Kaf en koren
Kaf wordt genoemd het oneetbare vliesje om graankorrels. Met dat kaf kun je weinig of niets doen. Het is in ieder geval niet te eten. Dus moet het kaf van het koren gescheiden worden en dat zal de boer ook zeker doen.
Deze bezigheid is tot een uitdrukking geworden: het kaf van het koren scheiden. Dat betekent: waardevolle zaken moeten gescheiden worden van het waardeloze. Anders gezegd: het goede moet van het kwade gescheiden worden. Dit beeld wordt geschetst in Mattheüs 3: ‘Wiens wan in Zijn hand is, en Hij zal Zijn dorsvloer doorzuiveren en Zijn tarwe in Zijn schuur samenbrengen, en zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden’ (vers 12).
Op de dorsvloer
We krijgen hier het beeld van de dorsvloer. Denk aan een korenveld in het oude Oosten. Het gemaaide koren wordt naar de dorsvloer gebracht.
Wat is dat? Een hard deel van de akker, meestal hoog gelegen, waar de wind vrij kan waaien. En op die plaats wordt nu het koren gedorst. Hoe ging dat? Wel, het gemaaide koren werd daar uitgestrooid. De afgemaaide halmen lagen op de dorsvloer. En dan kwam de dorswagen, getrokken door ossen. Aan de onderkant van die wagen zaten pinnen en messen. Als je dat dorsen zou zien, zou je denken: 'Er blijft niets van over! Alles wordt fijngemalen'. Dat gemaaide koren werd net zo lang bewerkt totdat de tarwekorrels uit de hulzen daar liggen op die dorsvloer. Als het ruwe stro verwijderd is en je ziet daar de korrels liggen, kun je zien wat er overblijft. En dan blijkt het toch alles mee te vallen: een rijke oogst!
De wanner
Maar vergist u zich niet. Er is nog veel kaf onder het koren. Het ligt allemaal op één hoop: het koren, het vuil, het kaf en het stof. En dat is nu een heenwijzing naar het werk dat de Heere heeft aan Zijn Kerk. De bedoeling is natuurlijk dat er koren uitkomt, ontdaan van alle ‘rommel’. Daar moet dus op de dorsvloer heel wat werk verricht worden. Want het kan voor het oog allemaal wel koren lijken, maar dat is het niet. We zitten allemaal wel onder het Woord en onder de bediening van het verbond, maar dat is niet genoeg om koren te zijn.
Zie, daar komt de wanner, de man die de wan in zijn hand heeft: een ronde mand, waarin hij steeds opnieuw het gedorste koren schept. Hij schudt het en werpt het omhoog in de wind. Dan blaast de straffe wind het kaf weg, maar de zware tarwekorrels vallen aan de voeten van de wanner. En zo wordt het kaf van het koren gescheiden.
Treffend beeld! Hier in dit leven groeien ze samen op: kinderen des toorns en kinderen Gods. Soms is het onderscheid voor het oog niet te zien. Maar het ogenblik zal komen dat er onderscheid wordt gemaakt tussen degene die God dient en die God niet dient. Die wanner is Christus: 'Wiens wan in Zijn hand is'.
wordt vervolgd
In Gods Woord komen veel woorden voor in hun letterlijke betekenis, maar soms hebben die een figuurlijke betekenis. In dat geval is er sprake van beeldspraak. Zo’n woord wordt wel een metafoor genoemd. In deze rubriek een aantal voorbeelden daarvan.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 augustus 2024
De Saambinder | 20 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 augustus 2024
De Saambinder | 20 Pagina's