Israël Actueel

DE STRIJD TUSSEN ISRAËL EN HAMAS (GAZA)

Na de Palestijnse verkiezingen in 2007 greep Hamas de macht in de Gazastrook. Hamas is een radicaalislamitische organisatie die erop uit is om Israël te ontdoen van de Joden en het land aan de Palestijnen te geven. Deze jihadistische organisatie maakt van dit streven geen geheim. Hamas schuwt het niet om geweld tegen Israël te gebruiken om haar doelstellingen te bereiken. Dit is een van de redenen dat de organisatie vermeld staat op onder andere de Europese lijst met terroristische organisaties. Ook Arabische andersdenkenden wordt overigens het leven door Hamas moeilijk gemaakt. Veel Palestijnse christenen zijn bijvoorbeeld met geweld uit Gaza verdreven.

Op de Westbank regeert de Fatah partij. Deze partij steunt de Palestijnse president Mahmoud Abbas. Fatah is vergeleken met Hamas een stuk minder gewelddadig. Met de aankondiging van Abbas dat er nieuwe verkiezingen zouden komen, werden de onderlinge Palestijnse verhoudingen meteen weer op scherp gezet. Hamas is er veel aan gelegen om haar macht op de Westbank uit te breiden. Zij wordt bij dit streven militair en economisch gesteund door bondgenoten als Iran en Qatar. Fatah wil de groeiende invloed van Hamas tegengaan. Dat is vijftien jaar lang gelukt door de verkiezingen steeds weer uit te stellen. Dit jaar zou het er eindelijk van komen. Uiteindelijk zijn de verkiezingen echter weer uitgesteld tot een nader te bepalen datum. Zogenaamd omdat Israël niet zou toestaan dat Palestijnen die in Oost-Jeruzalem wonen zouden mogen stemmen. Een dergelijk excuus kon Abbas goed gebruiken; zijn broodheer, de Fatah partij, staat er in de peilingen niet al te goed voor.

Sheikh jarrah

Ongeveer gelijktijdig met het besluit om de verkiezingen te annuleren, begon de ramadan. Het is traditie dat de Joods-Arabische verhoudingen tijdens de ramadan gespannen zijn. Dit jaar speelde er een relatief kleine kwestie die functioneerde als zuurstof voor het gebruikelijke ramadanvuur. Het betreft de mogelijke ontruiming van enkele huizen in Sheikh Jarrah, een wijk in Oost-Jeruzalem. Deze huizen staan op grond die voor 1948 was aangekocht door Joden. De bewuste wijk kwam in 1948 (de Onafhankelijkheidsoorlog) echter in handen van de Jordaniërs. Zij vestigden er Palestijnse vluchtelingen. In 1967 kwam de wijk opnieuw in Joodse handen. De Palestijnse bewoners hebben met de Joodse grondeigenaars huurcontracten afgesloten en er vervolgens nog decennia kunnen wonen.

Dit veranderde in de jaren tachtig. Enkele Palestijnse advocaten meenden een sterke zaak te hebben en riepen de bewoners op om hun huur niet meer te betalen. Om een lang verhaal kort te maken: er is sprake van een ordinair huurconflict dat deze weken politiek wordt uitgebuit. Wanneer je de kleine lettertjes van het conflict zou bestuderen, dan verdient het al deze aandacht niet. Het kwaad is echter al geschied.

Tempelberg

Terug naar de ramadan. Tijdens de ramadan is het gebruikelijk dat veel moslims (vaak zijn het vooral mannen) samenkomen op de Tempelberg om daar te bidden in de Al-Aqsamoskee. In normale jaren komen er soms wel 200.000 mannen op het gigantische terrein bijeen. Vanwege het coronavirus hebben de Israëlische autoriteiten het aantal aanwezigen dit jaar gelimiteerd tot 10.000. Deze beperking kon niet iedereen waarderen.

De limiet van het aantal bezoekers vormde voor (jeugdige) moslims een mooie aanleiding om sores te schoppen bij de Tempelberg. Dit leidde geregeld tot opstootjes bij de toegangspoorten tot de Tempelberg. Veel van deze toegangspoorten worden beheerd door de Israëlische (grens)politie. Ondertussen volgde het hele Midden-Oosten de ontwikkelingen nauwlettend. De moskeeën op de Tempelberg gelden als heilige plaatsen voor de islam. En juist daarom werd er ook met afschuw gereageerd toen de Israëlische politie op vrijdagmiddag/avond een poging ondernam de Al-Aqsamoskee en het Tempelplein te ontruimen.

Deze groeiende en expliciete afkeer van Israël en de Joden werd door Hamas handig uitgebuit. Hamasaanhangers bewerkten de menigte op de Tempelberg. Op verschillende plekken hingen de groene Hamasvlaggen (met een islamitische spreuk) en er klonken leuzen als ‘Wij zijn allemaal Hamas’. Veel Israëli reageerden geschokt op de beelden. Men besefte: dit is goed mis.

Raketbeschieting

En toen, na de zoveelste schermutseling op en rond de Tempelberg, klonken die maandagavond om 18:02 uur in Jeruzalem opeens de sirenes. Iedereen keek verbaasd op. Er klonken een aantal doffe knallen. Toen wist iedereen: nu is het serieus. Raketten uit Gaza kwamen richting Jeruzalem.

De zeven raketten waren afkomstig uit Gaza en afgevuurd in opdracht van Hamas. Hamas zag haar kans schoon om zich ondubbelzinnig op te werpen als verdediger van de Palestijnse zaak én het belangrijkste islamitische heiligdom in het Heilige Land. Met deze zeven raketten zette de organisatie haar Palestijnse concurrenten schaakmat in de strijd om de macht in de Palestijnse gebieden.

Palestijnen in Jeruzalem en op de Westbank barstten in een jubel uit toen ze hoorden dat in West-Jeruzalem de sirenes loeiden. Het gaf ze even het gevoel dat ze niet helemaal machteloos zijn tegenover de macht die Israël is.

Niet lang na de aanval waren Israëlische bommenwerpers onderweg om strategische doelen in de Gazastrook onder vuur te nemen. Hamas reageerde met omvangrijke raketbeschietingen op het zuiden van Israël. De wederzijdse beschietingen zorgde aan beide zijden voor dodelijke slachtoffers.

Iron dome

Terug naar de getallen. Inmiddels zijn ruim 4000 raketten op Israël afgevoerd. Denk niet dat Hamas onderscheid maakt tussen burgerdoelen en militaire doelen. Hun devies: hoe meer angst en hoe meer doden, hoe beter. ‘Dood aan de Jood’. Om deze reden zijn bijvoorbeeld de dichtbevolkte Israëlische steden Ashkelon, Ashdod, Beersheva, Rishon LeTsion, Holon en Tel Aviv geliefde doelwitten. Hoe meer ontwrichting aan Israëlische zijde, hoe beter, zo luidt het devies. Het is in het licht hiervan een wonder dat er tot dusver ‘slechts’ twaalf Israëlische doden zijn gevallen (inclusief enkele Arabische Israëli). Wanneer we het technisch benaderen, is dat vooral te danken aan de Iron Dome. Dit is een geavanceerd Israëlisch luchtafweersysteem dat razendsnel berekent welke raketten neerkomen in bewoond gebied en die raketten vervolgens onschadelijk maakt in de lucht. Helaas heeft Iron Dome een beperkte capaciteit. Dit is exact de reden waarom Hamas soms tientallen raketten tegelijk de lucht inschiet. Dat verhoogt de kans dat ten minste een aantal raketten daadwerkelijk slachtoffers maakt en schade veroorzaakt in Israël.

Wapenstilstand

Het lag in de lijn der verwachtingen dat de raketbeschietingen en bombardementen niet wekenlang zouden voortduren. Dat was voor beide partijen niet interessant. Er is dus nu een wapenstilstand. De komende weken moet blijken hoe fragiel of stabiel die is. Ook met het oog op de wisseling van de wacht met het nieuwe Israëlische kabinet.

Geestelijke duiding van de situatie

Het Joodse volk is een bijzonder volk. Waarom is het Joodse volk bijzonder? Omdat het Gods volk is!

Dat kunnen we als Nederlanders leuk vinden of niet, maar zo is het nu eenmaal. God Zelf heeft Abraham en zijn nakomelingen verkoren als Zijn volk. Daarmee is het Joodse volk bevoorrecht. Een Jood is echter niet alleen bevoorrecht om zichzelf. Het Joodse volk zal tot een zegen zijn voor alle volken (Gen. 12:3). En Israël is tot een zegen! Paulus geeft in Romeinen 9 een opsomming van Israëls voorrechten (Rom. 9:4- 5). In die voorrechten mogen wij, niet-Joden, delen. Daarbij noem ik in het bijzonder de Bijbel, Gods verbond en uiteraard de Messias, onze Heere Jezus Christus. In Hem is er vrede voor Jood én heiden (Ef. 2:14). Inderdaad, Israël is tot een zegen voor de volken!

Strijd

Zonder direct alles spiritueel te willen duiden, ben ik van mening dat we de strijd die zich nu en vroeger in en om Israël voordeed en voordoet, gerust mogen beschouwen als een spirituele, een geestelijke strijd. De tegenstander van God, de satan die streeft naar ons ongeluk, is er alles aan te doen om Gods weg met Israël (en in Israël met alle volken; ook de Palestijnen) te blokkeren. Tot dusver is hij daarin niet geslaagd. En ik durf te zeggen: dat zal hem ook nooit lukken!

Als christenen mogen we God verder herinneren aan Zijn verbond met Israël. In het Oude Testament traden de profeten regelmatig op als voorbidders voor hun volk. U die zich door het geloof in de Joodse Messias, Jezus Christus, diep verbonden weet met Israël mag hetzelfde doen. Bid voor de vrede van Jeruzalem/Israël! Daarbij mogen we pleiten op Gods blijvende verbondsbeloften voor Zijn volk.

Het gehele artikel van Albert Groothedde is te vinden op www.hetcis.nl.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen