De orde der dingen

In het boek Handelingen der apostelen lezen we een uitspraak die enige verwondering wekt.

We lezen in hoofdstuk 16:20 de woorden: Deze mensen verstoren de orde in onze stad. Het zijn geen woorden van traditionele christenen, die vreemde mensen uit vreemde landen zien verschijnen, maar woorden uitgesproken door Romeinse burgers in Filippi.

De aanleiding vormt de komst van Paulus en Silas in hun plaats. Die zijn daar aangekomen om het Evangelie te verkondigen. En het vindt gehoor! Lydia komt tot geloof in de Christus en een jong meisje wordt bevrijd van kwade geesten. Dit meisje werd echter uitgebuit door kwade lieden. Met haar bevrijding zagen zij hun inkomsten verdampen. Zij laten het er niet bij zitten en sleuren Paulus en Silas voor de plaatselijke overheid. Blijkbaar realiseren ze zich dat het verlies aan geldelijk gewin nu niet het beste argument is dat ze kunnen gebruiken. Ze gooien het over een ander boog en betogen voor de magistraten dat deze mensen de orde van de stad verstoren. En dat doet het bij de overheidsdienaren goed. Die willen immers rust.

Zo belanden Paulus en Silas, zonder eerlijk proces, in het gevang. En daar gebeurt iets merkwaardigs waardoor die woorden over de orde de dingen in een heel ander licht komen te staan. Na een aardbeving en het nodige tumult wil de cipier zichzelf van het leven beroven.

Waarom? Hij had zich toch op overmacht kunnen beroepen? Die cipier was een vertegenwoordiger van de orde der dingen in de toenmalige Romeinse samenleving. Die bestond uit een gecompliceerd systeem van gezagsverhoudingen. Die werd sterk bepaald door het idee voorwat-hoort-wat. En die cipier (hij wordt door Lukas nogal karikaturaal getekend als een echt dienstklopper) is daar de ultieme representant van. En nu hij van zijn kant faalt, rest er één ding: zelfdoding.

Maar dan mag ook hij het goede nieuws hoor over Jezus Christus en komt tot geloof. En dat betekent voor hem tevens een bevrijding van het voor-wat-hoort-wat denken. De essentie van het Evangelie is immers genade. Van onze kant gaat veel mis, maar Christus heeft het ultieme offer gebracht. Dat is inderdaad een verstoring van de orde der dingen. Maar een zeer bevrijdende storing.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen