Een torenkamertje met een net

Bij naar school gaan, denkt Nathan al snel aan buitenspelen en met vrienden kletsen. De speciale plek voor hem is buiten bij de bosjes. ‘Buiten is een mooie plek, omdat je lekker je energie kwijt kunt. Elk jaar als de leerlingen van groep 8 de school verlaten, komt er een nieuw voorwerp op het plein.

Het laatste jaar is er een bankje gekomen en het jaar daarvoor een hut.’ Nathan gaat in de pauzes vooral gezellig praten met zijn vrienden. ‘Ik doe dat al sinds groep 3. Soms doe ik mee met voetbal, maar we mogen niet elke pauze voetballen.’ Sterre speelt vaak met vriendinnen buiten. ‘Dan spelen we “paardje”, of na gym doe ik weleens mee met tafelen en heel soms doe ik mee met het onderdeel fitness.’ Nathan vindt het 'mooi om te stoeien bij fitness, maar de andere onderdelen doe ik niet.’

Vanaf de eerste plek gaan we door, want ‘we moeten echt naar het voetbalveld.’ Tussen de stapelwoningen ligt een groot voetbalveld waar veel leerlingen in de pauze te vinden zijn. Nu is het rustig, want de pauze is voorbij. De een stapt in het grote doel en de ander mag naar hartenlust proberen raak te schieten. Eerst was de school gevestigd in de wijk Palenstein, nu al enkele jaren in de wijk Meerzicht. Wat in elk geval niet veranderd is, is de flatrijke omgeving rond de school met de Bijbel.

Kunstwerk

Wat een heel speciale plek is, is “het torenkamertje”. ‘Dat is een trap waar je omhoog kunt lopen. Rechts staan allemaal boeken en als je nog een trap omhoog loopt, kom je bij het net.’ Voorzichtig betreden de Zoetermeerders deze speciale plek. Via de trap lopen ze naar boven. Het torenkamertje heeft een bijzondere achtergrond, want het is officieel als kunstwerk erkend. Nu er een gat in het net zit, moet de gemeente dat komen maken. Er liggen in deze ruimte genoeg Donald Duckjes om een paar uur achter elkaar te lezen. Voor de foto poseren Sterre en Nathan al lezend. Ze horen even niets meer en gaan helemaal op in het verhaal. Door de raampjes zie je de flats schril afsteken tegen de groene omgeving eromheen.

Als laatste plek wil Sterre de klas laten zien. Het lokaal van groep 7 is voor haar bijzonder. ‘We gaan natuurlijk elke dag naar de klas. Ik zit naast Nathan en we kletsen vaak. Soms is het zo erg dat we van de juf de tafels uit elkaar moeten zetten.’ Nathan gaat meteen al lachen, want ze maken inderdaad vaak grapjes. ‘Soms pakken we iets af. Zo verstopte Sterre pas haar eigen vest in mijn laatje.’

Het lokaal is bijzonder, doordat het warmte uitstraalt. Dat is zichtbaar gemaakt met kaarsjes en veel versieringen. ‘We hebben ook een poster met “waar iedereen tevreden mee is en waar bijna niemand mee tevreden is.” Dat zorgt voor een goede sfeer; wel is er soms ruzie tussen de jongens bij voetbal of tafelen. Maar dan moeten we ook proberen het samen op te lossen.’ Een ander belangrijk object is het digibord. ‘Dat helpt bij het maken van muziek en bij de uitleg. Of we kijken een leuk filmpje.’ Juf Adriënne Pannekoek kijkt glimlachend toe als de leerlingen via een stoel omhoog klimmen om “op hoogte” nog even verder te lezen in hun Duckie. Ook al vinden ze vooral buitenspelen leuk, ook in de klas lijken ze het goed naar hun zin te hebben.

In deze nieuwe rubriek verzorgen leerlingen een rondleiding door de school. De Koningin Wilhelminaschool (KWS) in Zoetermeer is de eerste school in deze rubriek. Beelden van het plein, de torenkamer, het voetbalveld en klaslokaal laten zien wat belangrijk is voor de betreffende leerlingen.

Tips voor scholen? Mail naar hoofdredacteurdrs@vgs.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen