Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

OPDAT WIJ GEDENKEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OPDAT WIJ GEDENKEN

HOE MOETEN WIJ HET BEVRIJDINGSFEEST VIEREN?

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

HOE MOETEN WIJ HET BEVRIJDINGSFEEST VIEREN?

In de Heilige Schrift wordt dikwijls opgeroepen tot het gedenken van de daden d'es Heeren. Neem bijvoorbeeld het vieren van het Pascha. Elk jaar gedacht Israël naar Gods bevel de wonderlijke verlossing. En deze dag zal idieden ivezen ter gedachtenis, en gij zult hem de HEERE tot een feest vieren: ij zult hem vieren onder uw geslachten tot een eeuwige inzetting (Exodus 12 : 14). Onmiskenbaar heeft het Pascha ook heenwijzende betekenis; immers wordt ons het bloed gepredikt, dat werkelijk verlossing teweeg zal brengen. Het is dan ook een verlossing, die een geestelijke strekking heeft. Hoewel onze bevrijding Israëls verlossing uit Egypte niet evenaart, mogen we toch vergelijkenderwijze sprekend uit Israëls verlossing uit Egypte en de instelling en onderhouding van het Pascha wel onderwijzingen ontlenen.

Geestelijke verlossing!

Was de bevrijding van ons volk in 1945 ook een gebeurtenis, waarin een „geestelijke verlossing" geschonken werd?

Om deze vraag goed te beantwoorden is nodig, dat we een recht besef hebben van het „demonische" van het nationaal-soeialisme. Duitsland voerde niet slechts een oorlog met andere volken, zoals zovele oorloigen in de loop van de geschiedenis gevoerd zijn. Oorlogen, die door nationalistische gevoelens aangewakkerd zijn en die veelal om ekonomische redenen gevoerd werden.

Ongetwijfeld hebben ook motieven van deze aard in die laatste wereldoorlog hun invloed op ontstaan en uitbreiding doen gelden. Toch heeft de geschiedenis ons duidelijk geleerd dat het in het nazidom om een herleving van germaans heidendom ging. Ten diepste werd een oorlog tegen de God van Abraham, Izaak en Jakob gevoerd. De haat tegen het jodendom met de verschrikkelijke uitwassen ervan in de vernietigingskampen is daarvan een sprekend bewijs. Maar ook keerde datzelfde nationaal-socialisme zich tegen de christelijke waarheid. De wijsgeer, die een ontzaglijke invloed' op denken en handelen van het nazi-dom had ! , was Nietzsche (1884 - 1900), een atheïstische wijsgeer, die de macht van de „sterke" predikte en de „Uebermensch" verheerlijkte: .

Bij een bezoek dat in de oorlog de fascistische diktator Benito Mussolini aan de nationaal-socialistische diktator Adolf Hit-Ier bracht, kreeg Mussolini van zijn gastheer al de werken van Nietzsche aangeboden. In de worsteling van de tweede wereldoorlog ging het tien diepste om de zege-

praal van dat germaans-heidens denken over de bijbelse waarheid. Daarom schroom ik niet om de bevrijding niet alleen als een verlossing uit de overheersing van de duitse legers te vieren, maar ook als herdenking dat God nóg niet het „christelijke westen" heeft doen ten prooi vallen aan d ; e „religie", die o.a. de filosoof Alfred Rosenberg in zijn „Der Mythos des 19en Jahrhunderts" propageerde. Volgens hem paste christendom met. zondegevoel en smeken om vergeving slechts bij minderwaardigheidskomplexen van verbasterde rassen.

De HEERE tot een feest vieren!

Daarom is het goed onze bevrijding te herdenken. Maar dan ook zó als God Zelf Israël beval feest te vieren. Wij eindigen zo gemakkelijk in de moed van de Canadezen, in de zelfopoffering van de Amerikanen, in de heroïek van de Polen, in al die mensen die zich op allerlei wijzen en op allerlei plaatsen hebben ingezet voor deze geweldige opgave: het terugdringen van het-monster van het nazidom. Wij moeten natuurlijk die mensen niet vergeten. Toch zal ons gedenken moeten staan in het teken van „De HEERE een feest vieren". Gods hand heeft ons verlost. De psalmdichter zingt: „De Heere heeft grote dingen bij ons gedaan, dies zijn wij verblijd". Het komt dan ook Hem toe in Hem alleen te eindigen. Dat is geen ondankbaarheid jegens onze bevrijders, die in legers en verzetsgroepen verenigd, zoveel tot stand hebben gebracht. Maar het is een verplichting jegens de Heere van de geschiedenis! Ook van de geschiedenis van de oorlog 1940 - 1945.

Hoe vieren we de HEERE een feest?

De HEERE beval Israël bij het Pascha de kinderen Gods daden te vertellen: . . Die voor de huizen der kinderen Israëls voorbijging in Egypte, toen hij de Egyptenaars sloeg, en onze huizen bevrijdde (Ex. 12 : 27).

Voorts beval God dat in zeven dagen geen zuurdesem in de huizen zal gevonden worden. Israël moest de „zuurdesem" van Egypte achterlaten. De „zuurdesem" is het beeld van het verderfelijke van de zonde-en werelddienst. Dat moet ook in ons feestvieren zijn: een breken met de zonden, die Gods wet veroordeelt. Als Israël zich met de zonden van de Kanaanieten verontreinigt of de afgoden van Babel aanbidt kan het de HEERE geen feestvieren.

Als we onze verlossing als een bevrijding van een demonie erkennen, dus een geestelijke bevrijding, zal ook ons vieren „geestelijk" moeten zijn. We zijn bevrijd van tot ; Van de tyrannie van een geestelijk, anti-christelijk, heidens geweld tot de vrijheid van een geestelijke dienst jegens Hem, Die ons verloste.

Paulus herinnert de gemeente van Efeze aan de verlossing, die de Heere haar schonk. Die verlossing stelt onder een hoge verplichting: de verplichting tot de dienst en vrees des Heeren. Helaas wordt in veel vieren niets, maar dan ook niets van deze verplichting jegens de Hemelse Bondgenoot gewaar gewor-

den. Integendeel, het demonische van het nationaal-socialisme wordt in onze nationale samenleving op een andere wijze voorgestaan. We noemen één voorbeeld: het euthanasieprogramma, dat de nazi's hadden en dat de dood van duizenden en tienduizenden heeft veroorzaakt, wordt nu openlijk gepropageerd. De selektieve abortus, die na bij vruchtwateroinderzoek gebleken geestelijke of lichamelijke afwijkingen, wordt toegepast is zo'n nazistisch idee, dat nu door een volk, dat de norm van Gods Wet prijs geeft, zeer openlijk bedreven wordt, en nu ongestraft. Kan dat samengaan met herdenken van Gods verlossing? Een herdenken dat ons niet bepaalt bij het waartoe van de bevrijding heeft geen waarde. Zo wilde de Iieere niet dat Israël herdacht. Doe daarom het zuurdesem weg, zo luidt Gods bevel. Als dan de „wereld" de bevrijding viert als een bevrijding, waarbij de mens vrijheid om geheel en al autonoom, zichzelf de wet te stellen, wil hebben, dan moet de kerk in een andere zin van de bevrijding spreken, omdat Gods woord ons daarin voorgaat.

Wandelt als kinderen des Lichts

Zeker, Paulus doelt ook in de brief aan Efeze op de bevrijding in de verheerlijking van Gods genade in de verloren zondaar. „Kinderen des Lichts" kunnen we alleen door wedergeboorte en bekering worden; maar voor leven en leer moet de prediking bij de herdenking van onze verlossing uit duits geweld ons ook op het „opdat" van de vreze des Heeren wijzen, ook in een nationale betekenis. Het nederlandse volk zou als een „lichtend voorbeeld" moeten leven temidden van de naties.

Onze jongeren mogen het feest der bevrijding ook vieren, maar dan door een levensopenbaring waarin de ootmoedige erkentelijkheid tot uitdrukking komt, dat God ons vrijstelde en de christelijke gemeente nog niet in de gaskamers van het nazidom deed ondergaan. Het is nodig om ook in deze dagen zich zeer ernstig af te vragen of wij in deze zin het herdenken hebben verstaan en daarvan in woord en wandel ook getuigenis afleggen. Laat ons dan ook feestvieren. En gedenk, zoals de Iieere ons beveelt:

Wij waren dienstknechten van Farao in Egypte; maar de HEERE heeft ons door een sterke hand uit Egypte uitgevoerd.

En de HEERE gaf tekenen, en grote en kwade wonderen, in Egypte, aan Farao en aan zijn ganse huis, voor onze ogen.

En Hij voerde ons vandaar uit, opdat Hij ons inbracht, om ons het land te geven, dat Hij onze vaderen gezworen had.

En de HEERE gebood ons te doen al deze inzettingen, om te vieren de HEERE, onze God, ons voor altoos ten goede, om ons in het leven ie behouden, gelijk het te dezen dage is. En het zal ons gerechtigheid zijn, als wij zullen waarnemen te doen al deze geboden, voor het aangezicht des HEEREN, onzes Gods gelijk Hij ons geboden heeft (Deut. 6 : 21 - 25).

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 mei 1980

Daniel | 26 Pagina's

OPDAT WIJ GEDENKEN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 mei 1980

Daniel | 26 Pagina's