ds. A. Bac

Lijden en zorgen zijn hem niet bespaard. Maar hij is ze nu voor altijd te boven. Hij laat hier een lege plaats achter, die vooral door zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen zal worden gevoeld. Al zal ook de wetenschap dat hij de strijd voor eeuwig te boven is voor hen tot troost zijn. De Heere doe hun ervaren:

“Laat uw wezen achter, en Ik zal hen in het leven behouden, en laat uw weduwen op Mij betrouwen.”

Broeder Bac heeft in zijn geboorteplaats Moerkapelle de lagere school en de landbouwschool gevolgd. Op jongere leeftijd werd hij geroepen het landbouwbedrijf van zijn vader voort te zetten. Maar de Heere had een ander doel met hem. Reeds was het ambt van ouderling aan hem toevertrouwd. Toch zou hij daarin niet lang dienen. De Heere stootte hem uit met de woorden uit Jesaja 55 :5: “Ziet, gij zult een volk roepen, dat gij niet kendet, en het volk, dat u niet kende, zal tot u lopen, om des Heeren uws Gods wil, en om des Heiligen Israëls wil, want Hij heeft u verheerlijkt.” Op 18 juni 1968 werd hij met H. Hofman door het curatorium als student toegelaten tot de studie aan de Theologische School. Na de studie na 4 jaar volbracht te hebben, werd hij beroepbaar gesteld. Uit de vele beroepen, die hij kreeg mocht hij het beroep naar het naburige Boskoop aannemen. Die gemeente heeft hij 5 jaren mogen dienen. Daarna was het de gemeente van Oostkapelle waar hij het werk der liefde heeft verricht. Vier jaren heeft hij die gemeente gediend. Waarna hij op 22 december door ds. M. Mondria tot predikant van de gemeente van Bodegraven werd bevestigd. Die gemeente heeft hij 21 jaar mogen dienen. Daar heeft Hij zijn beste krachten mogen geven tot zijn gezondheidstoestand het niet meer mogelijk maakte.

Na een 30 jarige werkzame ambtelijke dienst werd hem op 18 februari 2003 om medische redenen op de meest eervolle wijze het emeritaat verleend. Na die tijd gingen zijn geestesvermogen sterker achteruit, zodat besloten werd naar Moerkapelle te verhuizen. Hierdoor kon van de faciliteiten van Beth San gebruik gemaakt worden Tenslotte werd opname in dit verzorgingstehuis noodzakelijk. Daar namen de vermogens spoedig zodanig af, dat hij bij het huiskamerproject moest worden betrokken. Na de ernstige complicaties die zich afgelopen week voordeden was spoedig het einde er.

Het heeft hem veel strijd gekost te aanvaarden, dat hij niet meer dienstbaar kon zijn in de wijngaard des Heeren. Het had de liefde van zijn hart. De liefde tot de Heere en Zijn dienst deed hem zijn taak met overgave en volledige inzet verrichten. Dat werd ook in andere gemeenten opgemerkt en het vertaalde zich in de zeer vele beroepen die op hem werden uitgebracht. Maar de gemeente van Bodegraven mocht haar geliefde leraar behouden tot zijn emeritaat. Van zijn hand verschenen o.a. een Catechismus Verklaring en meerdere prekenbundels. Ook bijdragen aan de serie: Uit de Schat des Woords. Met dankbaarheid werd daarvan gebruik gemaakt voor de leesdiensten. In enkele deputaatschappen (o.a. van de zending) heeft hij de gemeenten in haar geheel gediend. Door zijn bezoeken aan de gemeente van Randburg is hij zelfs over de grenzen werkzaam geweest. Broeder Bac had een zacht en aangenaam karakter. Dat maakte hem ook tegelijk meer kwetsbaar. Anderzijds stond hij pal voor de waarheid van het Woord. Wist daarbij niet van schipperen. Vandaar zijn uitdrukking: “Ze moeten het maar nemen zoals het is. Het is niet anders.''

In zijn preek over “De intocht in Jeruzalem” zegt hij, als hij spreekt over het wenen van de Heere Jezus over de onbekeerlijkheid van de inwoners: “Gemeente, hebben wij de tijd der bezoeking bekend? O, laten we toch nooit vergeten, dat er een einde aan de tijd der bezoeking komt. Mogen we Hem, jongens en meisjes, al dierbaar achten? Kennen we Hem als de enige Weg des behouds en der verlossing, als de Gegevene van de Vader, Die gekomen is om te zoeken en zalig te maken, dat verloren is? Immers de Heere maakte ook onder ons Zijn woning. Hij maakte Zich bekend door het lezen van het Woord. (...) Hoeveel malen is dat Woord al over ons heen gegaan? Hoe vele malen hebben wij dat getuigenis al mogen beluisteren. En nog even hard en even zorgeloos? Durft u zo voort te reizen naar de eeuwigheid? (...) O, weet dan, weet dan, dat deze Koning van Zijn Kerk weent over uw verharding Dat u er de oorzaak van bent, dat de Man van smarten tot tranen toe bewogen wordt over de onbekeerlijkheid van ons leven. “Einde citaat. Zo klonk zijn waarschuwende stem.

In een preek over de opstanding van Christus (Matth. 28:6) las ik: “Hij heeft het graf voor al Zijn volgelingen als een rustplaats geheiligd. Zo is dat graf geen kerker des doods meer. Nee, het is een rustplaats om daarin te rusten van hun arbeid en hun werken volgen met hen. Dan mogen we rusten in het stof der aarde, totdat de bazuin zal blazen van die grote Overwinnaar. Zo is het door Zijn genade dat ons vlees mag rusten in hope, in hope op de zaligheid”. Einde citaat Dat grote goed is uit onverdiende genade onze broeder ten deel gevallen. Zijn lichaam rust voor rekening van Hem, Die hem kocht naar lichaam en ziel. Hem naar de ziel reeds doet delen in de eeuwige zaligheid. Die hem straks zal opwekken om hem de ingang te bereiden in Zijn heerlijkheid om hem het loon te geven van een getrouwe dienstknecht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen