Dorsten

Daarom vragen we nu uw aandacht voor de volgende letter, de D. We zien dan dat het geloof aller-eerst een ‘dorsten’ genoemd wordt. Zie Jesaja 55:1: ‘O alle gij dorstigen, komt tot de wateren'. We zullen eerst het woord zelf bespreken en dan daar iets aan toevoegen ter verduidelijking van de betekenis.

Wat bedoeld wordt

Wat het ‘dorsten’ betreft, willen we laten zien wat ermee bedoeld wordt.

a. Het is een geestelijk gebrek waar onder de mens te lijden heeft, zolang hij van God vervreemd is. Dan mist hij alle ware geestelijke vreugde, en is hij blind, naakt, jammerlijk en ellendig (zie Openb. 3:17). Dan moet hij God en al Zijn genadeweldaden missen. Dit missen betekent niet dat de mens niet weet dat die weldaden er zijn. Door de verkondiging van het Evangelie weet hij dat wel; hij hoort het immers met het oor. Als dat niet het geval was, zou er ook nooit dorst ontstaan. Maar zijn ziel is dorstig, omdat hij de genadeweldaden niet bezit en er geen deel aan heeft. Daarom schrijft Paulus dat een natuurlijk mens net als de Efeziërs een vreemdeling is van de verbonden der belofte; zonder God, zonder Christus en zonder hoop in deze wereld (zie Ef. 2:12).

b. Dorst geeft ook aan dat de mens zich nu van zijn gemis enigszins bewust wordt en dat gaat zien. Hiervóór waren degenen om wie het hier gaat, vol gebrek en hadden zij niets. Maar dat zagen ze niet en ze geloofden het ook niet. Ze dachten dat ze rijk en verrijkt waren, hoewel zij in werkelijkheid blind, naakt, jammerlijk en ellendig waren. Maar nú zijn ze -met pijn in het hartnergens méér van overtuigd dan dat ze zich in een ongelukkige toestand bevinden.

c. Het geeft ook aan dat deze mensen een innerlijk verdriet hebben. Ze smachten als het ware naar de genade van het Evangelie voor hun afgematte ziel. ‘Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. Gelijk een hert schreeuwt naar de waterbeken, alzo schreeuwt mijn ziel tot God, tot de levende God’ (Zie Ps. 42:2 en 3; Ps. 63:2).

d. Het geeft ook aan dat er een onvervuld verlangen in zo’n mens is: hij kan geen rust vinden, maar bedient zich van alle middelen om maar te mogen drinken van het genadewater. Wat moet ik doen om zalig te worden? Zo verlangt zijn ziel in de nacht naar God, zo zoekt hij Hem vroeg met heel zijn hart (zie Jes. 26:9). Hij roept onophoudelijk in het gebed tot God:

Is er nog, o groot Ontfermer;

Is er voor een nare kermer;

Voor een schreier nog gehoor;

Is er nog een open oor?

Wilt u nu weten waar deze mensen naar dorsten? Het gaat niet om water, maar om God. Zij dorsten naar God, naar Zijn wezen vol zaligheid. Zij dorsten ernaar om deze grote en ontzagwekkende God tot hun deel te hebben. ‘Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo dorst mijn ziel tot U, o God’ (Ps. 42:2).

wordt vervolgd

Uit:

HET ABC VAN HET GELOOF

dr. A. Comrie

(uitg. De Banier, 2016).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen