Uw wil en wet

Elke zondagmorgen horen we na de openingspsalm de Tien Geboden. We hóren die, maar luisteren we ook? Dringt het tot ons door wat de Heere van ons vraagt? Hoe Hij ons leven - te beginnen met dat van de afgelopen week - ziet en beoordeelt? We horen wekelijks Zijn gouden standaard voor goed en kwaad. Zo zal Hij ieder mensenleven eenmaal (be)oordelen en dienovereenkomstig rechtvaardig vergelden. Want de gouden standaard van Gods recht geldt voor ieder mens en voor alle tijden.

Vanaf de Sinaï

Het is zo zegenrijk dat we door middel van ons troostboek periodiek - misschien wel elk jaar - de uitleg van deze (verbonds)woorden verklaard krijgen. Ze zijn uitgesproken door Gods eigen mond vanaf de Sinaï. Met Zijn eigen vingers heeft Hij deze ‘Tien Woorden’ ingegrift, zodat er geen veranderingen mogelijk zijn. Niet in de verwoording, maar ook niet in de uitleg en de bedoeling ervan. Wij mensen proberen steeds de grenzen op te zoeken, om zelf uit te maken wat goed en kwaad is. Dat zit ons immers in het Adamsbloed! We zoeken naar een grijs gebied, ‘waar het gebod niet duidelijk is’. Ook ‘had men in die tijd nog geen straaljagers’. We zijn zo vindingrijk om een grijs gebied te creëren door middel van redeneringen, zoals: ‘Zo simpel is het allemaal niet’ en: ‘Dat kan in Gods liefdesgebod toch niet de bedoeling zijn’, en: ‘Dat kan God toch niet vragen’. Zo creëren we grijze gebieden in de uitleg van elk gebod, om je eigen wil te kunnen doen, om je eigen gang te kunnen gaan. Daarbij komt ook nog dit: de onkunde met betrekking tot Gods wil en wet, zelfs onder Gods kinderen, is zo groot!

En onkunde doet dwalen!

De ‘wet’ heeft een negatieve klank. Terwijl Paulus haar toch heilig, rechtvaardig en goed noemt. Zegt uw hart dat ook? Daarom is de regelmatige onderwijzing van Zondag 34 tot 44 zo dringend noodzakelijk. Aan elke generatie moet Gods wil en wet worden ingescherpt, opdat ons geweten gevormd zal worden. Met het doel dat we uit de wet Gods zullen weten ‘hoe groot onze zonde en ellende is’ (Heidelbergse Catechismus, vraag 3).

Liefde en gehoorzaamheid

Vervolgens wordt in het stuk der ellende volstaan met de samenvatting door de hoogste Leraar ter gerechtigheid: de eis van volmaakte liefde en gehoorzaamheid. We zullen weten waarvoor we een Middelaar nodig hebben: ’omdat God wil dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiede’ (vraag 12), en dat op een volkomen wijze. De eis van Gods recht blijft op de ziel gebonden tot bij de Middelaar. Vervolgens horen we de ontdekkende verklaring van de geopenbaarde wil van God over goed en kwaad. Dat staat in het stuk van de dankbaarheid ‘die we Gode voor de verlossing schuldig zijn’.

Het is opmerkelijk dat dit laatste stuk uit twee delen bestaat, het gebod en het gebed. Dus het ware Godswerk wordt gekenmerkt door het gebod en het gebed. Er blijken dus twee zaken beslissend te zijn: hoe staat u tegenover het gebod van God, en hoe is de praktijk van het gebedsleven?

In het onderstaande korte overzicht van de Tien Geboden gaat het steeds om drie zaken:

• De Wetgever in Zijn wezen en deugden die worden weerspiegeld in Zijn heilzame wetswoorden.

• Wat Hij eist: waar Hij recht op heeft.

• Wat Hij verafschuwt: wat de zonde van bedrijf is. Dat is wél doen wat Hij verbiedt. En wat de zonde van nalatigheid is. Dat is níet doen wat Hij eist.

Zo komen we tot het volgende globale overzicht van de Tien Geboden. Deze kern moet ieder van ons helder voor de geest staan.

1. In het eerste gebod eist ‘de allerhoogste Majesteit’ om God te kennen en te erkennen. Hij verafschuwt alle afgoderij, waarbij we God Zijn eer niet geven.

2. In het tweede gebod eist ‘de alleenwijze God’ om God te dienen naar Zijn wil. Hij verafschuwt alle eigenwillige godsdienst, waarbij we de Heere dienen op onze manier en zelf de dienst uitmaken.

3. In het derde gebod eist ‘de zeer overvloedige Fontein van alle goed’, Die Zich door middel van Zijn namen wil openbaren: deze namen van God te gebruiken zoals die bedoeld zijn. Hij verafschuwt alle gedachteloos en zielloos gebruik van Zijn inhoudsvolle namen.

4. In het vierde gebod eist ‘onze Schepper’: één dag in de week aan Hém te besteden. Hij verafschuwt het schenden van deze rustdag, wanneer we de dag van de Heere anders besteden.

5. In het vijfde gebod eist ‘de hoogste Gezagsdrager’: in het menselijke gezag God te respecteren. Hij verafschuwt alle ongehoorzaamheid, wanneer we het afgeleide gezag niet respecteren.

6. In het zesde gebod eist ‘de Bron van het leven’ het levensbegin, de levensloop en het levenseinde alleen in Zijn hand te laten. Hij verafschuwt alle miskenning hiervan, waarbij we het leven in eigen hand nemen.

7. In het zevende gebod eist ‘de heilige Inzetter van het huwelijk’ om ons manlijk en vrouwelijk (geschapen) zijn rein te bewaren. Hij verafschuwt alles wat dit stuk maakt, dus alle vormen van onreinheid.

8. In het achtste gebod eist ‘de Eigenaar van alles’, dat wij rentmeester onder God zijn. Hij verafschuwt alle ‘dieverij’, waarbij wij geen rentmeester onder God willen zijn.

9. In het negende gebod eist ‘de Waarachtige’, dat we waar en oprecht zijn, zelfs met de tong. Hij verafschuwt alle leugenachtigheid, waarbij wij onwaarachtig zijn.

10. In het tiende gebod eist ‘de Alwetende’, om met al onze begeerten en gevoelens te leven voor Gods aangezicht. Hij verafschuwt alle huichelachtigheid, waarbij we denken: ‘wat niet naar buiten komt, is geen zonde’.

Scherp deze Tien Woorden ook uw kinderen in! Want dit is de kern van Gods wil en wet. Bij een andere gelegenheid willen we hierop nog terugkomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen