Vader Jakob

Israël was dus een zeer bevoorrecht volk. Maar de belofte hield nog een rijkere zegen in, want we lezen in vers 3: En in u zullen alle geslachten des aardrijks gezegend worden. Niet alleen het volk van de Joden zou gezegend worden, maar alle geslachten des aardrijks zouden worden gezegend. Wat wordt daarmee bedoeld? Laten we luisteren naar kanttekening 7, waar we lezen: ’In u, dat is in uw Zaad, welk Zaad is Christus, Die uit Abrahams zaad naar het vlees moest voortkomen om alle ware gelovigen, welker vader Abraham is, de eeuwige zegening te verwerven en mee te delen.’ Alle ware gelovigen uit Jood en heiden behoren tot de geestelijke kinderen van vader Abraham. Toen Abraham zijn land verliet en verreisde naar het latere Israël ontving hij dus drie beloften: in de eerste plaats zou hij veel natuurlijke nakomelingen krijgen. Die nakomelingen zouden in de tweede plaats bevoorrecht worden met een eigen land (Israël) waarin de Heere gediend werd. In de derde plaats kreeg hij de belangrijke toezegging dat uit zijn geslacht de Heere Jezus zou worden geboren. Door ware bekering zouden er veel mensen uit Jood en heiden, net als vader Abraham, in Hem geloven. Die gelovigen uit de hele wereld zouden behoren tot de geestelijke kinderen van vader Abraham.

De belofte aan Abraham hield dus drie grote weldaden in, waarvan de komst van de Zaligmaker de voornaamste weldaad was. Vooral naar Zijn komst zagen de gelovigen uit. In het Nieuwe Testament lezen we dat Abraham Zijn dag van verre heeft gezien en dat hij is verblijd geweest (Joh. 8:56). De komst van de Heere Jezus was de hoofdinhoud van de belofte aan Abraham en de vaderen gedaan! Die belofte ging meestal over op de eerstgeborenen: de oudsten van een gezin. We spreken dan van het eerstgeboorterecht of de eerstgeboortezegen. Vandaar dat Jakob later zo verlangend was naar die zegen, terwijl Ezau als een onheilige het eerstgeboorterecht om een schotel linzenmoes zou verachten.

We kunnen begrijpen dat Abraham met groot verlangen uitzag naar een kind waarin de hem toegezegde beloften vervuld zouden worden. Als hij geen kind kreeg, was het allerergste dat de Zaligmaker niet geboren zou kunnen worden. En als Hij niet op aarde zou verschijnen, was er geen zaligheid voor Abraham en voor niemand op de hele wereld te verkrijgen. Maar wat duurde het ontzettend lang voordat er een zoon bij Abraham geboren werd! Er staat zelfs in de Bijbel: Doch Sarai, Abrams huisvrouw, baarde hem niet (Gen. 16:1). Dat wil zeggen dat er geen kindje werd geboren en de belofte niet vervuld werd.

Hoe beproefde de Heere Abrahams geloof door uitstel. Wel wilde de Heere zijn geloof versterken door hem op de sterren te wijzen en te verzekeren: ’Abraham, uw natuurlijk zaad (de Joden) én uw geestelijk zaad (de gelovigen uit de hele wereld) zullen ontelbaar worden als de sterren.’ Die belofte sprak de Heere tot Abraham toen hij nog geen kind had. Wij zouden zeggen: Het is onmogelijk om zo’n belofte te geloven. Maar we lezen in Genesis 15:6: En hij geloofde in de HEERE. Dat wil zeggen, dat hij ervan overtuigd was dat uit zijn geslacht eens de Heere Jezus in de wereld zou komen om voor hem en al Zijn kinderen de zaligheid te verdienen.

Zoals we weten, werd op Gods tijd Izak geboren en opnieuw volgde er een geloofsbeproeving toen hij zijn enige zoon moest gaan offeren. Maar Izak mocht blijven leven en Eliëzer moest jaren later naar Mesopotamië om vandaar Rebekka voor Izak te halen. Zij trouwden met elkaar en wat lezen we in de Bijbel? En Izak bad den HEERE zeer, in de tegenwoordigheid van zijn huisvrouw, want zij was onvruchtbaar (Gen. 25:21). Zoals een onvruchtbare boom geen appels of peren kan voortbrengen, zo kreeg Rebekka geen kinderen. Maar hoe konden dan ooit de beloften aan Abraham gedaan vervuld worden? Als Izak en Rebekka geen kind zouden krijgen, zou uit hun nageslacht de Heere Jezus niet geboren kunnen worden. Vandaar dat Izak in zijn nood met zijn vrouw de Heere aanriep. Pas toen ze twintig jaar getrouwd waren, werd zijn gebed verhoord en was Rebekka in verwachting. Net als bij Abraham werd het geloof van Izak op de proef gesteld. Uiteindelijk werd hun geloof niet beschaamd en op zekere dag werden Ezau en Jakob geboren. We kunnen dat lezen in Genesis 25.

Zou God Zijn genâ vergeten?

Nooit meer van ontferming weten?

Heeft Hij Zijn barmhartigheên

Door Zijn gramschap afgesneên?

’k Zei daarna: ’Dit krenkt mij ’t leven;

Maar God zal verand’ring geven;

D’ Allerhoogste maakt het goed;

Na het zure geeft Hij ’t zoet’ (Ps. 77:6).

(Volgende keer D.V.: 2. Jakob, Ezau en de eerstgeboortezegen).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen