Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In gesprek (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In gesprek (3)

4 minuten leestijd

Een tweede zaak die ik onze geachte lezers voorlegde was die over de vergeving der zonden. Als God de zonden van Zijn kind niet meer gedenkt, betekent het dan dat Hij ze vergeet? Maar hoe zou God iets kunnen vergeten? Vergeten is toch echt menselijk? Maar als we opnieuw onze schuld aan Hem belijden herinneren we Hem dan aan zonden die God vergeten zou hebben?

Op deze vraag heb ik vele en ook mooie en ontroerende reacties gekregen. Er is maar weinig dat een kind van God meer aanspreekt dan het wonder van de vergeving der zonden. Hartelijk bedankt voor de reacties.

Als Micha 7 zegt dat de Heere de zonden van Zijn volk in de diepten van de zee werpt, wat betekent dat dan? Ik citeer Micha 7 de verzen 19 en 20, ook al omdat deze woorden voor veel verslagen zondaarsharten tot rijke troost zijn geweest: “Hij zal Zich onzer weder ontfermen. Hij zal onze ongerechtigheden dempen; ja, Gij zult al hun zonden in de diepten der zee werpen. Gij zult Jakob de trouw, Abraham de goedertierenheid geven, die Gij onze vaderen van oude dagen af gezworen hebt”.

Iemand van onze lezers uit Urk haalde hierbij Matthew Henry aan, die schrijft: “Hij werpt ze in de zee, niet aan de kust, waar ze bij laag water weer zichtbaar kunnen worden, maar in de diepten van de zee, om nimmer meer boven te komen”. Al doorlopen Gods ogen aarde, zee en hemel, de zonde van een zijn schuld belijdend mens ziet Hij niet meer.

Op grond van Micha 7 hoor je de uitdrukking nog wel eens dat de Heere de zonde werpt in een zee van eeuwige vergetelheid. Iemand van onze lezers uit Katwijk wees er terecht op dat deze uitdrukking niet bijbels is te onderbouwen. Iets dat lang geleden is gebeurd kan in de vergetelheid raken, maar door allerlei omstandigheden weer naar boven komen! Dat heeft iedereen wel eens dat er dingen zijn uit een verleden die je zomaar weer in gedachten kunnen schieten. Dan wordt iets plotseling aan de vergetelheid ontrukt. Maar dat is bij de Heere menselijkerwijze gesproken dus niet zo. Bij Hem raakt niets in de vergetelheid. Dat zal tot schrik van velen eens openbaar worden als de boeken open gaan op de dag aller dagen.

Bij vergeving van zonden moeten we denken aan volstrekte en volkomen vergeving. Vergeving wel verstaan in de weg van belijdenis van zonden. Maar het gaat om volkomen vergeving. Waarachtige vergeving. Eeuwigdurende vergeving. God komt op mijn zonden niet meer terug omdat Hij al mijn zonden bezocht heeft, namelijk toen Christus op Golgotha als het Lam Gods al mijn zonden op Zich nam. Daar heeft de Heere al mijn zonden bezocht en Hij vergat geen enkele zonde van mij bij het Lam Gods in rekening te brengen. Dat heeft de profeet Jesaja al gezegd in hoofdstuk 53 vers 6: “Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een ieder naar Zijn weg; doch de HEERE heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen”. Als ik dit wonder vatten wil staat mijn verstand vol eerbied stil.

We moeten deze twee lijnen aanhouden. De eerste is dat de Heere mij door Woord en Geest ontdekt aan mijzelf en mij overtuigt van zonde. Dat is een doorgaand werk, want ik blijf tot mijn laatste snik een zondaar. Hij stelt mij mijn kwaad ordentelijk voor ogen. Door dit overtuigend werk van de Heilige Geest kom ik tot belijdenis van zonden: Vader, ik heb gezondigd! Dat is de ene lijn.

De tweede lijn is dat de Heere mij doet delen in de vergeving der zonden om het Offer van Jezus Christus en om Christus’ wil mijn zonde nimmer meer wil gedenken. Dat betekent: nimmer zal Hij mijn zonden in het gericht brengen. Ze zijn bedekt, verzoend, vergeven, weggedaan, opgeruimd. In plaats van te zeggen dat God mijn zonde vergeet, is het beter te zeggen dat Hij mijn zonde in der eeuwigheid niet meer wil gedenken. Omdat Christus als Borg aan Gods eisend recht heeft voldaan. De schuld Uws volks hebt Ge uit Uw boek gedaan, ook ziet Gij geen van hunne zonden aan. Is dat niet groot? Sommige dingen zijn zo groot dat ze ongelofelijk zijn. Maar wat mij, arme zondaar op de been houdt en na een val in de zonde weer op de been helpt is het geloof: Ik geloof de vergeving der zonden. In een ander verband ga ik er nog nader op in. Maar ik denk dat dit ons nu wel duidelijk is! Tot de volgende keer!

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2023

Bewaar het pand | 12 Pagina's

In gesprek (3)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2023

Bewaar het pand | 12 Pagina's