Archibald Alexander (7)

Geestelijke gesprekken kunnen nuttig zijn. Als een ander over geestelijke strijd hoort kan dat bemoedigend zijn. Paulus schrijft in zijn brieven over vreugde en smart, over hoop en vrees. Geestelijke gesprekken dienen op de juiste wijze gevoerd te worden. Het is niet goed als mensen gedwongen worden over hun innerlijk te spreken. Met goede vrienden kan het zeker goed zijn te spreken over het geestelijke leven.

Onderscheid

Sommige bekeerden zijn overtuigd van de vergeving van hun zonden, bij anderen ligt dit anders. Alexander noemt John Wesley. Hij was al verschillende jaren zendeling voordat hij het vreugdevolle besef van de vergeving van zonden had. Er zijn gebrokenen en verslagenen van hart die er nauwelijks toe bewogen kunnen worden op hun aanneming te hopen. Anderen zijn heel zeker van zichzelf, maar zullen buitengeworpen worden. ‘Niet een iegelijk die tot Mij zegt: Heere, Heere! Zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet de wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend, gaat weg van Mij, gij die de ongerechtigheid werkt.’ Matth. 7:21-23. Alexander schrijft over een man die dag en uur van zijn bekering kon aangeven. Het liep slecht af met deze man. Hij werd afgesneden van de kerk vanwege een duidelijke meineed.

Halyburton

Halyburton schrijft over zijn geestelijke leven als hij op leeftijd is gekomen. Hij werd plotseling bekeerd, maar hij kon toch niet de dag en het uur noemen waarop dit plaatsvond. Wel kon hij zeggen: ‘Eén ding weet ik, dat ik blind was en nu zie.’ Joh. 9:15. Tevoren had hij het heel benauwd. De Heere liet hem zien dat er bij Hem vergeving is en dat er bij Hem goedertierenheid en veel verlossing is. In het verleden beschouwde hij God als een verterend Vuur. “Hij bracht mij van de Sinaї en zijn donderslagen naar de berg Sion en de Middelaar van het nieuwe verbond, en naar het bloed der besprenging, dat betere dingen spreekt dan Abel. Hij openbaarde Christus in Zijn heerlijkheid. Ik aanschouwde nu met verwondering Zijn heerlijkheid, ‘een heerlijkheid als des Eniggeborenen van de Vader, vol van genade en waarheid.’ En door dit gezicht werd ik ertoe bewogen om te zeggen: Gij zijt veel schoner dan de mensenkinderen.” Halyburton mocht zien dat er vergeving is en dat God rechtvaardig is in het rechtvaardigen van de goddelozen die in Jezus geloven. Hij mocht nu vertrouwen op de Heere. Dit alles leerde hij vanuit de Schrift, uit de vele beloften en waarheden die in de Bijbel staan. Vroeger kende Halyburton alleen de letters van de beloften, nu paste de Heere ze toe in zijn hart. Er scheen licht in zijn hart vanuit de hemel. Het was geen zelfgemaakt vonkje. De Zon der gerechtigheid ging op en er was genezing onder Zijn vleugelen. De duisternis werd uit zijn hart verdreven.

Gevolgen

Halyburton keurde Gods handelwijze goed in het zaligen van zondaars. De Heere maakt zondaars zalig door Jezus Christus, tot roem van Zijn genade. In het zaligen van zondaars schittert Gods wijsheid, genade, barmhartigheid en waarheid. Halyburton mocht betrouwen op de Heere en roemen in de Heere. De weg der ontkoming beantwoordt ten volle aan de behoeften van een arme, schuldige zondaar die zichzelf moet veroordelen. Halyburton mocht ook zien wat het doel van zijn leven was: leven tot eer van God. Hij begeerde dikwijls dat de Heere in zijn leven of door zijn dood geeerd en verheerlijkt zou worden. Hij mocht zien dat de Wet niet zwaar is. De Wet is heilig en past bij God, de Wet is goed. De Wet dient het ware belang, de vrede en het voordeel van Gods kinderen. Vroeger had Halyburton een afkeer van bepaalde plichten, nu deed hij graag wat de Heere van hem vroeg in Zijn Wet.

Evangelisch berouw

Een ander gevolg was het evangelisch berouw. Tevoren had hij verdriet omdat de zonde toorn teweegbrengt. Nu zag hij de zonde als bedreven tegen een goeddoend God. Hij zag dat zijn zonden Christus doorstoken hadden. Tevoren was hij bevreesd voor de rechtvaardige wraak van God. Nu verheugde hij zich in de verrassende tekenen van Gods gunst jegens een onwaardige zondaar. De zonde werd nauwgezet vermeden. De begeerte leefde om God te behagen. Er was vrees God te beledigen. Er was verlangen dat de zonde weggenomen zou worden en dat de Heere gehoorzaamd en verheerlijkt zou worden.

Meer gevolgen

Halyburton hoopte nu op zijn zaligheid en was ervan overtuigd dat hij zalig zou worden. Hij was nu kalm en rustig over de uitkomst van zijn leven. Geloof en verzekerdheid zijn met elkaar verbonden. Halyburton vertrouwde nu alleen op de Heere. Hij begeerde de lieflijkheden des Heeren te aanschouwen en te onderzoeken in Zijn tempel. Kent u dat verlangen ook?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen