt gewerkt door de Heilige Geest. En die alzo hopen, zullen niet beschaamd worden. Maar dan moet de hoop berusten op goede gronden. Want het anker kan niet houden in losse grond. Het anker moet vastliggen in goede ankergrond. En dat is de rotssteen Christus. Wij hebben met de overledene mogen spreken over des Heeren Woord en het leven van Gods volk, in de jaren, dat hij student was aan de Theologische school.

Zo heeft onze vriend en broeder ook strijd doorgemaakt de laatste weken. Maar ook in de laatste dagen heeft hij de getuigenis kunnen geven: „Mijn anker ligt vast."

Ds. Kersten sprak ook de weduwe en kinderen toe en gewaagde ervan, dat zij wel treuren, maar niet als degenen die geen hope hebben. Ernstig vermaande Ds. Kersten de gemeente en alle aanwezigen, waar ook dit sterven zulk een roepstem is voor ieder: bereid uw huis, want gij zult sterven. Met een „hoopje" zullen wij dat nooit kunnen. De levende hoop, waarvan de Apostel spreekt, zal er moeten zijn.

Met een bemoedigend woord voor het volk Gods, eindigde Ds. Kersten zijn toespraak. Met Ps. 17:8 werd deze samenkomst gesloten. Hierop werden de paden ontruimd en kon de familie het kerkgebouw verlaten. Nadat inmiddels nog gezongen werd Ps. 68 : 6 en 9 kon de rouwstoet worden opgesteld en begaf men zich grafwaarts. Een geweldige menigte getuigde ervan, dat Ds. Visser wel een plaats had ingenomen. Leden van de Kerkeraden van Scherpenisse en Poortvliet • droegen de baar vanaf de pastorie.

In goede orde stelde de rouwstoet zich op en volgden achter de baar eerst de familieleden, daarna de Kerkeraden, predikanten, afgevaardigden en gemeenteleden. Ruim 1500 mensen volgden de baar, waarvan velen onder diepe indruk waren. Aan de geopende groeve sprak allereerste Ouderling van der Jagd, namens de kerkeraden van Scherpenisse en Poortvliet. Ook hij wees op de ernstige roepstem, welke van dit sterven uitgaat en op het grote goed, dat weggelegd is voor Gods volk. Onze leraar heeft de dagen der duisternis in zijn leven gekend, maar mocht, ook aan het einde van zijn leven, getuigen van de hope, die in hem was. Korte tijd was Ds. Visser bij ons; nu is hij heengegaan. De Heere doe ons berusten in Zijn wil. Zijn plaats is nu ledig in de gemeente. Met woorden van troost voor de familie eindigde spreker zijn toespraak.

Hierna voerde Ds. Fraanje het woord. Reeds in Friesland, waar Ds. Visser vroeger slager was. heeft spr. hem mogen ontmoeten. Bij het vernemen van zijn sterven bepaalde de Heere mij bij Col. 2 : 13: En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden en in de voorhuid uws vleses, mede levend gemaakt met Hem. Negen jaar heeft Ds. Visser mogen arbeiden in de dienst des Heeren. Alles geschiedde naar Gods wil. Op 's Heeren tijd in Friesland geboren, is hij ook op 's Heeren tijd hier in Scherpenisse gestorven en nu begraven. Maar tussen zijn geboorte en dood ligt de wedergeboorte. En nu leeft hij en dat alles door die Christus, die een eeuwige gerechtigheid teweegbracht, door Zijn middelaarsbediening. De Heere trooste u, familie, van Hem kan alleen de ware troost komen.

Als oud-medestudent voerde ook Ds. van Stuyvenberg het woord. Na aan deze studietijd herinnerd te hebben en wijzende op de daar opgedane kennis, wijst spreker op de volmaakte wijsheid welke Ds. Visser thans bezit. Deze is te lezen in 2 Cor. 5:1: Want wij weten, dat zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben; een huis, niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen. Ook deze spreker sprak ernstige en vermanende woorden tot de familie en alle aanwezigen, mevrouw Visser wijzende op de Heere alleen. Die alles goed kan maken met wat Hij wil. Ik weet, dat U het niet van de wereld verwacht, 's Mensen heil is ijdelheid. Maar dit zegt niet, dat wij U in de steek zullen laten.

Als laatste spreker voerde Ds. de Wit van Middelburg het woord, namens de Walcherense gemeenten. Zes moeilijke jaren heeft Ds. Visser op Walcheren doorgebracht. Te paard kwam hij door het water in de overstroomde gebieden om te prediken. Welk een blijdschap was er dan bij die mensen. De Heere weet alleen wat goed is. Nu is Ds. Visser niet meer. Negen jaren mocht hij de gemeenten dienen. Veel was er onopgelost, ook bij broeder Visser, maar de Heere bewaarheidde het woord: Gij zult mij leiden naar Uw raad en daarna in heerlijkheid opnemen. Als wij nog voor eigen rekening staan, mocht de Heere ons dan jaloers maken op dat voorrecht. Straks wordt al het volk van God weder verenigd.

Ds. Ligtenberg van Vlaardingen verzocht daarna te zingen Psalm 89 : 3: De hemel looft, o Heer, Uw wond're dag en nacht enz. De heer L. Visser, een zoon van de overleden predikant, sprak namens de familie enige woorden van dank.

Hiermede was de plechtigheid geëindigd, welke op alle aanwezigen een diepe indruk maakte.

Teruggekeerd in het kerkgebouw was er voor de afgevaardigden gelege^aheid iets te gebruiken, waarbij Ds. Aangeenbrug van Dordrecht de leiding had. Ds. Bel van Dirksland had de leiding bij de famihe, welke in de consistorie verder vertoefde.

Ds. Visser is van ons heengegaan. Moge de Heere Zelf de ledige plaats weder genadig vervullen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen