(Zich) Verlaten (Op) - Zich Toevertrouwen Aan

In het bijzonder zijn degenen over wie het hier gaat, dus zij die zich aan God toevertrouwen en hun weg op Hem wentelen, ‘armen’ in geestelijke zin. Zij hebben niets in de wereld om hun vertrouwen op te stellen en kunnen niets anders dan van ogenblik tot ogenblik afhankelijk zijn van Gods goedertierenheid en milddadigheid. Deze zaken hebben we al eerder aan de orde gesteld toen we spraken over de ‘armoede van geest’; daarom gaan we die nu niet herhalen.

We gaan nu verder door te wijzen op de geloofsactiviteit die hier vereist wordt, namelijk dat men zich toevertrouwt aan de Heere of zijn weg op Hem wentelt. Daarover willen we zo veel mogelijk op een geestelijke en bevindelijke wijze spreken. We zullen dan eerst zien wat dit vooronderstelt. Dat zijn een aantal zaken.

Alles toevertrouwen

Elke christen, elke ware gelovige, heeft wel iets - een bepaalde zaak of weg die hij gaan moet - wat hij op God moet wentelen. Het hele leven, dus alles wat de ware gelovigen doen, wordt in Gods Woord met een ‘weg’ uitgedrukt. En de praktijk daarvan wordt een ‘(levens) wandel’ genoemd. Daarom wordt er in Psalm 1:6 gezegd dat God de weg van de rechtvaardigen kent. En Genesis 5:24 spreekt over Henoch; die ‘wandelde’ met God en hij was niet meer, want God nam deze trouwe en godzalige man weg om bij Hem te zijn. Daardoor heeft hij de dood niet gezien (zie Hebr. 11:5).

Wellicht vraagt u nu wat een gelovige allemaal aan God moet toevertrouwen en op Hem moet wentelen. Mijn antwoord is dat dit heel veel omvat, maar we kunnen het toch met één woord samenvatten: de gelovige moet alles op de Heere wentelen, al zijn omstandigheden, alles wat hem bezighoudt en al zijn moeiten. Want de apostel vermaant om in geen enkel ding bekommerd te zijn, maar al zijn begeerten aan God bekend te maken; niet alleen met gebeden, maar ook met dankzegging (zie Fil. 4:6).

Hierbij moeten we wel op drie bijzondere dingen wijzen:

a. Deze armen en nooddruftigen hebben een kostbaar pand. De inlossing daarvan is kostbaar en kan niet tot stand worden gebracht door vergankelijke dingen, zilver of goud (zie 1 Petr. 1:18). Dit pand moeten zij op God wentelen. Daarom spreekt Paulus erover dat zijn pand bij God is weggelegd (zie 2 Tim. 1:12). En als men dit op God wentelt, sluit dat ook in dat men al de middelen die nodig zijn voor geloof, bekering en heiliging van de ziel aan God toevertrouwt. Men weet immers dat de ‘wasdom’ alleen van de Heere afhangt (zie 1 Kor. 3:6 en 7). Hoe lieflijk is Christus elke ware christen hierin voorgegaan, toen Hij zei: ‘Vader, Ik beveel U Mijn geest’.

b. God stelt iedere gelovige op een bepaalde plaats en geeft ieder een bepaalde taak, waarmee zij Hem moeten verheerlijken, in overeenstemming met de situatie waarin zij geplaatst worden. Hun levenswandel en hun levensweg moeten in alles zijn als een schijnend licht, dat voortgaat tot de volle dag toe (zie Spr. 4:18), zonder dat zij daarin vertragen. Dit is een zware opdracht, een moeilijke weg om te gaan. Als zij daarin vorderingen willen maken, moeten zij zich voortdurend op God wentelen om Zijn genade te ontvangen (zie Fil. 2:13).

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen