De kruisdood van de Zaligmaker

Uit het vragenboekje van Hellenbroek leerden wij het rijtje uit ons hoofd. U kunt het wellicht zó opzeggen. Heeft u ze ook met uw hart geleerd, door het zaligmakend geloof dat met Christus verbindt?

De Zaligmaker gaat de dood in. Zie de liefde van God voor een verloren wereld (Joh. 3:16). God gaf Zijn eniggeboren Zoon en had er een behagen in Hem te verbrijzelen. De Zoon Die in de eerste plaats kwam voor Zijn Vader. In Zijn kruisdood worden al Gods deugden verheerlijkt. In deze weg worden al degenen die Hem van eeuwigheid gegeven zijn met God verzoend. Zondaars die niet het leven voor ogen hebben, maar de dood. De dood, als straf op de zonde! We spreken niet voor niets over de vervloekte kruisdood van de Zaligmaker. Van ons allen zal het leven genomen worden. De geestelijke dood zijn we reeds gestorven. Uitgedreven uit Gods gemeenschap, dragen we de toorn van een rechtvaardig God. De weg naar de boom des levens is afgesloten. Een cherub, en het vlammig lemmer eens zwaards dat zich omkeert, bewaart die weg.

De tijdelijke dood volgt op onze geestelijke dood als onze levensgeest genomen wordt. En dan? Lezer, en dan? Geef daar eens eerlijk antwoord op tussen de Heere en uw ziel! Zal het zijn een wegzinken in een eeuwige nacht? Daar zal wening zijn en knersing der tanden.

Niet bevreesd

Wie hoeven hier nu niet bevreesd voor te zijn? Zij die onder het oordeel het recht van God leerden billijken. Zij leerden een oog slaan buiten zichzelf. Gods Geest leerde hen te belijden: onze Heere Jezus Christus, Die ons van God tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligmaking en tot een volkomen verlossing geschonken is.

In Hem hebben ze alles. Hoe krijgen zij daar de troost van? Naar de mate dat het geloof zich verdiept. Wanneer de Heilige Geest ze meeneemt in de gangen van de Borg. De gangen van Zijn vernedering én verhoging. Als ze bij het kruis gebracht de stervende Zaligmaker aanschouwen en ‘het is volbracht’ horen en als in het hart wordt afgedrukt: Ik voor u daar gij anders de eeuwige dood had moeten sterven.

Hoe kan de kruisdood van de Borg de troost, het leven zijn van de Kerk? Let eens op de manier van Zijn sterven. Alle evangelisten wijzen erop. Jezus gáf de geest. Hij liet de geest van Zich. Hij gaf Zijn geest over in de handen van Zijn Vader. Nee, er hing geen martelaar aan het kruis die wreed zijn leven werd ontnomen. Zo dachten de dochteren van Jeruzalem. Aan het kruis hangt Hij Die sprak: ‘Niemand neemt hetzelve van Mij, maar Ik leg het van Mijzelven af; Ik heb macht hetzelve af te leggen en heb macht hetzelve wederom te nemen’. Hij, de Zoon van God, Die de menselijke natuur aannam, sterft geheel vrijwillig. Als Borg! En ten derden dage zal Hij opstaan. Dat is onlosmakelijk aan elkaar verbonden. En zo staan zij die samen met Hem de dood zijn ingegaan, ook samen met Hem op.

Let eens op wélke dood Hij vrijwillig stierf. De Heidelberger vraagt: ‘Heeft dat iets meer in, dat Hij gekruisigd is geweest, dan of Hij met een anderen dood gestorven ware?’ ‘Ja het.’ Zeer zeker! ‘Want daardoor ben ik zeker, dat Hij de vervloeking die op mij lag, op Zich geladen heeft’. De kruisdood was immers een vervloekte dood.

Nadere kennis

Volk des Heeren, sta naar een nadere kennis van uw Zaligmaker. Overdenk Hem Die daar hing op de kruisheuvel Golgotha, tussen twee moordenaars, als de ergste misdadiger. Naakt, gegeseld, met doornen gekroond hangt Hij onder de brandende zon van Gods toorn. De natuurlijke zon verbergt zich bij dit schouwspel. Hoor Hem roepen: ‘Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’ Dorstend hangt Hij totdat het klinkt: ‘Het is volbracht’. Hij buigt het hoofd, Hij geeft de geest.

De in zichzelf verloren zondaar, die naar recht eeuwig weg zou moeten zinken onder Gods heilig recht, ziet met een geloofsoog. Hij weent vanwege de bitterheid van zijn zonde. Hij weent vanwege de onuitsprekelijke liefde van God. Waarlijk, deze Mens was Gods Zoon!

O lezer, het is van tweeën één. Of u bent verlost van de vloek, of de vloek rust op u. Nog wordt u een gekruisigde Christus gepredikt. Laat het u geen ergernis noch dwaasheid zijn!

wordt vervolgd

1. Zijn nederige geboorte

2. Zijn lijden

3. Zijn dood

4. Zijn begrafenis

5. Zijn nederdaling ter hel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen