TELEVISIE

Met instemming lazen we het volgende in „De Banier der Waarheid", dat in Amerika verschijnt, in het nummer van Augustus, 1954, van de hand van Ds. W. C. Lamain:

, , Ik wil thans er nog op- wijzen in verband met een vraag op de Synode gebracht aangaande television, dat de Synode eenparig besloot te handhaven hetgeen reeds besloten was. De laatste Synode heeft haar verhouding en standpunt tegenover dat kwaad niet verzwakt. Een television behoort niet in dè gezinnen van degenen die de waarheid belijden. Wij halen de wereld in ons huis en waar iets van de vrede Gods mag zijn, of waar nog beslag voor de waarheid is, daar zal geen plaats ingeruimd worden voor een television.

De leden der gemeenten hebben zich te onderwerpen aan de getrouwe vermaningen der ouderlingen en leraars. God en de wereld dienen, dat zal niet gaan. Wanneer wij met de wereld willen leven dan zullen wij ook straks met de wereld omkomen. De kerk is geroepen te protesteren, te vermanen, en te behandelen, zo de leden doorgaan, in het navolgen van de wereld, en in het verachten van de vermaningen dergenen die over hen gesteld zijn; hier kunnen wij alles in de wind slaan maar bedenk dat wij straks met God te doen krijgen."

Er wordt dus nog een duidelijk standpunt ingenomen. Toch is uit het stukje merkbaar, dat de spanningen betreffende dit vraagstuk in de Amerikaanse Ger. Gemeenten toenemen. En de toekomst zal leren of het kwaad door handelend optreden ook daadwerkelijk geweerd zal worden. Ook ten opzichte van de radio in het gezin is in de kringen van de oude waarheid altijd met sterke veroordeling gesproken. Helaas wordt dit nu bij velen snel minder. Ook het feit, dat zelfs ouderlingen een radio hebben, heeft velen in hun overtuiging geschokt en anderen aangemoedigd de bezwaren overboord te gooien en een toestel aan te schaffen. En daarmee wordt toch ook de wereld in huis gehaald en het beslag en de eerbied voor Gods Woord ernstig geschaad.

Het is te vrezen dat ook ten opzichte van de televisie tenslotte een groot deel der christenheid zal bezwijken. De Gereformeerde Kerk van Amsterdam nodigde in 1951 reeds haar leden uit om in het lokaal van wijk IX met de televisie kennis te maken. De dominé zag er een machtig evangelisatiemiddel in. Een kerk dus, die zich leent als propagandist voor werelddienst: de begeerlijkheid der ogen, de begeerlijkheid des vleses en de grootsheid des levens. Dat alles is een teken, dat Nederland, zo God het niet verhoedt, hardhoUend op weg is naar het Verderf.

B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen