John Wagner vertelt zijn belevenissen in Canada

Teelt van tabak

Wat men met granen kan doen en met vele andere genoemde produkten is wel bekend, veronderstel ik, ook van de teelt en verpleging weten we wel iets af, anders kan dat liggen met de tabak en de tomaten. Daar vertel ik iets van, zowel tabak als tomaten worden met de machine geplant. De rijen komen op plm. 90 cm. tot 1 meter. Voor goede bewerkingen en verplegingen heeft men die ruimte nodig. Veel wordt mechanisch gedaan. Ook het poten der planten. In Florida zag ik dat in nov. dec. wel gebeuren.

Dan verschillende malen schoffelen, dikwijls wordt dat ook gedaan met een lichtwerkende, freesmachine, die de bovengrond los houdt en tevens realiseert dat van die losse grond in de rijen komt, waardoor de fijne onkruiden als het ware door aanaarden bedekt worden. Toch zal men, om het piek fijn te houden, ook wel eens handwerk moeten toepassen.

Het sproeien tegen schadelijke insecten, doet men veelal met een zelf rijdende machine, die of op heel hoge wielen staat, of een zeer ruime en hoge vrije doorlaat heeft. Daardoor kan men lang terecht in deze hoogopgroeiende gewassen.

In de tijd van juli—aug. en later moeten de eerste bladeren van de tabak geplukt worden. En deze tijd is het zeer warm. In Florida ligt het oogsttijdstip voor tabak enz. anders. Voor die tabaksoogst worden vele werkers gevraagd. De niet-tabaksverbouwers en ieder ander die een bijwerk zoekt, gaat dan tabak plukken. Het is een zeer hard werk. Van onderen af worden per plant, per stuk een 3 a 4 bladeren geoogst. Van enige planten tesamen, draagt men de bladeren onder een arm en deponeert ze later op een meerijdende kar dat door een paard (eet niet van de tabak!) of een lichte trekker wordt getrokken. De bladeren gaan naar schuurtjes waarin ze aan lange stokken geregen en gesorteerd, moeten drogen onder invloed van zeer hoge temperatuur, meestal verkregen door b.v. stoommachines.

Mensen die nerveus zijn, of licht worden, moeten hier maar nooit aan meedoen, want alles is haasten, haasten.

Working is living!

Ik heb het niet zelf gedaan, doch uit de verhalen bleek mij wel, dat er zeer weinigen zijn, die het graag doen. Waar om doetmen het dan? Omdat het zeer behoorlijk betaald wordt. En met geld kan men wat doen. Stel U voor je wil boer worden voor je zelf zo gauw mogelijk, je bent al enige jaren bij anderen bezig of je hebt extra geld nodig voor een bepaalde machine, dan grijp je als Canadees of Amerikaan dadelijk iedere gelegenheid aan om die gedachte te concretiseren. Nu weet ik wel wat U denkt, het was met mij ook zo, voor ik naar Amerika ging. Je denkt nou moe, 't zou mij niets lijken, als het dan niet anders kan, dan maar niet hoor, zie je wel, 't is een dubbeltje op z'n kant als je het goed hebt daar; ze kunnen zeggen wat ze willen, maar als het zo moet, dan weet ik 't wel: armoedig bestaan.

Kijk mensen, dat is nu een van de punten die men hier in Nederland, met onze gereserveerde houding nooit zal begrijpen.

In Amerika en Canada is dat persé anders. Natuurlijk, ik veronderstel ook, als ze allen miljonnair waren, zouden ze, geniaal gezien, wel anders doen, doch ook zeer gegoeden en gewone mensen, die zonder die extra verdienste ook wel kunnen leven, leven op de wijze, zoals ik U boven schetste.

Als men een poosje in Amerika of Canada is, begrijpt men dat ook. De mensen doen meer. De daad ontwikkelt er spoediger dan bij ons. Ze hebben daar geen ellenlange, onderlinge conferentie voor nodig. Ze doen het. Misschien is bij ons door de vele (te ver) doorgevoerde sociale genietingen, dat initiatief wel grondig kapot gemaakt

Ik wil niet trachten er verder op in te gaan, m.i. is dat meer iets voor een doorgewinterde, psycholigsch, gevormde, sociaal-econoom.

Een klein voorbeeldje nog: Ik maakte op m'n liftreis nog kennis met een oud-hoofd van een school. Hij had het helemaal niet nodig, omdat hij kan leven zonder dat, maar na z'n hoofd zijn was hij schoonhouder-concierge (manusje van alles) geworden in een bankgebouw. Hij zei me letterlijk: „For Americans is working, living" (Voor Amerikanen is werken, leven)

Na dit uitstapje weer verder oyer de tabak. De tabak droogt in deze killns en wordt meestal 's winters verkocht aan de grote fabrieken, die ook in dit deel van Canada grote zaken hebben. Sinds kort doet men het volgens het Hollandse veilingsysteem, wat in het begin door onbegrip nogal moeilijkheden gaf, doch daarover later. Niet op elke farm kan tabak met succes geteeld worden. Waar nu de tabak groeit, wilde vroeger niets groeien, 't Was waardeloze grond. Totdat iemand probeerde of er tabak wilde groeien. Gevolg: geweldige ontwikkeling in tabaksverbouw tabaksindustrieën en prijstijgen van de grond. De tabaksfarms zijn nu de meest waardevolle.

Tomatenteelt

Ook de tomaten hebben een goede behandeling nodig. Toch heb ik ze in Florida ook zien groeien op een bodem, waar 90% stenen en keien lagen. De watervoorziening gaat dikwijls met grote beregeningsinstallaties. Ze worden in Florida groen geplukt. Het grootste veld dat ik in Florida zag was aan één stuk!: ruim 800 ha groot.

Ze werden groen geoogst. En die oogsttijd rijden enige zeer lange vrachtwagens door de rijen, in een lage giering. Aan weerszijden is een 10 meter lange transportband die enigszins hol staat. 2 speciale assen drijven deze banden aan. Op de transportbanden staan kammen. Aan elke kant lopen ± 10 negers, die de tomaten afplukken en op de band leggen. De band voert ze naar de wagen, waar 2 mannen ze opvangen in kisten. Onderwijl stapelen ze op. In twee pluktijden zijn de meeste er af en d e rest wordt geschijvenegd. Hoe het in Canada gaat weet ik niet, doch ik denk, soortgelijk of meer met de hand. Doch hier worden ze rijper geplukt. Dan gaan ze per trein of soms per schip naar de consumptiegebieden, waardoor de kleur bijkomt onder goede temperatuurbewaring.

De eerste emigranten

De eerste emigranten die na de laatste oorlog naar Canada gingen, hadden een miserabele overtocht. Misschien was er weinig scheepsruimte, maar de mensen werden er als nette dieren behandeld. Ik kon m'n oren niet geloven, doch toen m'n oom me een paar dingetjes vertelde, die na ± 10 jaar al aardig aan 't vervagen zijn, rezen mijn haren te berge. De verzorging en verpleging onderweg leek wel op de, aan ons door de geschiedenis bekende, slavenj achten. Vele mensen hebben dat mee moeten maken. Toen kwamen ze in Canada. Vorm-vriendelijk werden ze ontvangen. Toen begon het het leven. Men is dadelijk onderling, na bergen van moeilijkheden opgelost te hebben begonnen een Chr. Schoolvereniging op te richten. Het onderwijs in Canada is wel goed, doch de onderwijzers zijn geheel vrij in wat ze willen zeggen op godsdienstig terrein. Dit houdt in, dat er vrijwel nooit iets aan gedaan wordt. De emigranten zagen en wisten dat in strijd met hun geweten. Ze stichten scholen en kerken. En zijn ontzaggelijl;: veel kerkgenootschappen in Amerika en Canada, daarom vindt niemand het vreemd als een bepaalde groep mensen toch nog een andere nodig vinden. Men respecteert dat inzicht. Doch als men een andere school wil dan de school dan is hun begrip dood. Toch was het noodzakelijk een Chr. school te hebben. En dat vraagt offers van mensen die elke verworven dollarcent zeer goed kunnen gebruiken. Om ieder mee te laten werken is ook ieder min of meer verplicht volgens een bepaalde lijn te offeren. En dat offer is niet mis. En geen offer als dwang, neen, dat gaat uit liefde. Dan zijn er de verschillende mensen die tienduizenden km. hebben gereden, honderden avonden zich schor hebben gepraat niet om een baantje, maar louter alleen in oprechtheid Gods Koninkrijk uit te breiden en in stand te houden. Dat is geen franje, geen verhaaltje, maar 'n machtige werkelijkheid! Niet ieder is ook zo'n geweldig lid, doch hier wordt een groots werk veri'icht. Gedenk in uw gebeden, de moeilijkheden, de strijd van deze mensen, maar dank tevens dezelfde God van daar en hier voor zijn grote zegeningen die Hij er schonk.

Tot de volgende keer,

Johan Wagner

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen