Gedicht bij het midden van het jaar

IIn de kerk wordt zelden aandacht geschonken aan de langste dag, mogelijk vanuit de gedachte dat dit meer bij het heidendom hoort. Toch heeft de Duitse predikant, hoogleraar en lieddichter Detlev Block (1934) een gezang geschreven bij het midden van het jaar. Hij schreef dit lied in 1978, het is met enkele kleine aanpassingen in 2013 opgenomen in het officiële Rooms-Katholieke gezangenboek dat in Duitsland gebruikt wordt. Ik trof onderstaande tekst aan op de website van het aartsbisdom van Keulen. In de vertaling heb ik geprobeerd de inhoud van het origineel in begrijpelijk Nederlands weer te geven. Voor de toelichting heb ik dankbaar gebruik gemaakt van het ‘liedportret’ op genoemde website.

Detlev Block verschaft een christelijk perspectief op het begin van de zomer. Wat heeft de wisseling van de seizoenen ons te zeggen? Het begin van de zomer wordt door velen als hoogtepunt beleefd. De zon staat hoog aan de hemel, in de natuur lacht het volle groen ons van alle kanten toe, de tijd van verdere groei en rijping breekt aan.

De weegschaal die in evenwicht staat is een toe-speling op het midden van het jaar. De weegschaal is ook een verwijzing naar het oordeel en wordt daarom in verband gebracht met Johannes de Doper. Op de kerkelijke kalender wordt de 24e juni als zijn geboortedag genoemd. Niet geheel toevallig valt deze dag, precies een halfjaar voor het Kerstfeest. Zoals na de viering van geboorte van de Verlosser de dagen steeds langer worden en het Licht steeds verder doorbreekt, zo worden na de viering van de geboorte van de Voorloper de dagen steeds korter. Een krachtige illustratie bij de boodschap van Johannes: ‘Hij moet meer worden, ik echter minder’ (Joh. 3:30). Het opmerkelijke begin van de laatste strofe is een zinspeling op deze woorden van de Doper.

De overgang van lente naar zomer betekent dat het jaar halverwege is. Dat is een goed moment om de balans op te maken. Wat blijft er over van al het goede dat we zien? Wat houden we vast? Want hoe krachtig de zon ook schijnt, toch worden de dagen korter. Rijpen is loslaten, is de vergankelijkheid onder ogen komen. Hoe kan dat? Dat kan in het licht van Gods eeuwigheid en zijn genadige toewending. Vanuit het midden met het oog op het einde, zo mogen wij leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen