Afscheid, maar geen afstand

De hemel en God kunnen soms onbereikbaar ver weg lijken, maar juist met Hemelvaart komt de hemel zo oneindig dichtbij.

De hemelvaart van Immanuël is een daad van blijdschap en onuitputtelijke troost. We blijven belijden en geloven: Zijn hemelvaart is plaatselijk, lichamelijk en zichtbaar. De moderne mens gelooft alleen in de ruimtevaart, maar dat begint en eindigt beneden. Hemelvaart begint en eindigt boven, in de hemel. Immanuël kwam uit de hemel en keerde terug náár de hemel. In Zijn hemelvaart opent Hij de hemelpoort met Zijn vergoten bloed. Het is de énige ‘sleutel’ die past op de hemelpoort. Toen Adam God verlaagde en vertrapte, werd de hemelpoort gesloten. De cherubijnen met het vurige zwaard verkondigden als een vlammende prediking de toorn en de wraak van God. Voor de hemelpoort lagen de barricades: de zonde, de satan en de dood.

Als onverslaanbare wachters versperden zij de doorgang. De wet, zwaar van vloek en oordeel, bleef roepen en kon niet tot zwijgen worden gebracht. Toch trad de Gezondene van de Vader toe. Hij trotseerde het vlammende zwaard, dat als een wervelende storm de weg tot de boom des levens bewaakte. Zelfs toen Hij Zijn leven aflegde, bleef de overwinning in Zijn handen. Is dit voor u al het blij gezang dat úw verlossing meldt?

Ingegaan als mens

Het is van onschatbare waarde te onderstrepen dat Hij, als waarachtig mens, is opgevaren. Ons vlees is verheven! De hemel, een ontoegankelijke plaats waar de mens in de vlammen van Gods verterende heiligheid moet verdwijnen, is toegankelijk geworden ín Immanuël. Zij die Jezus ten goede in de hemel hebben, mogen grote voordelen verwachten! Hoe miserabel bent u als de hemel voor u gesloten is.

Uw gebeden komen niet in de hemel, en het kanaal van Gods barmhartigheid is voor u nog gesloten. Uw zonden versperren al zo lang de weg. Werd u het daar al mee eens? Laat heden dit woord tot u doordringen: ‘Een iegelijk die den Naam van Christus noemt, sta af van ongerechtigheid’ (2 Tim. 2:19). De opstanding van Immanuël ging vooraf aan Zijn hemelvaart. Zo moet u opstaan uit de dood!

Velen zeggen bij de hemelvaart: ‘God is verder weg dan ooit’. Maar Schrift en belijdenis geven een ander signaal: De hemelvaart brengt ons niet verder bij God vandaan, maar trekt Hem juist tot in het centrum van ons leven. In de hemel is Iemand Die weet wíe we zijn. Die je ziet en Die weet hoe het hier op aarde in persoonlijke levens eraan toe gaat. De Herder der schapen is tot zegen voor Zijn schapen; daarom overdenken we de drie vóórdelen die voor Zijn schapen verworven zijn.

Voorspreken

De Zoon des mensen is opgevaren als de eeuwige Hogepriester. Bij Zijn intrede in de hemel heeft Hij het ambt niet afgelegd. Aäron moest zijn ambtskleding uitdoen aan de grens van het beloofde land, maar deze Hogepriester keerde terug naar de hemel met Zijn priesterkleed, omhuld met grote heerlijkheid. De troonzaal is vervuld met engelengezang en met de vreugde van de Vader, maar Hij is Zijn arme vrienden op aarde niet vergeten. Hij is nog steeds Dezelfde, in liefde, trouw en zorg. Wat een troost voor hen die, door het werk van Gods Geest, opnieuw aan hun zonden en schuld zijn ontdekt. Zij hijgen en zuchten onder de zware last van hun onverbeterlijke bestaan. Het rechtvaardige vonnis beklemt hun bange hart. Maar zie, in het midden van de troon staat een Lam, onstraffelijk en onbevlekt. Zijn wonden spreken luider dan alle aanklachten. Hij treedt tussen, telkens opnieuw. Hij heft Zijn offer omhoog, wijst op het bloed dat om verzoening roept bij de Vader, ten goede van schuldige zondaren.

Voorhouden

De Heiland zegde toe dat Hij bij Zijn aankomst in de hemel de Heilige Geest zou zenden. Hij heeft het gedaan. De Geest van Immanuël is in ons leven zó nodig om de wereld in mij te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Die Geest moet u eerst verschrikken om u ook te kunnen vertroosten mét de Verhoogde. Niet wijzend op mijn bevindingen, maar op het verse, levende en verzoenende bloed van Immanuël. Die Geest zal zorgen dat níets Zijn kinderen zal kunnen scheiden van de liefde van Christus (Rom. 8:39). Wat is de Geest nodig bij het geschreven getuigenis om dit Woord toe te passen in het hart.

Voorbereiden

De opvarende Oudste Broeder heeft Zijn levend gemaakt huisgezin getroost bij Zijn afscheid: ‘In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen; anderszins zo zou Ik het u gezegd hebben’ (Joh. 14:2). Misschien ziet u een huis voor u, wijd en schitterend, met allemaal kamertjes. Immanuël benadrukt: er is een plaats bij Mij. Het bereiden betekent niet dat Immanuël nog werk verricht om de woningen bewoonbaar te maken. Nee, Zijn hemelvaart verkondigt: het huis van God stáát. De bouw is voltooid. De kamers zijn gereed. Wat resteert, is het binnenhalen van al Gods kinderen, één voor één.

Immanuël is slechts vooruit gereisd. Zijn verlangen is groot om in de hemelse gewesten samen te zijn met allen die de Vader Hem gegeven heeft. Is dat geen diepe troost voor u? Deelt u in die troost, gewekt door Gods Geest? Voor hen zwaait de hemelpoort open: ‘Komt, gezegende van Mijn Vader, u bent welkom. Welkom in het huis van Mijn Vader, in de woning die Ik voor u bereid heb’. De tijd nadert dat de hemelpoort zal sluiten. Toch gaat zij vandaag nog open. Leg uw vinger eens bij dat woordje ‘vele’. Zeg nu zelf: is Hij niet eindeloos gastvrij?

wordt vervolgd

De hemel en God kunnen soms onbereikbaar ver weg lijken, maar juist met Hemelvaart komt de hemel zo oneindig dichtbij.

1. De verhoging van het Lam

2. Zijn opstanding uit de doden

3. Zijn hemelvaart

4. Zijn zitten aan de rechterhand van God de Vader

5. Zijn wederkomst in heerlijkheid

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen