De vierde man

Geliefde lezer, komt u getrouw uit voor uw principes? Jonge mensen, durven jullie tegen je vrienden in te gaan en het voor God en Zijn Woord op te nemen? Durf je ‘nee’ te zeggen tegen de zonde? Op school en op het werk? Ouderen, komt u voor Gods Woord op? Bij uw familie, bij uw vrienden en collega’s? Dat is Gods eis en onze plicht! Hoe anders is ons hart en de praktijk van ons leven.

Alleen door Gods genade en Zijn liefde kunnen we God liefhebben boven alles. Dan gaat Gods eer boven onze eigen eer. Ja, zelfs boven ons eigen leven. Dan verdragen we liever de smaad van mensen, dan te zondigen tegen God. Kent u dat?

De drie vrienden van Daniël kregen een onmogelijke opdracht: ze moesten buigen voor het gouden beeld in het dal Dura. Dat was een zware beproeving. Wanneer ze niet zouden buigen, zouden ze in de oven van het brandende vuur geworpen worden. Het was van tweeën één: of buigen voor God of buigen voor het afgodsbeeld.

Wat gaf God hen een grote standvastigheid. De drie mannen mochten niet buigen, ze konden niet buigen. De liefde tot God ging boven de eigenliefde uit. De eer van God ging boven de eer van de koning Nebukadnezar. Wat een rijke genade, door God gegeven! Voor hen gold: Die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof (1 Petr. 1:5).

Ze zeiden tegen de machtige koning: Zal het zo zijn, onze God Dien wij eren, is machtig ons te verlossen uit den oven des brandenden vuurs, en Hij zal ons uit uw hand, o koning, verlossen. Maar zo niet, u zij bekend, o koning, dat wij uw goden niet zullen eren, noch het gouden beeld dat gij hebt opgericht, zullen aanbidden. Ze mochten door het geloof zien op Gods almacht, maar ook op Zijn vrijmacht: ‘Hij kan het doen, maar Hij hoeft het niet te doen. God vergist Zich niet, God kan alles, Hij doet wat Hem behaagt. We zullen niet buigen.’ De straf ging door: ze werden in de oven geworpen.

Toen kwam een vierde man bij hen. Wie was die vierde man? De kanttekeningen geven twee mogelijkheden: het is een engel of het is Christus. Deze vierde man kwam tot hun bescherming, troost, verlichting en verkwikking, opdat zij in het midden des vuurs en der vlam niet bezwijken zouden (kanttek. 49). Daarom kon het vuur hen niet verteren of beschadigen Alleen de touwen zijn verbrand. Ze mochten met Christus wandelen in het vuur.

Wat een rijke, geestelijke les ligt in deze geschiedenis. De oven wijst allereerst op de oven van het verterend vuur van Gods toorn. Wij hebben door onze zonden allemaal de straf en de toorn van God verdiend. Toch komt het vuur van Gods toorn niet op Gods kinderen. Waarom niet? Omdat Christus in die oven geweest is. Hij heeft de volle toorn gedragen en weggedragen. Heel Zijn leven, maar bijzonder in Gethsémané en op Golgotha. Hij heeft de straf op de zonde gedragen. Hij is de dood gestorven. Hij heeft voor alle uitverkorenen de toorn Gods geblust. Gij hebt weggenomen al Uw verbolgenheid, Gij hebt U gewend van de hittigheid Uws toorns (Ps.85:4). Daarom worden Gods kinderen als een vuurbrand uit het vuur gerukt en verlost van de vurige oven der hel (Zach. 3:2).

Hebt u die oven leren kennen in uw leven? Kent u iets van de brandende toorn Gods, brandende over onze zonden en schuld? (Jes. 33:14). Wat is er een droefheid en smart wanneer we onze zonde en schuld leren kennen door de werking van Gods Geest.

Wanneer we de vloek van de heilige wet in onze ziel horen afkondigen, worden we afgesneden van onze goede werken. Wanneer we iets van de toorn Gods gevoelen, dan komen we om. Die toorn is rechtvaardig. God is goed en recht; ikben des doods schuldig. Ik heb de eeuwige helse oven verdiend. Dan mogen we God goedkeuren in Zijn straffen.

Wat een onbegrijpelijk wonder, dat dan de hel gesloten wordt en de hemel geopend. Dat Christus van vrede spreekt en niet van toorn. Dat God Zijn liefde uitstort en niet Zijn gramschap. Dat ik niet hoef te sterven, maar mag leven.

Hoe meer onderwijs u daarvan mag ontvangen, hoe groter het wonder van zalig worden. Dat Christus in de oven geweest is. Ik voor u, daar gij anders de eeuwige dood had moeten sterven. Dan mag u met Christus wandelen. Nu mag u weer in Gods gunst en liefde verkeren. En kunt u met de Vader verzoend worden.

Maar de oven wijst ook op de verdrukkingen in dit leven. Gods kinderen moeten door vele verdrukkingen ingaan in het Koninkrijk Gods. Diepe wegen moeten ze doormaken. Van tegenspoed en kruis, van ziekte en rouw, van aanvechtingen door satan, van verleidingen door hun eigen verdorven hart. Door vijanden van buiten en van binnen. Het is als een vuur, als een oven. Ze zien er niet doorheen, ze denken in de verdrukking om te komen.

Maar als Christus komt en tot uw ziel spreekt in de oven: Zo dan, mijn geliefde broeders, zijt standvastig, onbeweeglijk, altijd overvloedig zijnde in het werk des Heeren, als die weet dat uw arbeid niet ijdel is in den Heere (1 Kor. 15:58). Dan wordt de zware verdrukking een lichte verdrukking. Dan worden de donkere wegen Goddelijke wegen. Dan wordt de liefde Gods uitgestort in uw hart en mag u God liefhebben met heel hun hart. Dan mag u in de verdrukking God loven en zingen: ‘Heilig zijn, o God, Uw wegen. Niemand spreek’ Uw hoogheid tegen. Wie, wie is een God als Gij? Groot van macht en heerschappij.’

Dan mag u met Christus wandelen in het vuur. Dan wordt u gekastijd tot uw nut (Hebr. 12). Er zijn ogenblikken dat u uitziet naar het einde van de strijd. Want onze lichte verdrukking, die zeer haast voorbijgaat, werkt ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der heerlijkheid (2 Kor.4:17). Om eeuwig bij God en Christus te mogen zijn. Om als verloste eeuwig God groot te maken voor Zijn onuitsprekelijke zondaarsliefde, voor Zijn wijsheid en genade!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen