De zeapklusser

Noe hao'k net 'n pasjes zitte mijmere over vroeger, da za'k us prebere om op te schrieven. Ik sliengerde net oens ofwasmesientje an gang, in toen mos ik opeans an vroeger dienke. In gedachten zag ik mun moeder bie de greniete anrecht staen. In de bak stoeng un witte emaille olwasteile op un voetje. An un haekje hieng de zeapklusser in de ofwaskwaste. Ik zie je 't nog voor mun. Hoe moeder mit un aerpelschelmesje un stik sunligt zeape ofsnee. Vervolgens klappende ze de zaepklusser ope, in dee ze de zeape dur in. Ze klappende dat dieng weer toe in... je kon sop maeke. Ze goot heet waeter uut de ketel in ut teiltje, dur za oak wel wat koud waeter bie gegae weze. Dan mit de zeapkusser deur ut waeter in ut teiltje. Klusse... klusse... klusse... Je had dan in de korste kearen un teile vol hearluk zuuver sop. Vervolgens nam je de ofwaskwaste in je gieng ofwasse. Ofwasborstels bestoenge nog niet. Wiele hadde dur teminste gean, noe mo'k oak zaage dat mun moeder niet voorop liep as tur nieuwe diengen wazze. De ofwaskwaste was as 't waere un klein 'mopje'. Voor wie nie weet hoe zoa'n dieng dur uut zag za'k ut beschrieve. Un boute steele, net as noe de ofwasborstels, in dan aollemaele ketoene franje d'ur an. Daer koje goed mee in de kommen in in de glaezen komme oor. As je klaer was mit ofwassen dan spoelende je dat dieng uut, je vroeng'um uut in hieng un weer op an ut haekje. Un vaatdoek bietende toen un schutteldoek. Die lei in ut ofwasteiltje of op t'n aorecht. lederean had un grenieten aorecht, oare bestoenge geweun niet. Toen ik un beetje groater was,

ik diengke zo pasjes nae de ramp, toen kwam d'r wat aorus in de handel, Toen kwam naemeluk de earste spuitflesse mit ofwasmiddel. Dat spul bietende MIR. Wiele voende dat prachtug. Want as de flesse leeg was krege wiele 'urn. Dan vullende m'un dat dieng mit waeter, in dan... spuite naer mekaore. Dan was ut un soort waeter pistooltje. Stiekem knepe mun weilus expres un beetje MIR in dun aorecht. Dat de flesse mar snel leeg zou weze. Mar as moeder daer achter kwam, was ut niet pluus, dat kè je begriepe. Gak kwamme toen de flessen Lodaline in de handel. Ik geloave dat 't aer oak mee ofgewasse wier, mar dat wee 'k nie goed mear. Mar wa'k wel wete is dit. In elke flesse Lodaline dreef un plestiek oenderdealtje van un helicoptertje of un autootje. Je mos t'an un stik of vier van die verschillende oenderdealtjes hao. As je ut dan compleet had, dan koje ut in mekaore zette. Op schole wier dur ruilhandel gedreve mit die diengetjes. Wat wazze mun blieje as je dan zoa'n helicoptertje comlpeet had. Je moeder kon nie gauw genog un flesse Lodaline leeg hao. Jae, vroeger wazze de kinders overal nog blieje mee. An aol zukke ouwe diengen stoeng ik te diengken dernet. Intussen bromde mien ofwasmesien dur lustig op los. Ik docht: noe moste die maansen van vroeger nog us kenne zieje hoe makkeluk wiele ut hao! Ut is toch niet te geloaven maansen. Je douwt de vuule ofwas in un vierkant kasje in je haelt ut glanzend schoan dur weer uut! Wat un gemakkeluk leventje hao mun dan noe. Noe mo 'k eerluk zaage dadde wiele de ofwasmesien, noe dur verschillende kinders de deure uut binne, niet aalke dag mear gebruuke oor. Ik wasse dikkels geweun even of, net hoe't uutkomt. Mar makkeluk is ut. Zo is ut toch mit aoUus? Earst

Zo is ut toch mit aoUus? Earst wil je dur niet an, mar as je ut dan eindeluk heit dan zei'je: dat hadde m'n veul eearder motte hao".Noe'k ut heale verhael nog even overleze, maark'k dä'k nog un groate fout geschreven hao. Ik bluuve ut Flakkees schrieve moeluk vinde oor. Mar wat hao'k noe geschreven Dun aorecht! De ouwere maansen zeie vroeger aoltied... Goostean! Opeans bedocht ik dat. Mun opoe zei dat aoltied nog. Mar die had dun tied nog meegemaekt dat tur gean ofvoeren wazze. Die wassende buuten of op un taefeltje. Ze kiepende dan ut ofwaswaeter geweun door ut zienkpitje. Dat had toen lederean wel bie de achterdeure. Wiele hao ut aok nog, vreseluk handig bie tiejen! Wat un woordfen aolemaele ee?

Wat un woordfen aolemaele ee? Joenge maansen, in maansen die niet van Flakkee komme, modde deze epistels mar nie leze, ze begriepe dur toch niks van!

Mar an de Flakkeeënaars un groet van...

Hanna

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen