Christelijke Heavy Metal

Elia heeft zijn klacht uitgesproken tegenover de Heere. Hij is alleen overgebleven en wil niet meer verder. En dan krijgt Elia van God het bevel om in de ingang van de spelonk te gaan staan. Hij gaat aan Zijn knecht een aantal tekenen uit de schepping laten zien. Allereerst een onwaarschijnlijk sterke storm, waardoor stukken rots afbreken. Daarna een geweldige aardbeving en daarna een alles verzengend vuur. Maar hoe indrukwekkend allemaal ook, God is niet in deze tekenen aanwezig. Dat wil zeggen dat God niet door deze middelen onder Israël zal werken, want dat overleeft het volk niet.

Maar toen kwam er een vierde teken. Het was nauwelijks merkbaar. Het suizen van een zachte stilte.

Hoe moet je dat nu omschrijven? Ik las ergens: de zachte nagalm van een harp. Nou zoiets is het geweest. De zachte nagalm van een harp. Iets hoorbaars: suizen. Maar dat tegelijk de indruk wekt van stilte. Een mysterieus geluid in een mysterieuze stilte. Ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.

Dit is Gods antwoord op de vraag van Elia. Elia was weggelopen uit Israël, maar hij moet weer terug naar dat afgodische en onbekeerlijke Israël. Maar dan moet Elia eerst van zijn verkeerde gedachten worden afgeholpen. Elia was zo teleurgesteld dat na het gebeuren op de Karmel de bekering van Israël uitbleef. En nu had Elia gedacht dat God dat goddeloze volk zou verdelgen, door een storm, of een aardbeving of een vuur. Maar dat gebeurde allemaal niet. En toen trok hij de conclusie dat het werk van God mislukt was. Elia kon het niet, dus kon God het ook niet. Maar dat was een grote vergissing.

Een vergissing die wij ook nog weleens maken. En dan zeggen we: God werkt niet meer. Omdat het niet gaat zoals wij denken dat het moet gaan. Wat zien wij in onze tijd? Toenemende secularisatie. Toenemende goddeloosheid. O, als God nou eens een stormwind zou sturen en al die heiligdommen van het liberalisme en het atheïsme eens zou verpulveren! Als Hij nou eens een aardbeving of vuur zou zenden om al die goddelozen een lesje te leren! Als de Heere het zo zou doen, daar zou tenminste een sprake van uitgaan.

Maar er is geen storm. En geen aardbeving. En geen vuur, integendeel. De goddeloosheid neemt toe. De kerkverlating neemt toe. Is de Geest geweken? Werkt God dan helemaal niet meer?

Die vragen zijn wel te begrijpen. Het is bepaald geen geestelijke bloeitijd. Maar net zomin als Elia mogen wij de conclusie trekken dat God niet meer werkt. Want elke keer maakt de Heere aan Elia duidelijk: hier ben Ik niet in en zo werk Ik ook niet. Niet door kracht, noch door geweld. Maar het suizen van een zachte stilte. Door Mijn Geest zal het geschieden! Elia moet weten dat de Heere toch werkt. Al gebeurt het niet op de manier zoals Elia graag wil. Elia ziet op geweld en op kracht. Maar de Heere werkt door Zijn Geest. In de stilte.

Zo zien we dat in Zijn scheppingswerk. Wie kan het horen als er een zaadje ontkiemt? En toch gebeurt het. Die stille verborgen krachten die elke dag werkzaam zijn. En zo is het ook in Gods herscheppingswerk. Weet je hoe de Heere Jezus dat doet? We lezen het in Jesaja 42:2 Hij zal niet schreeuwen, noch Zijn stem verheffen…

Hij doet dat niet met een hoop kabaal in het Gelredome of in de Amsterdam Arena. Hij gebruikt geen Christian Metal. Nee: Hij zal niet schreeuwen.

Het gaat niet om de volle voetbalstadions met juichende massa’s. Maar het gaat om die enkeling die in stilte zijn knieën buigt en in de binnenkamer zich voor God verootmoedigt. Met de tollenaarsbede: o God, wees mij de zondaar genadig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen