Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een Lied In De Herberg

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een Lied In De Herberg

2 minuten leestijd

Het zag er in de herberg netjes uit. Rips liet zijn blik over de bezoekers gaan.

Twee mannen zaten druk te praten. Een van hen keek achterom. ‘Een vreemde’, zei hij tegen z’n makker. Toen praatte hij weer verder. De deur achter de tapkast ging open. Er kwam een forse, blonde man binnen. Dat was zeker de baas. Hij praatte even met de vrouw achter de tapkast. Daarna kwam hij naar hem toe.

‘Goedendag’, groette hij. ‘Wat mag het wezen?’

‘Ik wil graag wat eten’, antwoordde Rips.

‘Misschien eerst een kop koffie? Mijn vrouw zet een pittig bakje. Dat kan ik u verzekeren. U kunt het aan die mannen vragen’. l wat anders

‘Ik geloof het, maar die mannen drinken nu wel wat anders dan koffie’.

‘Och ja, ze hebben zaterdagsavonds liever iets pittigers. Geef ze eens ongelijk. Ze moeten iedere dag hard werken. Elke morgen voor dag en dauw uit bed om te werken voor vrouw en kinderen. Meestal een heel koppel. Maar het gaat er hier altijd netjes aan toe, hoor’, voegde de baas van de herberg er snel aan toe.

‘Ja, ja…’ , zei Rips. ‘Geef mij maar een kop koffie. Daarna graag een maaltijd. Kan ik hier ook overnachten?’ ts voor u

‘Zeker! Mijn vrouw maakt straks een slaapplaats voor u gereed. ’t Komt dik voor elkaar’.

‘Vader…’ . Een kleine jongen kwam de gelagkamer binnen. Zijn blauwe ogen stonden in een blozend, rond gezicht. Zijn donkere krullen hingen op zijn voorhoofd.

‘Even wachten, Hendrik. Ik moet eerst koffie halen voor deze me neer’.

‘Zo, dus jij bent Hendrik?’ zei de vreemde meneer. ‘Je hebt mooie krullen, zeg’.

‘Ja’, zei Hendrik, ‘net als mijn moeder’. Zijn blauwe ogen straalden. Hij bleef bij het tafeltje staan.

Vader zette een kop koffie voor de gast neer. ‘Kom Hendrik, ga maar naar moeder’, zei hij.

‘Die man drinkt koffie’, zei Hendrik, toen vader even later bij hem kwam. ‘Hij houdt zeker niet van sterke drank’, net zomin als de buurvrouw’.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 mei 2022

De Saambinder | 20 Pagina's

Een Lied In De Herberg

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 mei 2022

De Saambinder | 20 Pagina's