Eindhoven

De geschiedenis van de gemeente begint in 1936. Door de groei van Philips trokken velen uit het protestante noorden naar het rooms- katholieke zuiden. Er ontstond behoefte aan zondagse samenkomsten in bevinde- lijke kring. Dit leidde tot de oprichting van een afdeling van de gemeente te Aalburg. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de gemeente zodanig dat op 23 april 1959 een zelfstandige gemeente kon worden geïnstitueerd en er ambtsdragers werden bevestigd. Op dat moment bestond de gemeente uit 83 leden en doopleden. In 1971 werd het huidige kerkgebouw aan de Plaggenstraat gekocht van de Chris- telijke Gereformeerde Kerk. Ouderling J. van den Brink: ‘De groei in onze gemeente heeft zich echter niet doorgezet, waar- door het gebouw voor ons altijd wat te groot is gebleven. Daardoor kunnen we zomers wel gastvrijheid bieden aan de vele vakantiegangers’.

Op dit moment telt de gemeente 55 leden en doopleden. ‘De laatste jaren zijn we weer een beetje gegroeid. Vorig jaar deed zich het unieke feit voor dat er in één dienst drie kinderen werden gedoopt. Dat was een bijzonder moment, voor de kinde- ren, de ouders en voor de hele gemeente.

Maar de gemeente blijft kwetsbaar klein. Wij bidden en hopen op groei, zowel in de breedte als in de diepte’. De gemeente is wel klein, maar er treedt geen vergrijzing op. Het is nog steeds mogelijk om twee catechisatiegroepen, een Bijbelkring en een jeugdvereniging te laten functioneren. Van den Brink: ‘We hebben goede contacten met in onze stad studerende studen- ten uit andere gemeenten. Sommigen van hen bezoeken onze catechisatieavonden. We proberen om aan onze diaconale taak inhoud te geven door jaarlijks een klusdag te organiseren in samenwerking met de stichting Present’.

Hoe is het voor uw gemeente om kerk te zijn in de grote stad?

‘In deze grote stad zijn we een uiterst klei- ne minderheid. We overwegen vaak hoe we inhoud kunnen geven aan onze roeping tot evangelisatie. Op dit moment is er een bescheiden kinderbijbelclub, die bezocht wordt door enkele kinderen uit de stad. Verder doen we wat de Heere op onze weg brengt. De ene keer organiseren we een Bijbelcursus, een andere keer doen we asielzoekerswerk. We zijn in aanraking gekomen met mensen die in andere gemeen- ten in het land van de dienst des Heeren waren vervreemd, maar de weg naar onze kerk gevonden hadden. Met enige regel- maat worden we benaderd voor pastorale zorg aan mensen die vanuit andere delen van ons land in een van onze specialis- tische ziekenhuizen worden behandeld. Er zijn ook vriendschappelijke contacten met de protestantse Kruispuntsgemeen- te (behorend tot de Gereformeerde Bond). Soms houden we gezamenlijke Bijbelkringavonden’.

Tegen welke specifieke problemen loopt u aan?

‘Onze kinderen missen reformatorisch onderwijs. Er zijn twee behoudende chris- telijke scholen, een vrijgemaakte en een evangelische. Daar ervaren we herkenning in het Woord van God, maar ook een zekere afstand vanwege de verschillen in geloofs- beleving en theologische opvattingen.

Onze kinderen zijn hier vaak eenlingen in hun klas. Ze hebben Gods beschermende handen zo nodig. Voor een oprecht christen draagt het leven op aarde kenmerken van een leven in ballingschap. Wellicht ervaren we dat hier wat nadrukkelijker dan elders. Want zonder God kun je niet in Eindhoven wonen, zoals je overigens ook in Barneveld niet zonder God kunt wonen’.

In een kleine gemeente komen veel taken neer op dezelfde schouders. ‘Het vervullen van de ambten is een terugkerende zorg, maar tot op heden heeft de Heere hierin voorzien. We hebben veel leesdiensten, maar gelukkig weten veel predikanten de weg naar Eindhoven te vinden’.

Omdat de gemeente klein is, is er een gro- te onderlinge betrokkenheid, zegt Van den Brink. ‘We kennen elkaar en hebben elkaar nodig. Ook al zijn wij een gemeente in het verachte Galilea der heidenen, de Heere heeft Zelf beloofd dat Hij ook bij ons wil wonen en werken’.

Is er, met enige schroom wellicht, iets te zeggen over vrucht op de prediking?

‘Er zijn in de loop van de jaren in Eindhoven wonderen gebeurd. De Heere is daar waar twee of drie in Zijn Naam vergaderd zijn. Dat maakt Hij waar. Tot onze schande moeten we eerlijk zeggen dat er onder ons ook veel mensenwerk is. Maar deson- danks spreekt de Heere. Predikanten die hier voorgaan, merken dat er goed geluis- terd wordt en dat er afname is. We zien uit naar toename van de kennis en verdere openbaring van de Persoon en het werk van de Heere Jezus Christus in de harten van de hoorders’.

(volgende week deel 5: Enschede)

J. van ’t Hul, Lieren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen