Handbreed

De vele rouwadvertenties spreken voor zich. Die behoeven geen nadere uitleg. Het leven is eindig. Menselijkerwijs spreken we over een kort of een lang leven. De één bereikt de leeftijd van zeventig jaar, een ander leven telt dertig jaar. Kinderen en jongeren sterven. Ouderen en hoogbejaarden blazen de laatste adem uit. Ingrijpende werkelijkheid die niemand van ons ontloopt.

We weten het. Geloven we het ook? De Bijbel spreekt duidelijke taal over de kortstondigheid van ons leven. De dagen des mensen zijn als het gras (Ps. 103:15a). Hoe vaak heb je al gezongen: ‘Gedenk, o Heer’, hoe zwak ik ben, hoe kort van duur’? (Ps. 89:19). Hoe vaak heb je de dominee niet al horen zeggen: ‘Zie, Gij hebt mijn dagen een handbreed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U’ (Ps. 39:6a).

Kijk eens naar je hand, die is niet zo breed. Je draagt deze herinnering altijd bij je.

Dringt het écht tot je door? Vul eens in de aangehaalde woorden je eigen naam in! Dat maakt de boodschap nog indringender! Gedenk hoe zwak ik (je eigen naam) ben! Het is goed om op de laatste dag van het jaar daar eens extra bij stil te staan.

Ik wens je van harte sterkte en troost toe, als je juist in deze dagen bepaald wordt bij het gemis van geliefden! Deze troost is alleen bij de Heere te krijgen. Bij de vergankelijkheid van ons leven hebben we met een onvergankelijke God te maken. Hij is er en Hij blijft er. Ons leven valt af als een bloem, maar het Woord des Heeren blijft in der eeuwigheid. En dit is het Woord dat jou verkondigd wordt (1 Petr. 1:25).

Leestip: Psalm 90

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen