IN MEMORIAM Ds. A. HOFMAN

Wat reeds enige tijd werd gevreesd, of eigenlijk al sinds bekend werd dat onze geliefde broeder een ernstige kwaal had, is werkelijkheid geworden. Ds. Hofman is heengegaan, heeft de rust mogen ingaan welke de Heere voor Zijn volk bereid heeft. Na een zeer arbeidzaam leven is zijn taak hier geëindigd en mag hij thans dat werk verrichten waartoe Christus Zijn kerk heeft gekocht en ook toebereid, namelijk de eeuwige verheerlijking van Gods grote Naam.

J.l. zaterdagavond bereikte ons het bericht dat br. Hofman was overleden en het is met weemoed dat we hem nastaren. Eén dag voor zijn verjaardag waarop hij 78 jaar zou worden is hij thuisgehaald. Het is voor hem waar geworden: Beter is de dag des doods, dan de dag dat iemand geboren wordt.

Vanaf 1959, toen hij predikant werd in onze gemeenten heeft hij door woord en geschrift Gods kerk mogen dienen. Met de gaven en genade welke God hem geschonken had heeft hij mogen arbeiden in de gemeenten die hem zo lief waren.

In 1955 werd hij student aan de Theologische School na tevoren de gemeente van Beekbergen als ouderling gediend te hebben en hij in het burgerleven het beroep van bakker uitoefende. God had hem bedeeld met een helder verstand wat ook bleek uit zijn grote kennis van Gods Woord en de geschriften onzer vaderen. Hij heeft met deze kennis mogen woekeren tot nut van onze gemeenten. In zijn preken maar vooral ook in zijn schrijven had hij een eigen en persoonlijke stijl. Velen zullen dit missen. Tot 't laatst heeft hij zijn krachten mogen besteden in de dienst van zijn Koning. Het was karakteristiek voor hem dat hij nooit met zijn eigen mening naar voren kwam maar altijd zei: dit zegt de Heere in Zijn Woord of dat was het standpunt van onze vaderen.

In zijn prediking wees hij op Hem die alleen onze Losser en Zaligmaker kan zijn en bouwde hij niet met hooi, stro of stoppelen.

Maar hij is niet meer, hij heeft de heerlijkheid verkregen die God voor Zijn kinderen bereid heeft. En al kan hij uit eigen zielsbeleving niet vertellen van een bewuste aannneming tot kinderen, toch hoeft niemand te twijfelen of hij kind van God was.

In het curatorium waarin hij zitting had tot aan zijn emeritaat gaf hij blijk van een weloverwogen oordeel, van een helder inzicht in de weg der zaligheid en een goede mensenkennis. Ook van andere deputaatschappen was hij vele jaren een gewaardeerd lid.

Zijn werk en strijd is ten einde. Zalig zijn de doden, die in de Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten mogen van hun arbeid; en hun werken volgen met hen.

A.F.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen