Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Leven naar Gods wil

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Leven naar Gods wil

Het vraagteken, dat gezet wordt. (1.)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Leven naar Gods wil! Het is duidelijk vanuit Gods Woord, dat de Heere van ons allen eist, dat we zullen leven naar Gods geopenbaarde wil. De mens zou wel willen, dat het aan hém zou worden overgelaten, hoe hij te handelen en te wandelen heeft. Maar zo is het bij de Heére niet. Hij heeft Zelf bepaald hoe het leven van Zijn schepselen zal zijn. Hij heeft Zijn wil bekendgemaakt in Zijn Woord en Wet.

Het is waar: niemand wil, nadat wij de paradijspoort door eigen schuld achter ons dicht hebben gekregen, luisteren naar wat God te zeggen heeft. Wij zijn niet anders dan vijanden geworden van Gods Woord en Wet. Gelukkig is het ook waar, dat er in het hart van allen, die tot God bekeerd worden, een vragen geboren wordt naar Gc ds wil. In hun leven wordt het waar: leer mij naar Uw wil te handelen. Bekering betekent ook: overbuiging van onze wil. Daar spreekt onze belijdenis zo zeldzaam van in de Dordtse Leerregels 3 en 4, artikel 11 „..........in de wilstort Hij, de Heilige Geest, nieuwe hoedanigheden en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die wederspannig was, gehoorzaam wordt; Hij beweegt en sterkt die wil alzó, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen............ „Dat betekent niets anders, dat God de bedorven wil zo bewerkt door de almacht van Zijn genade, dat een onwillig mensenkind gewillig wordt gemaakt. Dat is een grote zaak en een naamloos wonder in het leven van een zondaar, dat helaas al te veel voorbijgegaan wordt vandaag.

Dan begint de strijd pas goed. Het schip is wel veranderd van richting maar de zuiging van de stroom gaat des te meer spreken.

Toch: al is het waar, dat alleen zó door genade in beginsel Gods wil betracht wordt, net wil niet zeggen dat er iemand hier beneden onderuit kan, dat de Heere van hem vraagt zijn wil te gehoorzamen. Hij heeft er rechtop dat ieder naar Zijn wil leeft in het midden van deze wereld.

Misschien vraagt u: waarom deze artikelen over het „leven naar Gods wil”? Niet om in den brede te handelen over de wil des Heeren en het leven daarnaar. Daar zijn boeken vol over geschreven. Daar komen we ook op een eenvoudige manier mee in aanraking als de tien geboden in de prediking vanuit de Heidelbergse Catechismus behandeld worden. En we kunnen er wel bij zeggen dat het een goede zaak is dat ook vanuit de directe Woordverkondiging het „leven naar Gods wil” naar voren komt. Het wordt wel eens tevéél gemist!

Deze artikelen zijn meer gericht op een bepaald facet van dit leven namelijk hoe we vanuit het Woord van God in concrete omstandigheden de wil des Heeren kunnen weten om er zo naar te leven en te wandelen. We kunnen het zeggen dat in dit opzicht vandaag antwoorden gegeven worden, die feitelijk niets anders doen dan een groot vraagteken achter het hele „leven naar de wil des Heeren” zetten.

Het gaat me dus om een ernstige bedreiging, die we later wel nader zullen verwoorden. Die bedreiging komt niet van de zijde van de „wereld”. Die wereld moet in wezen toch niets van de geboden Gods hebben, dat is altijd al zo geweest. Het zal alleen nog erger worden. Ook denk ik niet aan de bedreiging van de zijde van ons natuurlijk bestaan. Daar kunnen we niet aan voorbijgaan. Daar worden we bij alle beschouwingen, die vandaag ten beste worden gegeven aan herinnerd.

Het gaat mij om de bedreiging, die van een heel andere kant komt. Die is op te merken op het erf van hen die Gods Woord prijzen en zelfs de belijdenis zeggen te achten. Deze heeft een mooiere omlijsting maar is daarom des te gevaarlijker. Vandaar dat ik meen dat het nodig is om daar nader op te letten, zoals we in het vervolg hopen te doen.

Graag wil ik iets zeggen van de directe aanleiding. Onlangs werd ik opgebeld door een verpleegster uit onze kring. Zij werkt in een Protestants-Christelijk ziekenhuis. Eén van de vele die er zijn in ons vaderland. We laten naam en plaats om begrijpelijke redenen voor wat het is. Het gaat er maar om te weten dat dit ziekenhuis voor de toekomst vergunning wil vragen voor de toepassing van de nog niet lang geleden toegestane verruiming van de abortus provocatus. dat zal voor niemand van ons, na zo bewogen strijd erover, geheimtaal zijn. Welnu, een aantal verpleegsters in dat ziekenhuis voelden zich bezwaard over deze gang van zaken. Zij meenden en menen terecht dat zoiets in een Christelijk ziekenhuis niet thuishoort en hebben van dit gevoelen rekenschap gegeven. Een feit, waar we alleen maar blij mee kunnen zijn. Velen houden tegenwoordig liever hun mond.

Een commissie uit deze verpleegsters had daarover een gesprek met het bestuur. Met nadruk werd het Bijbelse gebod naar voren gebracht en de teksten, die spreken tegen de opzettelijke afbreking van het nieuwe leven in de moederschoot. Het waren allen teksten uit het Oude Testament.

Wat was het antwoord van het bestuur? Dat gebod en die woorden gelden niet meer voor ons! Die waren bestemd voor Israël! Jullie moeten komen met het Nieuwe Testament. Nu gaat het er niet om hier verder op dit bijzondere geval in te gaan. Uiteraard hoop ik dat deze verpleegsters verder kracht, moed en wijsheid mogen krijgen om zich nader te verantwoorden. Dat hebben ze wel nodig. Gelukkig is het te verkrijgen bij de Heere, Die raad hééft en gééft aan allen die Hem nodig hebben gekregen ook in de vragen van het leven.

Dit geval staat niet op zichzelf. Het laat zien hoe velen vandaag op het z.g.n. christelijk erf denken en handelen. Met een schijn van tewillen-blijven bij Gods Woord worden zo de geboden des Heeren veronachtzaamd. Het verhaal hierboven is vandaag met vele andere te vermeerderen.

Ik wil proberen in de volgende artikelen iets te zeggen over de achtergronden van deze houding vandaag. Daarbij gaan we niet voorbij aan de achtergrond die we allen gemeen hebben namelijk dat ons eigen hart naar allerlei wegen zoekt om aan de klem van Gods geboden te ontkomen. Dat moeten we maar nooit vergeten. Dat doet ons beseffen dat wij er niet buiten staan. Dat doet ons niet in hoogmoed spreken over de afwijkende meningen en het verval bij anderen.

Wellicht ben ik zo van dienst aan degenen die met deze dingen in onze tijd te maken hebben. Ik denk dan vooral aan onze jongere mensen. Zij staan in de stroom van deze tijd en hebben daar soms grote moeite mee. Zijn er van hun zijde vragen op dit gebied dan ontvang ik ze graag en wil proberen hen hier ook te behandelen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 juli 1982

Bewaar het pand | 6 Pagina's

Leven naar Gods wil

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 juli 1982

Bewaar het pand | 6 Pagina's