Zonder Ons Niet Volmaakt

In de laatste twee verzen van Hebreeën 11 vat Paulus het voorrecht samen van allen van wie hij in vers 2 reeds sprak, zeggende dat door het geloof de ouden getuigenis bekomen hebben. Zij allen die van den beginne af door het geloof mochten wandelen, hebben getuigenis gehad. Met tal van voorbeelden heeft de apostel dit onweersprekelijk aangetoond. Niet alleen verkregen zij door het geloof gemeenschap aan Christus tot vergeving der zonden, maar daarenboven oefenden zij, door de Heilige Geest Die alleen het geloof werkt, in alle verdrukking en tegenheden zo’n krachtig geloof dat daarvan niet alleen in hun dagen getuigenis gegeven werd. De Heere had hen waardig gekeurd om ook in Zijn Woord van hun geloof te getuigen.

Niet hun werk en niet hun persoon werden geprezen. Ook zij waren doemwaardige zondaren van nature, net als alle mensen. Maar de Heilige Geest gaf getuigenis aan het werk Gods, dat in hen uitblonk. Dat was tot bemoediging van al Zijn volk, dat met hen een even dierbaar geloof deelachtig wordt en door vele verdrukkingen en door heftige strijd de weg des levens bewandelen moet.

Gods wegen zijn met al Zijn volk onderscheiden. Ook hun strijd en druk is niet steeds op dezelfde wijze Gods volk aangedaan. En toch, het is dezelfde vijand die allen benauwt, en het is dezelfde God Die hen allen leidt. Abel viel door broedermoord; Henoch getuigde tegen een zich verhardende wereld; Noach droeg smaad en spot als hij de ark toebereidde; Abraham woonde in een vreemd land. Volg de hele rij van geloofshelden die door Paulus wordt genoemd en u zult zien dat allen hun deel hebben in de bange strijd die Gods volk te strijden heeft tot het einde toe. Hier is de strijd uitwendig en zichtbaar, daar inwendig en voor de wereld verborgen. Maar hoe het ook zij, Gods kinderen hebben een strijd op leven en dood, een strijd die de wereld niet kent.

Ook de Hebreeën hadden de ontzettende aanval van satan en diens helse machten te verdragen. En Paulus bemoedigt hen in deze staat met het voorbeeld der heiligen die overwonnen hebben. In wat noden, in welke aanvechtingen Gods volk ook moge verkeren, mocht het gesterkt worden door de vertroosting van dit woord. Al gingen ze onder, al sloeg de vijand hun het leven, door het geloof mochten zij zelfs in de dood triomferen. Nooit zal de duivel het van Gods volk winnen, ook niet al spannen ongeloof en vertwijfeling in ons vlees en bloed met hem samen. O, bedrukt, bestreden volk van God, houd moed! Geen vijand zal u ooit in uiterste engten dringen.

Mijn hand zal, hoe ’t ook ga,

hem sterken dag en nacht,

Mijn arm zal hem in nood voorzien

van moed en kracht;,

De vijand zal hem nooit door

wreev’le handelingen,

door list, of hels bedrog, in uiterst’

engten dringen;

de booswicht zal ’t geweld nooit

tegen hem gelukken,

noch innoch uitlands vorst zijn

zetel onderdrukken.

Psalm 89:10

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen