Vertroost en bemoedigd

Geliefde lezer,

Wat zal het voor Paulus een onvergetelijke nacht zijn geworden toen de Heere hem door een nachtelijk gezicht wilde vertroosten en bemoedigen! Paulus was op dat moment in Korinthe. Kennelijk was hij bevreesd geworden om Gods Woord te verkondigen. De Heere zegt namelijk tegen hem: Zijt niet bevreesd, maar spreek, en zwijg niet. De vorst der duisternis is er altijd op uit om Gods knechten het zwijgen op te leggen, en zeker als hij merkt dat de prediking van Gods Woord vrucht draagt. En dat deed het in Korinthe! Nee, niet onder de Joden, zij wederstonden en lasterden, maar wel onder de heidense Korinthiërs. Onder hen waren er die in grote goddeloosheid en zedeloosheid geleefd hadden, maar de Heere wilde de prediking van Zijn knecht Paulus gebruiken om de wonderen van Zijn genade in hun ziel te verheerlijken. Daarover horen we Paulus in zijn eerste zendbrief aan de Korinthiërs zeggen: En dit waart gij sommigen; maar gij zijt afgewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt gerechtvaardigd, in den Naam van den Heere Jezus, en door den Geest onzes Gods (1 Kor. 6:11). Wat zien we hier toch weer Gods soeverein welbehagen in het zaligen van zondaren uitblinken! Op dat Goddelijke welbehagen, als de enige oorzaak van hun zaligheid, heeft de apostel de Korinthiërs mogen wijzen: Uit Hem zijt gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing; opdat het zij, gelijk geschreven is: Die roemt, roeme in den Heere (1 Kor. 30, 31).

Satans tegenstand

Gelet op de rijke vrucht die Paulus’ prediking droeg was het niet verwonderlijk dat de satan er alles aan deed om Paulus te benauwen. Wat dat betreft is satans werkwijze nog steeds dezelfde. O, wat kan de vorst der duisternis de ziel van Gods volk en knechten soms beangstigen, en niet in het minst in de stille en donkere nachten! Maar ook al zijn satans aanvechtingen en bestrijdingen ’s nachts soms het hevigst, daartegenover zijn de vertroostingen en bemoedigingen die de Heere de Zijnen in die bange nachten wil geven ook wel eens zo zoet en dierbaar, dat ze midden in de nacht Gods lof mogen zingen!

Zijt niet bevreesd

Zijt niet bevreesd, zo vertroostte de Heere Zijn knecht Paulus. De Heere wilde dus allereerst zijn vrees wegnemen. Dat deed de Heere ook tijdens zijn derde zendingsreis. Van deze onvergetelijke gebeurtenis zegt Paulus: Dezen zelven nacht heeft bij mij gestaan een engel Gods, Wiens ik ben, Welken ik ook dien, zeggende: Vrees niet, Paulus, gij moet voor den keizer gesteld worden; en zie, God heeft u geschonken allen die met u varen (Hand. 27:23, 24). Wanneer de Heere het vreesachtige en benauwde gemoed van Zijn volk dus tot bedaren wil brengen, spreekt Hij dikwijls deze woorden: Zijt niet bevreesd, vaak gevolgd door een nadere verklaring waarom men niet hoeft te vrezen. Die verklaring vinden we hier ook, luistert u maar: Zijt niet bevreesd … want Ik ben met u.

Ik ben met u

Paulus hoeft dus niet te vrezen, omdat God met hem is. En zo God voor ons is, zo heeft hij later in zijn Romeinenbrief geschreven, wie zal tegen ons zijn? (Rom. 8:31). Hij verklaart echter ook direct daarna hoe het nu mogelijk is dat God met Zijn volk is. God de Vader heeft Zijn eniggeboren Zoon niet gespaard, maar heeft Hem voor Zijn ganse uitverkoren Kerk overgegeven aan het zwaard der gerechtigheid. O eeuwig wonder, dat zwaard is niet op de schapen maar op de Herder neergedaald! Eer God de zonde ongestraft liet blijven, heeft Hij die aan Zijn lieve Zoon gestraft! Christus heeft de volle toorn Gods gedragen en de hitte van Zijn gramschap geblust met Zijn Eigen dierbaar hartenbloed! In Christus’ volkomen genoegdoening aan Gods gerechtigheid ligt het geheim verklaard van de Naam Immánuël, God met ons! Zo ziet God geen zonde meer in Zijn Jakob en geen overtreding in Zijn Israël.

Niet zwijgen maar spreken

Welk een vertroostende en bemoedigende woorden waren het voor Paulus: Zijt niet bevreesd, maar spreek, en zwijg niet; want Ik ben met u, en niemand zal de hand aan u leggen om u kwaad te doen. De Heere wilde door middel van deze woorden Zijn knecht verzekeren van Zijn bescherming en bewaring. Hier werd bevestigd wat we lezen in Jesaja 54: Alle instrument, dat tegen u bereid wordt, zal niet gelukken, en alle tong die in het gericht tegen u opstaat, zult gij verdoemen; dit is de erve der knechten des Heeren, en hun gerechtigheid is uit Mij, spreekt de Heere (vs.17).

Paulus moest dus niet zwijgen maar spreken. Wat was daar de reden van? Laten we eens luisteren naar het antwoord dat de Heere Zelf op deze vraag geeft: Want Ik heb veel volk in deze stad. Nee, daarmee heeft de Heere niet de zevenhonderdduizend inwoners op het oog die in Paulus’ tijd in Korinthe woonden. Wanneer Hij zegt dat Hij veel volk in Korinthe heeft, bedoelt Hij daarmee Zijn uitverkoren volk in deze grote stad. Sommigen van hen zijn al toegebracht, maar er zullen er nog velen volgen. Het is alsof de Heere wil zeggen: ‘Paulus, zwijg niet, maar zet de bazuin van wet en evangelie aan uw mond, want er moeten nog vele zielen in Korinthe wederom geboren worden. Ik zal Mijn Geest aan de prediking van Mijn Woord paren, zodat zij overtuigd zullen worden van zonde, gerechtigheid en oordeel, en in Mij, de enige en ware Messias zullen geloven!’

Krachtige aansporing

Wat een krachtige aansporing zal dit voor Paulus geweest zijn om Gods Woord in Korinthe te blijven verkondigen, wat er ook mocht gebeuren! Wat een krachtige aansporing is dit ook voor Gods ware knechten van vandaag om tijdiglijk en ontijdiglijk het Woord te blijven prediken! Het welbehagen des HEEREN zal door de hand van Christus gelukkiglijk blijven doorgaan. Anderzijds is dit ook een krachtige aansporing en aanmoediging voor eenieder om zich getrouw en onder biddend opzien tot de Heere onder de prediking van het Woord te blijven neerzetten! De Heere wilde in Korinthe de prediking van Zijn Woord gebruiken om velen tot waarachtige bekering te brengen. Vuile zondaren werden in Korinthe gewassen in Jezus’ bloed, gerechtvaardigd en geheiligd in de Naam van de Heere Jezus Christus. Zo reinigt Jezus’ bloed ook vandaag nog de grootste en voornaamste der zondaren, die onvoorwaardelijk onder Gods rechtvaardig oordeel leert buigen, even krachtig van al zijn zonden als in de tijd van Paulus. Al waren zijn zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol (Jes. 1:18).

Tot slot, evenals de Heere Paulus wilde bemoedigen toen hij bevreesd was, zo wil de Heere ook nu nog de prediking van Zijn Woord gebruiken om Zijn volk te bemoedigen en te vertroosten in het strijdperk van dit leven. In de wereld zult u zeker verdrukking hebben, volk des Heeren, maar hebt goede moed, uw getrouwe Leidsman heeft de wereld overwonnen. Daarom zult u ook eenmaal uit de grote verdrukking komen en God dag en nacht in Zijn tempel dienen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen