Mozaïek in de schijnwerpers
Het Reformatorisch Dagblad schonk vorige maand uitgebreid aandacht aan Mozaïek, een groep van evangelische gemeenten. Terwijl veel kerken, hetzij protestants of rooms-katholiek, krimpen en moeten sluiten, groeien deze gemeenten als Jona’s wonderboom. Wat is daarvan het geheim?
Het is niet zonder reden dat de Mozaïekgemeenten vooral groeien in wat we de Biblebelt noemen. De gereformeerde gezindte, hetzij breed of smal genomen, is daar goed vertegenwoordigd. Maar er is wel degelijk ook een afkalving. Er is duidelijk een uitstroom naar de onkerkelijkheid. Anderen willen niet met alles breken, maar zoeken wel een gemeente die meer dan hun eigen kerk aansluit bij de moderne tijd. Waar geen moeilijke theologische kwesties aan de orde komen. Waar ze geen aanmerkingen maken op je levensgedrag. Met kerkdiensten die je aanspreken door de geboden muziek en de inspirerende en bemoedigende preken die je hoort. Vandaar dat je een grote Mozaïekgemeente aantreft in Veenendaal (4500 mensen). Mozaïek is ook aanwezig in plaatsen als Rijssen, Nijkerk en Middelburg, maar niet in Limburg of de kop van Noord-Holland. Daar ontbreekt immers een dergelijk rekruteringsveld.
Aanbidding
Bij de samenkomsten van Mozaïek ligt veel nadruk op de aanbidding van God. Is dat niet mooi? Bedenk wel dat ‘de ware aanbidders de Vader aanbidden zullen in geest en waarheid’ (Joh. 4: 23). Die ware aanbidders weten dat zij dat van zichzelf niet kunnen, maar dat daartoe de hulp en leiding van Gods Geest onmisbaar zijn. De Bijbel laat zien dat er ook aanbid
De Bijbel laat zien dat er ook aanbidding bestaat die in Gods ogen een gruwel is. ‘Morgen zal de HEERE een feest zijn!’ zo zei Aäron tegen het volk Israël bij de Sinaï. Maar ze aanbaden het gouden kalf en durfden daarvan te zeggen: ‘dit zijn uw goden Israël, die u uit Egypteland opgevoerd hebben’ (Ex. 32: 4, 5).
Met Mozaïek zitten we aan de linkerkant van de evangelische beweging. Vrouwelijke voorgangers zijn daar volledig geaccepteerd en met homoseksuele relaties heeft men geen moeite meer. Dat is niet overal zo in de evangelische wereld.
Alleen het inzegenen van homohuwelijken is voor Mozaïek (voorlopig) nog een stap te ver. Dat laatste zie je ook in het jongste rapport van de Nederlandse Gereformeerde Kerken. Dat de Bijbel homoseksuele relaties zonder meer afkeurt, is kennelijk niet meer doorslaggevend. Helaas niet.
Algemene verzoening
Kenmerkend voor de evangelische beweging is ook de leer van de algemene verzoening. Die vind je ook heel duidelijk bij Mozaïek. ‘Wij geloven dat Jezus van je houdt’, zo valt te lezen op de website van Mozaïek Apeldoorn. Dat is het allesbepalende uitgangspunt van deze gemeenten. ‘Dat wij met onze kinderen in zonden ontvangen en geboren zijn en daarom kinderen des toorns zijn, zodat wij in het rijk van God niet kunnen komen’, zoals de aanhef van het Doopformulier ons leert, zal men wellicht niet zonder meer afwijzen. Maar het heeft daar geen wezenlijke betekenis meer.
Bij Mozaïek beklemtoont men dat je welkom bent, zoals je bent. Maar beseft men ook dat om te komen zoals je bent, je eerst moet worden wie je bent? Een mens moet immers door Gods Geest aan zichzelf ontdekt worden. Pas nadat de verloren zoon tot zichzelf gekomen was, besloot hij om met belijdenis van schuld terug te keren naar zijn vader (Luk. 15: 17).
Feelgood
De samenkomsten van Mozaïek hebben onmiskenbaar een hoog ‘feelgood-gehalte’. Ze zijn perfect georganiseerd. Mensen worden royaal welkom geheten, worden vertroost, bemoedigd en vermaakt. Ze houden van elkaar en ze zijn door God geliefd. Soms worden ze zelfs opgeroepen om zichzelf een applaus te geven. Dat voelt goed.
Zo wil men ze toerusten om met vertrouwen de nieuwe week in te gaan met alle spanningen, zorgen en problemen die het leven met zich mee kan brengen. Maar kun je daarmee ook de eeuwigheid aandoen?
Dat alles neemt niet weg dat de snelle groei van deze gemeenten ons wel te denken geeft. Als mensen, hetzij jongeren of ouderen, die met de gereformeerde leer zijn opgegroeid daarnaar overstappen, is dat een pijnlijke zaak. Voor ouders en verdere familieleden, voor predikanten en kerkenraden. Mensen die wellicht nog niet zo lang geleden belijdenis gedaan hebben en serieus meeleefden en nu radicaal afscheid hebben genomen.
Waarin zijn we tekortgeschoten dat we ze niet hebben kunnen vasthouden? Dat is een vraag die we niet zomaar naast ons neer mogen leggen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 januari 2024
De Saambinder | 20 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 januari 2024
De Saambinder | 20 Pagina's