Ambrosius (15)

Ambrosius wijdt een hoofdstuk aan bewijzen of kenmerken die hij als volgt omschrijft: “Inklevende en hebbelijke waarnemingen van de werkingen van de Geest in de ziel. Of als: daden van genade in ons binnenste, die ons aandeel in de vergeving en het leven te kennen geven, zodanig echter dat ze dit alleen bekendmaken door het licht van de Geest.” Ambrosius noemt dan: het bewaren van Gods geboden, het liefhebben van de broeders en God liefhebben.

Verzamelen van bewijzen

Gods kinderen dienen de dierbare beloften van Christus te beogen. “Echter niet zo dat wij de beloften omhelzen of op de beloften alleen rusten, zonder in die beloften naar Christus te zoeken of Christus te omhelzen. De belofte is slechts de kist en Christus het Juweel in die kist. De belofte is slechts de akker, en Christus de Parel Die in die akker verborgen ligt en waarop voornamelijk gezien moet worden. De beloften zijn de middelen waardoor wij verzekerd worden, niet de dingen waarop wij moeten rusten.” Het gaat niet om de tekenen in het hart, het gaat om het geloof in Christus als onze Gerechtigheid. Er dient meer gedacht te worden aan Christus dan aan de genade in het hart. Anderzijds kan er geen geloof in Christus zijn zonder de genaden in het hart. Er is geen rechtvaardigmaking zonder heiligmaking. Bedenk echter wel dat de heiligmaking in dit leven zeer gebrekkig is. Het gaat niet om volmaaktheid in genade, maar wel om waarheid in genade. Ambrosius noemt de vreze Gods, armoede van geest, hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, berouw, liefde, lijdzaamheid en geloof als teken of bewijs. Gods kinderen twijfelen vaak omdat niets in hun leven volmaakt is. “Een zodanige verzekerdheid die alle twijfel uitsluit is alleen eigen aan de verheerlijkten.” Wie berouw heeft, gelooft en wie door de Geest geleid wordt is een kind van God.

Bewaren van bewijzen

Ambrosius roept Gods kinderen op te luisteren naar het Woord, het geweten en de Geest. Hij roept ook op tot dagelijkse vernieuwing van het geloof in Christus. “Door dikwijls te geloven zullen wij tot op de bodem van ons hart gevoelen dat wij geloven, en zo zullen wij het getuigenis in onszelf hebben dat wij in Christus zijn (1 Joh. 5:10).” Ambrosius roept ertoe op de Bijbel te lezen, de prediking te horen, de sacramenten te gebruiken en te bidden. Heiligheid en reinheid dienen in stand gehouden te worden. ‘Wie zijn weg wel aanstelt, die zal Ik Gods heil doen zien.’ (Psalm 50:23). Wanneer Gods kinderen in moedwillige overtredingen vallen bedroeven zij de Geest van God en verdwijnt de verzekerdheid. Dit deed David roepen in Psalm 51 ’Geef mij weder de vreugde uws heils.’ “O, laten wij oppassen voor het bevlekken van onze bewijzen, voor het verontreinigen van onze bewijzen door zondige daden.” Geef geen gehoor aan slechte twijfels, vrezen of tegenwerpingen van de satan en het eigen hart. Luister naar wat God zegt in Zijn Woord. Zoekt de genaden van de Geest bij alle gelegenheden in gedurige oefening te houden. Als je God daadwerkelijk liefhebt, kun je aan die liefde niet twijfelen. Een luit waar niet op gespeeld wordt, maakt geen muziek. Een gewoon stuk hout maakt ook geen muziek. Maar als je op de luit speelt, worden mooie klanken voortgebracht. Met een gewoon stuk hout kan dat niet.

Benutten van bewijzen

De bewijzen of kentekenen brengen tot bewondering van Gods onnaspeurlijke genade in de Heere jezus Christus. Het geeft verwondering overgebracht te zijn in het Koninkrijk van God. Er dient een sober, matig en zelfverloochenend gebruik te zijn van de kentekenen. Er moet meer op Christus gezien te worden dan op de kentekenen in het hart. Maak geen afgod van genade in het hart. Vertrouw op Christus alleen. Pleiten in vertrouwen op alle dierbare beloften van het Evangelie is ook vrucht. Beloften worden om niet gegeven aan hen die uitermate onwaardig zijn in eigen oog. Nut is ook het vrolijk dragen van kruisen. Paulus en Silas zongen in de kerker. Het lijden duurt kort en de heerlijkheid is eeuwig. Een vrucht is ook net als Mozes liever met het volk van God verdrukt te worden, dan de genietingen van de zonde te hebben. Vrucht is ook vrijmoedige nadering tot de troon der genade in het gebed. “Verzekerdheid geeft het gebed vurigheid.“ Verzekerdheid spoort aan alles te vragen wat nodig is. Vrucht is ook alles wagen voor Christus. De duivel en de mensen kunnen niet doen wat zij willen. Daarna noemt Ambrosius een ernstig verlangen naar de verschijning van Christus, het verlangen om ontbonden te zijn en met Christus te zijn. Walging van, verontwaardiging over, strijd tegen en waken tegen verleidingen tot de zonde. Weerstaan van twijfels, bezwaren en verzoekingen. Wie een sterke verzekerdheid wil hebben moet tot God gaan om verdere opening van de ogen om meer op de Zaligmaker te zien. Roep in herinnering de gunst en liefde van God die u in het verleden ondervond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen