Het feit en de vrucht van hemelvaart

Laten we samen luisteren naar de Grote Catechismus van Westminster. Dan horen we vanuit het Engelstalige gebied precies dezelfde waarheid verwoord als die onder ons volkomen zekerheid heeft. Het moge de fundering in deze waarheid die naar de godzaligheid is, ten goede komen. En de Geest van de ten hemel Gevarene werke vooral de troostrijke beleving ervan.

We lezen de hier afgedrukte tekst van antwoord 53. Wat houdt het feit van de hemelvaart nu precies in? Wat is er op en vanaf de Olijfberg nu gebeurd? Dit wordt in de Westminster zo helder onder woorden gebracht. De nadruk valt op deze zinsnede: ’… in onze natuur en als ons Hoofd’. Christus heeft als het Hoofd van het genadeverbond, vertegenwoordigend al de gegevenen des Vaders, onze menselijke natuur aangenomen uit de maagd Maria. Daarin heeft Hij 33 jaar de toorn Gods doordragen. Die natuur wordt nu door de dood en graf heen na de opstanding verheerlijkt tot in Gods troon. Onbevattelijk, als Borg in plaats van ‘dit mijn vlees’.

Vraag 53: Hoe werd Christus in Zijn hemelvaart verhoogd?

Antwoord: Christus werd in Zijn hemelvaart verhoogd doordat Hij na Zijn opstanding dikwijls aan Zijn apostelen is verschenen, omgang met hen heeft gehad, met hen sprak over de dingen aangaande het Koninkrijk van God 1 en hen bevel heeft gegeven om het Evangelie aan alle volken te verkondigen. 2 Veertig dagen na Zijn opstanding is Hij in onze natuur en als ons Hoofd 3 , terwijl Hij over Zijn vijanden triomfeerde 4 , zichtbaar opgevaren in de hoogste hemelen. Daar ontvangt Hij voor ons mensen gaven 5 , heft Hij onze verlangens en genegenheid op naar de hemel 6 en bereidt voor ons een plaats 7 waar Hij Zelf is en zal blijven tot Zijn wederkomst aan het einde van de wereld. 8

1. Hand. 1:2-3.

2. Matth. 28:19.

3. Hebr. 6:20.

4. Ef. 4:8.

5. Hand. 1:9-11; Ef. 4:10; Ps. 68:19.

6. Kol. 3:1-2.

7. Joh. 14:2-3.

8. Hand. 3:21.

In de hemel ontvangt Hij dus ‘gaven’, om uit vrije genade uit te delen aan wederhorigen (Psalm 68). Hij trekt aardsgerichte en aardsgezinde zondaren naar Zich toe, opdat zij het Koninkrijk Gods zouden zoeken. Hij trekt met liefdekoorden, omdat de Geest van Immanuël voor deze Middelaar plaats gaat maken. In Zijn vernedering en verhoging, in Zijn beide naturen, wordt Hij dierbaar en noodzakelijk gemáákt. Hij is zo gepast, Hem hebben we zo nodig. Met het zielsoog op Hem gericht wordt Psalm 73 gezongen: ‘Wien heb ik nevens U omhoog, wat zou mijn hart, wat zou mijn oog, op aarde nevens U toch lusten?’

Rust en heerlijkheid

Nu antwoord 54. Het gevolg van Zijn hemelvaart is de rust in heerlijkheid van de ‘God-Mens’. In deze beide naturen is Hij, na alles volbracht te hebben, het vermaak van Zijn Vader. Zo wordt en zo is Hij de enige hoop van Zijn Sion. Het wedergeboren Sion is mét Hem gestorven in duisternis, dood en doem. Lees maar mee: Hij is ‘tot de hoogste gunst van God de Vader verheven en vervuld met alle volheid…’. En dan volgt in de tegenwoordige tijd: Hij het Voorwerp des geloofs, de rust der ziel, vergadert, beschermt, onderwerpt, voorziet en doet voorbede. Daar is Hij nu mee bezig. Dat blijft Hij doen, totdat Hij wederkomt. Daarom kunnen wij en onze kinderen nog bekeerd worden. Daarom mogen we nog naar de kerk. Daarom klinkt het Godswoord: ‘Wendt u naar Mij toe en wordt behouden, alle gij einden der aarde’. Daarom alleen, en daarom nog steeds!

Vraag 54: Hoe wordt Christus verhoogd in Zijn zitten aan de rechterhand van God?

Antwoord: In Zijn zitten aan de rechterhand van God wordt Christus hierin verhoogd dat Hij als God-Mens tot de hoogste gunst van God de Vader is verheven 1 en vervuld is met alle volheid van vreugde 2 , heerlijkheid 3 en kracht over alle dingen in hemel en op aarde. 4 Hij vergadert en beschermt Zijn Kerk, onderwerpt hun vijanden, voorziet Zijn dienaren en Zijn volk van genadegaven 5 en doet voorbede voor hen. 6

1. Fil. 2:9.

2. Vgl. Hand. 2:28 met Ps. 16:11.

3. Joh. 17:5.

4. Ef. 1:22; 1 Petr. 3:22.

5. Ef. 4:10-12; Ps. 110.

6. Rom. 8:34.

Middelaar van toepassing

Wanneer we het over de vruchten van hemelvaart hebben, dan horen we in de belijdenis van Westminster dus meer over Christus’ werkzaamheden als Middelaar van toepassing. Want de toepassing gaat aan de toe-eigening vooraf. Anders stelen we. Vandaar: Hij vergadert Zijn Kerk, Hij beschermt tegen de vele vijanden, door ze metterdaad te onderwerpen. Dat hééft Hij niet alleen op aarde als Middelaar van verdienste gedaan, dat doet Hij nog steeds. Vanwege de droeve praktijk van Zondag 52 van de Heidelbergse Catechismus: We kunnen niet een ogenblik staande blijven, en de driehoofdige doodsvijand houdt maar niet op ons aan te vechten. Daarom deelt Hij uit pure genade Zijn gaven uit aan Zijn strijdend volk. Deze genadegaven van Hem staan tegenover schuld en zonden van ons. Uit Zijn volheid ontvangen wij genade in plaats van genade, steeds maar weer. Wonderlijk, hoe Zijn dienaren hierbij afzonderlijk genoemd worden. Want zij blijken in de praktijk deze genadegaven zo dringend nodig te hebben.

Als laatste lezen we over Zijn voortdurend bidden voor mensen, die maar niet kunnen bidden zoals het behoort. Voor mensen die het ware bidden maar nooit leren. Er staat zelfs dat Hij bidt voor overtreders, van de baarmoeder af aan.

Welke plaats heeft deze ten hemel Gevarene nu in uw leven en uw gebed?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen