Gods weg met Jozef

Rond deze tijd naderde een karavaan met kostbare specerijen als handelswaar de vruchtbare delta van Neder-Egypte. Ze hadden niet alleen kostbaarheden bij zich maar ook de Hebreeuwse slaaf Jozef. Het gezelschap zocht meteen de slavenmarkt op. De kooplui wisten maar al te goed dat de blonde slaven uit het noorden van hun land erg gewild waren bij de donkere Egyptenaars. Ook Jozef werd grif voor een goede prijs van de hand gedaan, want een zekere Potifar, een bevelhebber van Farao’s lijfwacht, kocht hem.

Potifar betekent: ‘Geschonken door Ré of Ra, de zonnegod.’ Zijn huis grensde aan de strafgevangenis waar politieke misdadigers gevangen zaten en Potifar zelf was oppercommandant van de gevangenis. In de Bijbel staat: Jozef nu werd naar Egypte afgevoerd; en Potifar, Farao’s hoveling (hofdienaar), een overste der trawanten (de koninklijke lijfwacht), een Egyptisch man, kocht hem uit de hand der Ismaëlieten, die hem derwaarts afgevoerd hadden (Gen. 39:1). Wat een verandering was er in het leven van Jozef gekomen. Nog niet zo lang geleden liep hij in een veelvervige rok bij zijn godvrezende vader in het land der belofte Kanaän rond en nu verkeerde hij als slaaf in het huis van de heidense Potifar in het door en door heidense en afgodische Egypte. Wat moet er in zijn binnenste toch zijn omgegaan! Wat moest hij door deze raadselachtige omstandigheden leren wat later de Heere Jezus tot Zijn discipelen sprak: Wat Ik doe, weet gij nu niet, maar gij zult het na dezen verstaan (Joh. 13:7); en wat we lezen in Ps. 77:20: Uw weg was in de zee, en Uw pad in grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend.

Wat waren het voor vader Jakob en Jozef onbekende en onbegrepen paden die de Heere met hen insloeg. Toch had de Heere een wakend oog over Jozef, want we lezen in Gen. 39:2: En de HEERE was met Jozef, zodat hij een voorspoedig man was; en hij was in het huis van zijn heer, den Egyptenaar. Al was Potifar een heiden, toch zag hij dat Jozef in heel zijn doen en laten een plichtsgetrouwe en godsdienstige man was. We lezen dat Potifar merkte dat de HEERE met hem was en dat de HEERE al wat hij deed door zijn hand voorspoedig maakte (vers 3). Hoewel Potifar niets van zijn godsdienst begrepen zal hebben, zo kwam hij in zijn dagelijkse omgang met Jozef onder de indruk van zijn handel en wandel. Het gevolg hiervan was dat Jozef zoveel vertrouwen van zijn heer genoot, dat hij de leiding over zijn hele huis kreeg.

Potifars huis werd gezegend omdat hij een godvrezende slaaf in zijn huis had! We lezen in vers 5: En het geschiedde van toen af dat hij (Potifar) hem (Jozef) over zijn huis en over al wat zijne was gesteld had, dat de HEERE des Egyptenaars huis zegende, om Jozefs wil; ja de zegen des HEEREN was in alles wat hij had, in het huis en in het veld. En hij liet alles wat hij had in Jozefs hand, zodat hij met hem van geen ding kennis had (zodat Potifar niets deed zonder Jozefs toestemming) behalve van het brood dat hij at (vers 6). Dat laatste was te begrijpen, want Egyptenaars mochten niet eten met de Hebreeën (mensen uit Israël), omdat zulks de Egyptenaars een gruwel is (Gen. 43:32).

Potifar werd in zijn werkzaamheden bijzonder gezegend om Jozefs wil. De kanttekening merkt in dit verband op: ‘De bozen worden gezegend vanwege de bijwoning der vromen’ (kanttek.10). We lezen in Spr. 10:22: De zegen des HEEREN, die maakt rijk. In Psalm 127 kunnen we lezen dat bij het bouwen van een huis of bij het bewaken van een stad alles nutteloos is als de Heere Zelf Zijn zegen er niet aan geeft.

Wat kan de Heere om één godvrezende man Zijn zegen geven aan een gezin, familie of woonplaats. Zie het in Laban. Hij sprak tot Jakob: Ik heb waargenomen dat de HEERE mij om uwentwil gezegend heeft (Gen. 30:27). Kijk ook eens naar Lot. Toen de Heere de goddeloze steden van Sódom en Gomórra wilde omkeren, gaf Hij hem de raad om uit te wijken naar Zoar, want Ik zal niets kunnen doen, totdat gij daarheen ingekomen zijt (Gen. 19:22). Zolang Lot in Sódom woonde waren de inwoners veilig, maar toen de godvrezende man vertrok, barstte het oordeel over de steden los. Om nog één voorbeeld te noemen: Toen de ark des HEEREN in het huis van Obed-Edom kwam, zegende de HEERE Obed-Edom en zijn ganse huis (2 Sam. 6:11). Terecht wordt gezegd dat Gods kinderen de kurken zijn waarop de wereld drijft. Als de laatste uitverkorene is toegebracht, zal de wereld ophouden te bestaan.

Vergeefs van ’s morgens vroeg geslaafd

Tot ’s avonds, en het brood der smart

Gegeten, met een angstig hart;

Vergeefs de ganse dag gedraafd;

God geeft het, hoe een ander schraap’,

Wien Hij bemint, als in de slaap (Ps. 127:2).

(Volgende keer D.V. 5. Jozef in de gevangenis)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen