Vervolg-verhaal

Hier en daar wordt er, terwijl Aike vrolijk verder speelt, gegrinnikt op de dijk. Ook Lies heeft het naar haar zin, zo te zien; ze moet nu Driekes gaan begeleiden op weg naar zijn bruid. Dat is afgesproken. Voor de middag en avond zijn bij een boer een

Voor de middag en avond zijn bij een boer een schuur en boomgaard afgehuurd. Het weer is zo goed dat we voortdurend buiten zitten. Op een geïmproviseerde tafel staat van alles en nog wat aan eten en drinken. Twee grote pannen soep, en brood met spek, ook snoek en zelfs een paar Jaapjes van meer dan een halve meter. Ik denk dat ik wel weet wie daarvoor heeft gezorgd, maar ik zal het hem niet vragen. Er is verse sla uit de tuin en ook hebben we de laatste weckpotten met gestoofde Kilse suikerpeertjes opengemaakt. Natuurlijk is er jenever, want de mannen van de plaat zijn ook uitgenodigd en zij laten het zich goed smaken. Na een paar borrels komen de longen los en vragen de mannen zich af hoe het zal gaan tussen Driekes en Wil. Wat moet Wil met zo'n hork van een vent? Aike denkt dat Driekes baat zal hebben bij het huwelijk. 'Hij zal veranderen, let op wat ik je zeg. Kijk es naar

'Hij zal veranderen, let op wat ik je zeg. Kijk es naar mij, hoe ik geworden ben,' lacht hij en hij laat z'n laatste twee voortanden zien. 'Als Wil hem praten heeft geleerd, neem ik m'n accordeon mee, en een kruikske.' De mannen lachen tot ze niet meer kunnen en nemen nog een borrel.

Lies komt onze kant op, haar ogen staan heel groot. 'Driekes heeft mijn strik losgetrokken en aan een tak vastgebonden,' zegt ze en draait zich om. 'En Wil heeft het gezien, want de tak brak af Nu heb ik een groene smeer op mijn jurk en Wil heeft geen tijd om hem te strikken.'

Ik kijk haar aan. Ze is echt verbolgen over Driekes, die nu mijn kant op kijkt. Aike ziet het ook en schudt z'n hoofd.

'Hoe kun je nou zo'n maidje plagen,' zegt hij. Hij geeft Lies een schouderklopje en zegt: 'Kom es hier, ik kan goed strikken. Dat heb ik van mijn Triene geleerd.' Hij haalt de tak los en strikt. 'Lies,' zegt hij, 'kijk, daar staat Triene. Ga vragen of ik het goed heb gedaan. Daar, die vrouw daar, met dat rooie haar. En pas op, niet vertellen dat ik al twee borreltjes op heb.'

'Nee, niet vertellen dat Aike al twee borreltjes op heeft,' zegt Lies en ze loopt met grote wijde stappen naar Triene.

Het is over tienen als het bruidspaar in de roeiboot stapt. Wij grienduilen zullen het bruidspaar op sleeptouw nemen en bij de steiger van het kooihuis afleveren en voor een korte nachtrust terugvaren

naar de schrankkeet. We hebben het tij mee. Het is bijna donker als we afmeren aan onze eigen

Het is bijna donker als we afmeren aan onze eigen steiger.

Winter 1901 De veranderingen zijn voor mij alleen op zaterdag

De veranderingen zijn voor mij alleen op zaterdag en zondag merkbaar. Moe en Lies zijn definitief naar Toon verhuisd. Wil komt na het boodschappen doen wel eens even langs; ze meert dan aan op ons deel van de plaat. In de week kan ik ook wel eens een nachtje langskomen, zei ze. Dat doe ik niet. Misschien later. Tegen Wil heb ik gezegd na een poosje wel eens langs te komen. Driekes heeft het verhaal aangehoord en niks gezegd. Wil heeft gezorgd voor een werkster die mijn huis zal bijhouden. Óp vrijdag komt Annie, een boerendochter uit de buurt, de boel op orde brengen en eten voor me inkopen. Op maandag, als ik weg ben, ruimt ze de boel op en wast m'n kleren.

Ineens is het zover. Op de zaterdagavond voor eerste kerstdag zal ik overblijven bij Wil. Dat komt goed uit: de eerste kerstdag valt dit jaar op woensdag. Zo hoef ik niet extra naar de wal voor die ene vrije dag en kan ik op tweede kerstdag weer direct aan het werk. Van oud op nieuw zal ik er ook blijven slapen. Ik kijk er naar uit en ben ook benieuwd naar de eendenkooi.

De dag voor de kerst vraag ik aan Driekes of hij me morgen kan rondleiden. 'Kun je me laten zien hoe dat werkt met die tamme

'Kun je me laten zien hoe dat werkt met die tamme eenden die de wilde naar binnen lokken? Ik ben benieuwd hoe dat allemaal in z'n werk gaat.' 'Dat zal niet gaan,' zegt hij. 'Als je één poot verkeerd zet, kost het me zomaar honderd boutjes.' 'Dat snap ik, maar een klein kijkje aan het begin van de kooi, dat zal toch wel gaan?' Driekes zwijgt en loopt met een bos op de rug naar

Driekes zwijgt en loopt met een bos op de rug naar de aak, die vandaag nog vol moet. Als de andere mannen naar huis varen, gaat Driekes nog door. Pas tegen zessen - het is al pikdonker - zegt hij: 'We gaan.' 'Even m'n spullen in de keet brengen,' zeg ik.

'Even m'n spullen in de keet brengen,' zeg ik. 'Daar hebben we geen tijd meer voor,' zegt hij. Hij zet er de pas in en ik volg. Omdat het donker wordt - eigenlijk is het al donker - moet ik goed opletten. Driekes kent hier de weg op z'n duimpje, ik minder. Struikelend en zwikkend kom ik aan bij het kooikershuisje.

Wil heeft de tobbe al vol laten lopen met warm water.

'Wat zijn jullie laat!' zegt ze. Driekes zegt niks. 'De week is kort en de aak moest vol, dus gingen we nog even door,' zeg ik.

'Dat is zo; het werk moet natuurlijk ap zegt Wil. Driekes zit al m de tobbe.

'Ben jij wel eens in de kooi geweest?' vraag ik haar, terwijl ik haar aankijk. 'Nee, nooit.'

'Nee, nooit.' 'Ik wil graag weten hoe dat werkt,' zeg ik, 'jij niet?' 'Ga jij binnenkort kijken?' 'Nee, dan verjaag ik de eenden en stuur ik de boel in de war.'

Wil loopt naar buiten, ik wacht tot Driekes klaar is in de tobbe. Het is hier heel anders ingericht dan thuis. Ik zie geen spullen van Wil. Het meeste, misschien wel alles, is van Driekes, en van zijn overleden moeder natuurlijk. De deurtjes van hun bedstee zitten dicht. Ik zal vanavond boven slapen. Morgenvroeg varen we naar de wal om naar de kerk te gaan. Na de kerkdienst op eerste kerstdag gaan we even

Na de kerkdienst op eerste kerstdag gaan we even thuis langs. Wil zal nog een paar spulletjes meenemen, wat ik goed vind. 'Iets van pa en iets van moe,' zegt ze.

'Iets van pa en iets van moe,' zegt ze.

Driekes staat in de deuropening, wat licht wegneemt. Hij komt niet binnen. (wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen