De grote tegenstelling

Wat IS er mis met de Deense spotprenten, tegen wie zijn ze gencht? Waarom reageert de Islamitische wereld zo buitenproportioneel op de cartoons van een Deense cartoonist. Dat IS een vraag die eigenlijk op de voorpagina's van toonaangevende nieuwsbladen gesteld moet worden; zowel in de moslimwereld als in het vnje westen. Als we kennisnemen van deze cartoons, dan valt ons op dat er eigenlijk niet gespot wordt met de officiële Islam, maar met een karikatuur daarvan, namelijk de extreme vorm, die een zeer gewelddadig gezicht vertoont en waar geen weldenkende moslim het mee eens kan zijn. Want juist die extreme vorm, dfe wordt op de korrel genomen. Als de tekenaar/columnist Mohammed uitbeeldt, die met de handen omhoog voor de Moslimse hemelpoort de zelfmoord terroristen - die de laatste tijd in zo grote getale zich voor die hemelpoort aandienen om de hun beloofde 70 maagden in ontvangst te nemen - toeroept; 'Stop, stop! De maagden zijn op' (ze zijn als het ware niet aan te slepen), dan is daar een algemeen ontwikkeld gevoel voor hurnor, als realistische reactie op een onrealistisch gebeuren, waarvan de tekenaar waarschijnlijk dacht dat dit corrigerend en/of relativerend zou werken. Ook de andere beelden staan in dezelfde optiek.

Bespotting van de karikatuur

Wat is er eigenlijk mis als een cartoonist en/ of columnist de Itarikatuur van een bepaalde vorm van extreme godsdienst of extreme ideeën van een groep openlijk onder kritiek stelt en daar de spot mee drijft? Dan is daar is meestal een grote meerderheid die vindt dat daar een maatschappelijk belang mee wordt gediend en dus ook in dit geval het belang van de moslimwereld. In elke godsdien.st is een gepaste aandacht en eerbied voor het sacrale gedeelte en uiteraard voor de goddelijke personen. Dat houdt tevens in dat elk karikatuur, dat een mens of groep mensen van deze godsdienst maakt, het waard is om besteden te worden en eventueel in haar uiterste vorm te bespotten. Want op de keper beschouwd is hier géén sprake van be.spotting van de officiële godsdienst, die immers in officiële geschriften en/of in documenten is verwoord. De bespotting geldt slechts de karikatuur, en wat is daar mis mee? Zelfs de officiële Islam zou hiermee moeten kunnen leven. Immers is de hier afgebeelde Mohammed niet de VOOT de moslim zo vereerde originele heilige. Óf er zou heimelijk toch een zich conformeren moeten zijn met deze extreme groep. Gezien de reacties wereldwijd uit de Moslimwereld, zou je geneigd kunnen zijn dit te denken. En als dat zo zou zijn, zou dit een veeg teken zijn. Men dient te openbaren, ervoor uit te komen waar en waarom de sympathie bij het extreme ligt, hoewel dit doorgaans door de officiële Islam wordt ontkend.

Twee gezichten

Of bestaan er inderdaad twee gezichten van de Islam? Eén zich vredelievend voordoende kant, waarmee men naar de wereld een mooi gezicht toont, én een tweede die gewelddadig van karakter is, en zo de eerste ondersteunt en desnoods daarvoor in de plaats treedt? Diverse Islamkenners spreken elkaar wat dit betreft regelmatig tegen. Maar feiten spreken hun eigen taal. Bij nadere beschouwing zou de bewuste cartoonist dan door de officiële Islam op het verkeerde been zijn gezet door een tweeslachtige houding. Een klemmende vraag is dan ook: wat is het wäre gezicht van de Islam? Eén aspect uit deze algemene commotie is duidelijker dan ooit naar voren getreden en wel deze: dat de vrije Westerse wereld - en in dit geval ook de voormalige en/of huidige communistische samenleving - uit angst en/of financiële belangen onderling verdeeld en/of hypocriet reageerde op deze cartoonaffaire. De grote wereldmachten hebben allen wel een openbare of heimelijke reden waarom ze zo vaag en tweetongig reageren. Politieke macht en financiële belangen zijn uiteraard de belangrijkste argumenten.

Een hypocriete wereld

Het ontbreken van eensgezindheid van de wereldgemeenschap ten opzichte van he handvest van de V.N., met daarin ook opgenomen de hooggeroemde rechten van de mens en waarin de vrije meningsuiting één van haar heiligste waarden is. dat daar zo mee gesold kan worden, is kennelijk tevens haar zwakte, haar onbeduidendheid, haar bespottelijkheid. Cartoonisten/columnisten hebben wat dit betreft een groot braak liggend terrein voor zich, waar ze amper gebruik van maken.

Of is deze spotplaats verboden terrein voor de doorgaans politiek correcte spotvogels? Schimp, smaad, laster, hoon of spot, ze hebben allen een aparte betekenis, de bediener van deze betekenissen heeft zo zijn eigen reden, ze kunnen uiteenlopend van achtergrond zijn. De intentie wordt bepaald door haar gebruik en haar doel. Wal dit betreft heeft een ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. En het schriftwoord luidt: "Ben je een spotter of lasteraar, je zult daarvan de consequentie alleen dragen".

Selectieve spotzucht

Nog een aspect, dat al eerder gesignaleerd werd, is de selectieve schimp en spotzucht van de cartoonist/columnist waar het de Christelijke godsdienst betreft. Daarop wordt de spot en laster soms tot in het grenzeloze voortgedreven en zijn er kennelijk ni'et zoveel haltplaatsen meer. Wordt er in het verdeelde kamp van de christenen met geweld teruggeslagen? Waarom is er ook geen verbaal terugslaan? Het heeft er waarschijnlijk mee te maken dat christenen geacht worden ook de andere wang toe te keren.

De grote tegenstelling

Cartoons en columns tekenen nooit de grote tegenstelling tussen de Islam en de Christenheid. Dat is eigenlijk heel merkwaardig. Men probeert veeleer parallellen te ontdekken en eventueel schampere opmerkingen te plaatsen over die zogenaamde gelijkheid, wat dan meestal de ethiek betreft die eeuwenlang de gekerstende samenleving leefbaar maakte. Ook zijn er de pogingen van de wereldraad van kerken om via de oecumene gelijkheidswaan de godsdiensten te globaliseren en aaneen te smeden - wat uiteraard een onmogelijke zaak is. Men spreekt dan over de grote gemene deler, over de God van alle mensen Die in diverse verschijningen gediend kan worden. Het is opmerkelijk dat de Profeten totaal verschillende talen spreken. De simpelheid van een dergelijke stelling over gelijkheid loopt dan ook als ongecontroleerd speeksel de mond uit. Want één ding is zeker: er bestaat geen grotere tegenstelling dan tussen déze twee godsdiensten. Hoe geheel anders is de grote Joodse Profeet, Die, als Hij gescholden werd, niet terug schold en als Hij leed niet dreigde, Die niet uit wraak het bloed van anderen eiste, maar Zelf Zijn heiligend bloed gaf voor tegenstanders en spotters. En ook Zijn volgelingen dezelfde weg wees en zei: 'Ik ben de Weg, de Waarheid en het leven.

Wandel op die weg, die tot het eeuwige leven leidt". Deze navolging kan ook vervolging inhouden en uiteraard ook spot en smaad. Maar hoewel dit zo kan zijn, is het toch een zaak waarbij door de seculiere gemeenschap met twee maten wordt gemeten, wat uiterst verwerpelijk en hypocriet is.

Het vrije of gebonden woord?

Hieruit blijkt tevens dat het hooggeroemde democratische zogenaamde 'vrije woord' duidelijk uitgehold wordt. Enerzijds door gebrek aan wellevendheid en het totaal ontbreken van normen en waarden en een toenemende intolerantie. Anderzijds ook door angst en financiële belangen. Het politiek correcte, ook van onze geseculariseerde rechtstaat, is de maatstaf waarmee het maatschappelijk leven gemeten en bepaald wordt. Hel ontbreken van een duidelijke morele standaard daarbij, is de oorzaak van het morele verval en zal alleen nog maar verder toenemen.

De democratie en de vrije meningsuiting wordt meer en meer bepaald door een intolerante meerderheid, die haar macht van 50 + 1 opeist in woord en daad. Het 'alles moet kunnen wat wij denken, spreken en voorschrijven' wordt meer en meer vertaald met woorden die lijken op schuttingtaai. de taal van de demoncratie.

De taal van de heffe van het volk. De vrije meningsuiting verliest hier haar legale grond. Een woord waarin macht, geldelijk voordeel, schimp, spot en laster de uitgangspositie bepalen, is slechts nog een 'gebonden woord', gevangen in arrogantie, vuil gewin, smaad en leugen. Het is de brultaal van de macht van de antichrist. Chr. van der Veer Korteweegje 50 Nieuwe Tonge

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen