Worden protestantse belangen genegeerd?

Op het voor het protestantse ziekenhuiswezen vrij gunstige jaar 1957, toen er 568 protestantse en 445 rooms-katholieke ziekenhuisbedden aan het bestaande areaal werden toegevoegd, is er weer een zeer ongunstig jaar gevolgd, dat het protestantse aantal ziekenhuisbedden met 200 deed stijgen en het aantal rooms-katholieke met 800. Er kwam één nieuw ziekenhuis gereed: Refaja in Dordrecht en dat dient ter vervanging van het oude Diaconessenhuis. Het beddental nam hierdoor met 125 bedden toe. De andere 41 protestantse ziekenhuizen samen kregen er 77 bedden bij, dat is nog geen twee bedden per ziekenhuis! Toch wel een heel pover resultaat, gelet op onze grote achterstand en op de bevolkingstoeneming. Als wij zien hoe men in Amsterdam blij is met een winst van elf bedden en Hilversum met een verbouwing bezig is om er zes bedden bij te krijgen, dan vragen wij ons af: begrijpt protestants Nederland zijn taak ten opzichte van de eigen zieken dan niet? Of zijn er andere oorzaken?

Overheid remt

Als wij de berichten over de verschillende protestantse ziekenhuizen lezen, dan blijkt steeds weer dat het de overheid is die in plaats van de activiteiten op dit terrein te stimuleren, remmend werkt als het gaat om nieuwbouw, uitbreiding of vernieuwing van protestantse ziekenhuizen. Waarom bouwt Alphen aan de Rijn nog niet? Omdat de overheid geen toestemming geeft! Waar blijft de toestemming voor Doetinchem, waaraan in oktober een korte termijn (zes weken) werd toegezegd? Is het niet tergend, dat de bouw van het protestantse ziekenhuis in Heerlen wordt opgehouden omdat enkele detailtekeningen moeten worden gewijzigd? Waar blijft de toestemming voor Hilversum? En die voor Sneek en voor Voorburg? Met de nieuwe Kamerverkiezingen in het vooruitzicht hopen wij één ding: een minister van sociale zaken en volksgezondheid, die zal inzien dat het Nederlandse ziekenhuiswezen op deze wijze in het slop terecht komt. Die zich distantieert van de na de oorlog op dit terrein gevoerde politiek en bereid is protestants Nederland voor de eigen zieken te doen zorgen. De berichten over de rooms-katholieke ziekenhuizen laten in dit opzicht geen vragen stellen. Wel in een ander opzicht:

Vragen …

Waarom mogen de rooms-katholieke ziekenhuizen in Sneek (8 procent rooms-katholieken) en Winschoten (3 procent rooms-katholieken) wel uitbreiden, maar krijgen de protestanten in deze toch bij uitstek protestantse streken nog geen toestemming tot ziekenhuisbouw? Waarom wordt bijvoorbeeld het bestuur van het protestantse ziekenhuis in Sneek steeds weer met een kluitje in het riet gestuurd? Staat de Nederlandse overheid soms onder een bepaalde pressie? Worden de protestantse belangen willens en wetens genegeerd? Aan de plannen voor een rooms-katholiek ziekenhuis in het gebied van de IJmond zit ook al een vreemd luchtje. Immers principiële toestemming voor 120 bedden, opdracht voor een bouwplan met 350 bedden! Wat gebeurt hier? Protestants Nederland: ken uw taak! Waar blijven onze protestantse Kamerleden? Waar het Convent van Chr. Sociale Organisaties, bestaande uit de protestantse werkgevers-, middenstands- en werknemersorganisaties? Hier moet iets gebeuren!

De tijd van handelen is nu gekomen. Met of zonder overheid, met of zonder tegenwerking geldt nu slechts één parool: de handen ineen en dan samen, of wij nu zijn Hervormd, Gereformeerd, Luthers, Doopsgezind of anderszins: actie voor protestantse ziekenhuizen!

Hoewel PN de protestantse missie met verve uitdroeg, kwam een oproep om in actie te komen nauwelijks voor. In 1959 zag de redactie, die toen bestond uit H.A. de Bruyn, ds. L. Lagerwey en A.Th. van der Wart, er blijkbaar toch reden toe. Men verdacht de minister van Volksgezondheid dr. L.J.M. Beel (KVP) er blijkbaar van, de bouw van rooms-katholieke ziekenhuizen de voorkeur te geven boven die van protestantse. In het februarinummer van PN verscheen een verontwaardigde reactie, waarin de hoop werd uitgesproken dat er na de aanstaande verkiezingen een andere (men bedoelde natuurlijk een protestantse) minister zou komen die het anders zou aanpakken. Dat gebeurde niet: de nieuwe minister Van Rooy in het kabinet De Quay was eveneens een KVP-er. Deze oproep aan de lezers om in actie te komen laat zien hoe groot de tegenstelling tussen rooms en protestants in die dagen was, tot in de gezondheidszorg toe. Nog altijd zijn in de statuten van ziekenhuizen sporen van een protestantse of katholieke identiteit terug te vinden, maar in de praktijk heeft dit nauwelijks betekenis meer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen