Katwijkers Gaan Den Haag In

Henk Post, één van de cursisten, staat voor ons klaar in Den Haag met een auto vol folders en Bijbels. Op straat bij het winkelcentrum beginnen we met het lezen uit de Bijbel en bidden we om de werking en kracht van de Heilige Geest. In tweetallen gaan we op pad. Spannend! Onmogelijk in eigen kracht. Maar we mogen weten dat de Heilige Geest het voorwerk al heeft gedaan. Hij weet wie we zullen ontmoeten en dat geeft rust. Een groot winkelcentrum in het hart van Den Haag is ons werkterrein. In het winkelcentrum zelf zijn we niet welkom, maar op de stoep voor de ingang gaan we mensen aanspreken. ‘Meneer, mevrouw, mag ik u deze folder aanbieden, het gaat over de Bijbel. Heeft u een Bijbel?’, allemaal openingszinnen die we met elkaar geoefend hebben. We krijgen veel afwijzingen, maar ook mooie gesprekken. Zo spreek ik een jonge vrouw aan: ‘Mag ik je iets vertellen uit dit Boek, het is de Bijbel. Heb je een Bijbel?’ Ze heeft geen Bijbel, maar blijft me maar aankijken met een betekenisvolle en vragende blik. Ik open de Bijbel bij Johannes 3:16. De Boodschap mag doorgegeven worden. Ze blijft maar kijken en luisteren. Waarom? God weet het. ‘Wil je een Bijbel hebben?’ Ze zegt niets, maar knikt alleen. Ik mag haar op Christus wijzen en lees Johannes 3:16. Ze blijkt veel vragen te hebben. We hebben een mooi gesprek. Een folder dient als boekenlegger bij Johannes 3:16. Ze belooft erin te gaan lezen.

Cursiste lena schrijft:

Eindelijk is het zover, na al de lessen over evangelisatie, mogen we deze zaterdag zelf het Woord doorgeven door middel van het verspreiden van folders en gesprekken. Het is voor mij de eerste keer dat ik mensen persoonlijk aanspreek met de vraag of zij iets weten van God en de Bijbel. Sommigen weten er al ‘alles’ over, ze zijn immers ‘katholiek’ opgevoed. Anderen zijn helemaal niet geïnteresseerd, maar er zijn er gelukkig ook verschillenden die belangstellend luisteren naar de boodschap van Gods liefde voor zondaren. Het is een hele ervaring rijker om mensen aan te spreken, want het valt niet mee om de juiste woorden te gebruiken. Maar met een gebed in ons hart en vertrouwend op Zijn beloften hebben we gezaaid.

Cursist mar schrijft:

Ik heb een gesprek met een jonge dame. Paasfeest is voor haar vooral een familiefeest. De betekenis van Pasen weet ze zich wel te herinneren. We spreken over de opstanding van Christus. Voor haar heeft dat geen diepere betekenis. Ik heb haar gewaarschuwd: ‘Weet je dat je dan in groot gevaar bent?’ Ze antwoordt: ‘Dat zal wel, maar ik voel dat in ieder geval niet.’ Ik heb het gevaar wat toegelicht met een voorbeeld: ‘Weet je, als iemand tussen treinrails loopt en hij weet niet dat er een trein van achteren nadert, voelt hij het gevaar ook niet, maar het is er natuurlijk wel. Nu laat de HEERE ons elkaar nog ontmoeten zodat je gewezen mag worden op het grote gevaar als je niet voorbereid bent om God te ontmoeten, maar mag je ook horen van de weg om te ontkomen, namelijk Jezus Christus. Alleen met Hem ben je veilig.’ Een Bijbel wilde ze niet, die had ze al in huis. Ze bedankte voor het gesprek en liep verder door de draaideuren het winkelcentrum in.

Cursisten echtpaar maarten en jantine:

Cursisten echtpaar Maarten en Jantine hebben naast veel afwijzingen ook een fijn gesprek gehad met een evangelist: We mochten deze morgen ervaren dat God er zelf bij was, die de woorden gaf om te spreken. Daar word je zelf klein van. God komt de eer toe!

Cursiste caroline schrijft:

Ik vraag aan een man of hij de betekenis kent van Goede Vrijdag en Pasen. Hij weet het niet. Dit is voor mij een mooie gelegenheid om het uit te leggen. Hij geeft aan tevreden te zijn met zijn leven en geen God nodig te hebben. Ik zeg hem dat hij dan een groot risico neemt. Want stel dat God wel bestaat, wat dan? Als je dan sterft, kun je het niet meer overdoen. De man zegt: ‘Ach, dat zie ik dan wel weer, daar ga ik me nu echt niet druk om maken.’ Hij neemt een folder aan en loopt weg. Ook ik loop weg met een gebed in mijn hart: ‘Heere, open de ogen van deze man.’

Een man van middelbare leeftijd staat bij de ingang van een flat. Ik vertel dat wij in de wijk folders aan het rondbrengen zijn over Goede Vrijdag en Pasen. Ik vraag hem of hij weet van de inhoud van de feestdagen. Hij kent ze. Maar hij heeft teveel meegemaakt. Met tranen in zijn ogen zegt hij: ‘Mijn broer was een gelovige man en werd ernstig ziek. Hij wilde geen euthanasie doen en heeft heel erg geleden. Zijn kinderen daardoor ook.’ De man begrijpt niet dat als je dan God dient, je dan zoveel lijden moet. Ik vind het moeilijk om hier op te reageren. Wel mag ik vertellen van Jezus, die veel meer geleden heeft om mensen te redden. Hij neemt een folder mee. Ik zeg hem dat ik voor hem zal bidden. Ik vind het enorm spannend om in gesprek te gaan met mensen over het geloof. Maar juist nu merk ik dat God kracht en woorden geeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen