Verblijden met een gedicht

“Aan de orde is: het afscheid van Menno de Bruyne, die 40 jaar excelleerde op het Binnenhof en ook nog even hier (het tijdelijke onderkomen van de Kamer, red.). Officieel was hij natuurlijk fractievoorlichter van de SGP, maar hij heeft al die jaren natuurlijk ook gefunctioneerd als wandelende encyclopedie van de Kamer, de vraagbaak op het gebied van elke vraag inzake de parlementaire democratie: de omgevallen boekenkast, inzake de Staten-Generaal, of de geschiedenis van het Binnenhof. Kennis die hij tentoonspreidt bij zijn legendarische rondleidingen. Daarnaast is Menno natuurlijk ook een stijlicoon, ook vandaag weer; met zijn tweedjasjes, ribbroeken en Britse petten… zo weggelopen uit het Britse parlement. Over twee weken is het officiële afscheid, Menno, maar nu even kort dit: vanaf volgende week ga je ‘ont-Hagen’ (zoals je het zelf noemt) in Friesland. Je gaat afkicken. Jij, als geboren Zeeuw, gaat het nog moeilijk krijgen. (…) Het ga je goed, Menno!”

De Kamervoorzitter moet een eind maken aan het aanhoudende, waarderende geroffel op de Kamerbankjes.

Christus Als Hovenier

Dat Menno juist onder deze Kamervoorzitter afscheid neemt, heeft als voordeel dat een gezamenlijke liefde kan worden ingezet bij het afscheidswoord. Kamervoorzitter Bosma begint elke parlementsdag namelijk met een gedicht uit de Nederlandse literatuur. Bij Menno dacht hij daarmee ook aan het juiste adres te zijn. “Of ik je kon verblijden met een gedicht, was gister mijn vraag. Het antwoord luidde ‘ja’. Dat werd het gedicht Christus als hovenier van Ida Gerhardt.”

De Bijbelse geschiedenis van Christus’ verschijning aan Maria Magdalena wordt verkondigd in de Evangeliebeschrijving van Johannes. De Evangelieboodschap van de Opgestane wordt in 1638 verbeeld door Rembrandt van Rijn. De beleving van Ida Gerhardt, die zij weerspiegeld zag in Rembrandts Maria Magdalena, wordt verbeeld in het gedicht Christus als hovenier.

Menno’s wens om Christus’ naam blijvend in het Nederlandse parlement te laten klinken, komt tot uitdrukking in het laten voordragen van deze dichterlijke vertolking. Zo eindigt een loopbaan met de Oorsprong aller dingen. Zo begint een nieuwe levensfase met het getuigenis dat de tweede Adam is opgestaan uit de doden en het uitzien dat Hij ook in de ‘laatste hoven’ verrassend aanwezig zal zijn.

Christus Naam Genoemd

Je hoeft geen groot Mennokenner te zijn om aan zijn gezicht te kunnen zien dat de zorgvuldig gekozen woorden en de tussenliggende onuitgesproken zaken hem in dit moment van afscheid raken. In het SGP-weekjournaal zegt hij zelf waarom hij juist dít gedicht heeft gekozen: “Omdat het een heel mooi gedicht is en ook een heel mooi getuigenis. Bij dat gedicht herinner ik me ook dingen die voor mij heel wezenlijk zijn geweest en nóg wezenlijk zijn in mijn leven. Ik vond het heel mooi dat Kamervoorzitter Martin Bosma het voor wilde lezen, want het was ook een christelijk getuigenis, waar Christus naam uitdrukkelijk genoemd is. Ja,… een mooier afscheid kun je dan niet hebben.”

De Rol Van Het Geloof

Omdat het geloof zo’n duidelijke motivatie is, wordt hem in hetzelfde weekjournaal ook gevraagd naar de rol van het christelijk geloof in de 40 arbeidsjaren bij de SGP.

“Het belangrijkste wat de SGP in het parlement moet blijven doen, is het Woord uitdragen, verwijzen naar de dingen die belangrijker zijn dan politiek en die boven ons uitgaan. Dáár draait het in dit leven om; voorbereiding op dat wat gaat komen. Ja, dát is het hart van ons verhaal. Als dat verloren gaat, mogen ze de tent wat mij betreft wel sluiten.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen