Voetbalgekte

Het kan u niet ontgaan zijn: wegaan naar Italië. We worden kampioen. Ofu nu wilt o niet, u hoort er bij. Er helpt geen lieve moderen aan, we zullen meedoen aan de voebalgekte. Al was het maar dat we bijna dagelijks onze keus in de supermarkt mede kunnen bepalen door onze sympathie voo de heren Gul Ut es.

Het volk wenst brood en spelen. We worde op onze wenken bediend We vergeten een aantal weken dat we bij brood alleen nie kunnen leven en dat het leven geen lolle is. Alleen jammer dat er een paar zondagen mee gemoeid zijn. Of niet? Wat zijn we toch merkwaardig selektiefin

Wat zijn we toch merkwaardig selektiefin onze beoordeling van andermans werk. W kunnen eindeloos discussiëren over inkmensverschillen en willen dan best aftoppen. Wie het salaris met het hoofd verdient hoefl met op te vallen. Als het in de benen zi ligt dat anders. Een topsalaris in de indutrie, een gouden handdruk achteraf (ook na minder bewezen diensten) daar moet ove gepraat worden. Misschien wel terecht Anders is het als het onze jongens betreft. Dan kan alles. Dan wordt geaccepteerd d in het korte actieve voetballeven een oud dag wordt vergaard (jawel, daar gaat h natuurlijk om) waar een concencieus beambte of een zijn hele leven ploeterend landbouwer, zelfs niet over durft te roeme

We zijn merkwaardig tolerant als het onze idolen aangaat. Waarom toch? Om dat drmen? Leeft er dan in ons allen toch het ver langen naar meer, naar glitter, naar bekendheid? Willen we ons boven de anoni miteit verheffen door even te denken: dat Holland, dat ben ik. Is het het verlange zich te onttrekken aan het ik­denken en weer eens solidair te zijn. We hebben toc een doel: onze jongens moeten winnen W worden wereldkampioen. We beleven we eens kollektief angst, spanning, vreugde Worden wegeen wereldkampioen, dan zoken we een gemeenschappelijke zondebok Ook dat bindt de rijen.

f Misschien is het wereldkampioenschap ook een weg om opgekropte agressie kwijt te kunnen. Die elfjongens, elders zouden we allang van jonge mannen spreken, maken de oorlog voor ons. Als dat niet naar behoren gebeurt helpen we een handje. Voetbavandalisme heet dat dan.

r n Misschien ­je schrijft dat voorzichtig op ­ i het het gemis aan wat de kerk belijdt als 'gemeenschap', wat ons nu doet haken naa een gemeenschappelijk beleefd feest. De mens blijft religieus van aard.

je e En als het allemaal voorbij is, dan hebben we met z 'n allen toch maar weer eens bewzen dat Nederland één is als het er op aankomt. Jawel we wachten maar af waarin. Als het kampioenschap behaald wordt, hebben we het met zijn allen gedaan. Als w afvallen, ach dan is een zondebok snel gevonden. Dan is er misschien wel het vewijt ze moesten eens meer voetballen en minder over geld praten. Zo gaat dat.

r t Is dat nu allemaal zo? We, ons... alsof we er allemaal aan mee doen Ons niet gezien. En uw kinderen? Kunnen we, kunnen zij echt weerstand bieden aan de manier waarop d trip naar Italië publicitair en commerciee wordt uitgebuit?

t Degene die zegt het interesseert me niet, e snap niet waarover men zich druk maakt, t speelt kiekeboe. Wellicht dat dit dan niet d ons bezighoudt. Dan hebben we allemaa pure interesse heeft, maar het gaat over w n. kampioensneigingen, dan hebben we allemaal wel ergens onze favoriete 'club'.

oWie ­ over de voetbalgekte. Hij herkent het wel, to zijn eigen hart kent, denkt niet zo lich land toe. in sympathie en antipathie in dominees

is Of dat een alibi is om onze kinderen de vnje n hand te laten? Om misschien zelf op te gaan in het voetbalgenot? Of is dit nu juist een h gebeuren waarbij getoond kan worden i e de wereld te staan, maar niet van de werel er te zijn? We kunnen ons zo voorstellen hoe a dat gedoe trekt. Moetje dan altijd nee zeg Toch wel Maar alstublieft niet met d gen? gedachte „zie hier ik en de wijze waarop i het wereldkampioenschap mijd". Het moe ons leed doen dat een groot deel van ons volk hieraan verslingerd is. Het moet ons wat te zeggen hebben dat zo'n gebeuren kennelijk wel trekt Het moet ons op de knieën brengen met het gebed of wij en onze kinderen bewaard mogen worden voor de afgoderij.

Daar houdt het niet mee op Er zijn in deze tijd genoeg gasten op het Eiland om te tonen dat zonder die kortstondige uitschieters het leven vreugdevol kan zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen